دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که «گپ زدن» با زنان جذاب اثر خوبی بر روحیه مردان می گذارد زیرا سبب افزایش هورمون هایی می شود که در تندرستی مؤثر است.
پژوهشگران دریافته اند که تنها حضور یک جنس مخالف کافی است تا میزان هورمون های تستوسترون و کورتیزول را که با شادابی مردان در پیوند نزدیک است، افزایش دهد.
از سوی دیگر همنشینی با مردان دیگر اثر وارونه دارد و میزان هر دو ماده را کاهش می دهد.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا که یافته های آن ها به تازگی منتشر شده، جستجوی خود را بر این موضوع متمرکز کردند که دریابند آیا انسان تا چه میزان مانند دیگر جانداران واکنش هایی که با انگیزه های جفت خواهی در پیوند است نشان می دهد.
این پژوهش روی ۱۴۹ دانشجوی پسر بین ۱۵ تا ۲۴ ساله انجام شد و در آن از هفت دانشجوی دختر بین ۱۸ تا ۲۲ سال استفاده شده بود.
پس از یک دیدار کوتاه پنج دقیقه ای از مردان مورد آزمایش خواسته شد که به میزان جذابیت این زنان نمره بین ۱ تا ۷ بدهند. میانگین این نمره ۵. ۸۳ بود.
نمونه آب دهان شرکت کنندگان در این پژوهش علمی که در آغاز کار دهان خود را با مایع دهان شو شسته بودند پس از ۲۰ تا ۴۰ دقیقه دیدار آنها با زنان، مورد آزمایش قرار گرفت و دانشمندان دریافتند که تنها با ۵ دقیقه گفت و شنود با یک زن جذاب میزان تستوسترون مردان ۱۴ درصد افزایش یافته بود و کورتیزول، هورمون ضد استرس موجود در بدن آنها ۴۸ درصد.
همین میزان نشست با مردان سبب کاهش به ترتیب دو درصد و هفت درصد این هورمون ها شد.
پژوهش روی جانداران نیز همین نتیجه گیری را تأیید می کند.
تستوسترون با میل جنسی مردان و همچنین شادابی آنها پیوند تنگاتنگی دارد. این هورمون ها همچنین سبب افزایش انرژی می شوند.
هورمون کورتیزول نیز هوشیاری را افزایش می دهد و همزمان سبب آرامش اعصاب می شود. گفته می شود این دو هورمون با هم حالتی به وجود می آورند که انسان حس می کند زنده تر است.
دکتر جیمز رونی و همکاران او که این پژوهش ها را سرپرستی کرده بودند، بر این باورند که این افزایش هورمونی بسیار مشابه مورد جانداران است.
دکتر لسلی نپ، یک انسان شناس متخصص زیست شناختی دانشگاه کمبریج می گوید این واکنش ها تکاملی است و در پیوند با جفت یابی است. او می افزاید: همه این ها بر می گردد به مسئله ***. میزان بیشتر تستوسترون با افزایش فعالیت های جنسی در پیوند است، و از سوی دیگر کورتیزول کمک می کند انرژی متمرکز شود و انسان به کمک آن بتواند بر نگرانی های خود فائق شود.
اوج میزان تستوسترون در نخستین سال های دهه بیست سن آدمی است و پس از آن رو به کاهش می گذارد. مردان متأهل یا کسانی که با شریکی زندگی می کنند، دارای میزان کمتری از هورمون تستوسترون هستند تا دیگر مردانی که ازدواج نکرده اند.
یافته ها نشان می دهد که به محض اینکه مردی با زن جذابی روبه رو می شود، مغز فرمانی می فرستد به غدد هیپوفیز ترشح کننده و میزان تستوسترون را افزایش می دهد.
پژوهشگران دریافته اند که تنها حضور یک جنس مخالف کافی است تا میزان هورمون های تستوسترون و کورتیزول را که با شادابی مردان در پیوند نزدیک است، افزایش دهد.
از سوی دیگر همنشینی با مردان دیگر اثر وارونه دارد و میزان هر دو ماده را کاهش می دهد.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا که یافته های آن ها به تازگی منتشر شده، جستجوی خود را بر این موضوع متمرکز کردند که دریابند آیا انسان تا چه میزان مانند دیگر جانداران واکنش هایی که با انگیزه های جفت خواهی در پیوند است نشان می دهد.
این پژوهش روی ۱۴۹ دانشجوی پسر بین ۱۵ تا ۲۴ ساله انجام شد و در آن از هفت دانشجوی دختر بین ۱۸ تا ۲۲ سال استفاده شده بود.
پس از یک دیدار کوتاه پنج دقیقه ای از مردان مورد آزمایش خواسته شد که به میزان جذابیت این زنان نمره بین ۱ تا ۷ بدهند. میانگین این نمره ۵. ۸۳ بود.
نمونه آب دهان شرکت کنندگان در این پژوهش علمی که در آغاز کار دهان خود را با مایع دهان شو شسته بودند پس از ۲۰ تا ۴۰ دقیقه دیدار آنها با زنان، مورد آزمایش قرار گرفت و دانشمندان دریافتند که تنها با ۵ دقیقه گفت و شنود با یک زن جذاب میزان تستوسترون مردان ۱۴ درصد افزایش یافته بود و کورتیزول، هورمون ضد استرس موجود در بدن آنها ۴۸ درصد.
همین میزان نشست با مردان سبب کاهش به ترتیب دو درصد و هفت درصد این هورمون ها شد.
پژوهش روی جانداران نیز همین نتیجه گیری را تأیید می کند.
تستوسترون با میل جنسی مردان و همچنین شادابی آنها پیوند تنگاتنگی دارد. این هورمون ها همچنین سبب افزایش انرژی می شوند.
هورمون کورتیزول نیز هوشیاری را افزایش می دهد و همزمان سبب آرامش اعصاب می شود. گفته می شود این دو هورمون با هم حالتی به وجود می آورند که انسان حس می کند زنده تر است.
دکتر جیمز رونی و همکاران او که این پژوهش ها را سرپرستی کرده بودند، بر این باورند که این افزایش هورمونی بسیار مشابه مورد جانداران است.
دکتر لسلی نپ، یک انسان شناس متخصص زیست شناختی دانشگاه کمبریج می گوید این واکنش ها تکاملی است و در پیوند با جفت یابی است. او می افزاید: همه این ها بر می گردد به مسئله ***. میزان بیشتر تستوسترون با افزایش فعالیت های جنسی در پیوند است، و از سوی دیگر کورتیزول کمک می کند انرژی متمرکز شود و انسان به کمک آن بتواند بر نگرانی های خود فائق شود.
اوج میزان تستوسترون در نخستین سال های دهه بیست سن آدمی است و پس از آن رو به کاهش می گذارد. مردان متأهل یا کسانی که با شریکی زندگی می کنند، دارای میزان کمتری از هورمون تستوسترون هستند تا دیگر مردانی که ازدواج نکرده اند.
یافته ها نشان می دهد که به محض اینکه مردی با زن جذابی روبه رو می شود، مغز فرمانی می فرستد به غدد هیپوفیز ترشح کننده و میزان تستوسترون را افزایش می دهد.
....فقط همینو کم داشتیم
