[ابنیه سنتی ایران] خانه های قدیمی

[mpb]

خانه های تاریخی گیلان:

منزل سردار جنگل مربوط به دوره قاجار است و در رشت، سبزه میدان، استادسرا واقع شده است.


درب ورودی منزل میرزا کوچک خان


منزل میرزا کوچک خان جنگلی (قبل از بازسازی)
منزل میرزا کوچک خان جنگلی (بعد از بازسازی)

خانه ابریشمی :خانه ابریشمی از بناهای زیبای عصر قاجار و در محله صیقلان رشت واقع است. این خانه دارای دو تالار به نام های چینی خانه و تالار آیینه است. هر یک از تالار ها با تزئینات پر کار آرایش یافته اند. در تالار چینی خانه ظروفی منقوش به نقش گل و مرغ، در دوایری که با گچ بری ها احاطه شده، به جای گرفته اند. از دیگر قسمت های این بنا تالار آیینه با آینه کاری های دقیق و ظریف است. تزئینات بی شمار سقف، گیلویی ها، طاق ها، طاقچه ها و سردرها به همراه گچ بری های ظرفی در اطراف پیش بخاری این بنای مسکونی را در ردیف زیباترین منازل دوره قاجاریه قرار داده است. از آنجا که این بنا در گذشته به حاجی میرزا ابریشمی تعلق داشت. امروزه نیز با نام صاحب اولیه آن خوانده می شود

عکس ها

خانه قدیری رشت نمادی از معماری مربوط به اواخر دوران قاجار بوده ودر دوران پهلوی مرمت شده است.این بنا توسط محمد ولی خان تنکابنی سپهدار حکمران گیلان در ضلع شرقی سبزه میدان رشت واقع شده‌ است.دارای اسکلت و سازه چوبی با سقف لمبر کوبی است. پوشش خارجی خانه قدیری، سفالی و در و پنجره آن از چوب نراد روسی ساخته شده‌است.این بنا در سال ۱۳۶۷ خورشیدی طعمه حریق شد و بام آن فرو ریخت و در و پنجره‌ها، تزیینات آیینه کاری و گچ بری آن نیز در این آتش سوزی آسیب جدی دید.

خانه منجم باشی در شهرستان لنگرود بیانگر اهمیت این شهر در دوره قاجار است. اين خانه به خانواده منجم باشى تعلق داشته که با روى کار آمدن آقا محمد خان قاجار صاحب نام شدند. سالن و تزئينات اين خانه نمونه اى از هنر معمارى گيلان در دوره قاجار است. این بنا به صورت مجموعه ساخته شده بود و در اصل شامل بيروني ، اندروني ، خلوت خانه، مسجد، حمام و... بوده است اما امروزه از هم مجزا شده است.
ورودي اصلي ساختمان بيروني، مشهور به مهتابي و مشرف به محل عبور و مرور مردم است. سر در ورودي هلالي شكل و گچ بري ساده ای دارد. میان ورودی اصلی و سرسرا یک هشتی قرار دارد که به وسیله چند پله به طبقه بالایی بنا راه می یابد. طبقه بالایی از يك سالن پذيراي و سه اتاق تشكيل شده است. داخل سالن اصلی با گچبری های استادانه و قاب بندیهای متعدد بین درها و پنجره ها تزئین شده و همین تزئینات در نمای خارجی نیز روی ستون ها و سرستون ها دیده می شود. ایوانی با 4 ستون چوبی و به عرض 1 متر و طول 10 متر جلوی اتاقها ساخته شده است. نمای این بخش بدون تزئین است.
اندرونی هم در 2 طبقه بنا شده و 2 ورودی از جنوب ساختمان به آن راه دارد. درها و ارسی های (پنجره های بزرگ) مشبک و شیشه های رنگارنگ و گچبری ها و نقاشی های رنگ روغن روی دیوارهای داخل ساختمان و نمای بیرون، به اندرونی جلوه زیبایی داده است. دیوارهای طبقه همکف با کاشی کاری رنگارنگ و لعابدار و نقاشی چهره زنان و مردان قاجار تزیین شده است. بام بنا به شيوه سنتي گيلان واشن ريزي شده و چوب يا سفال پوش است، لبه به شيوه سر بندي سه پوش و چكش بر گردان ساخته شده است .



مجموعه خانه ها ی دریابیگی در در غرب رودخانه لنگرود قرار دارند و در اوایل دوره قاجاریه ساخته شده اند. این مجموعه دارای بناهای اندرونی،بیرونی ومحل مخصوص خدمتکاران است. بناها دو طبقه هستند و هر اشکوب، ایوانی سرتاسری دارد. از تزئینات این بناها گچ بری های زیبا، طاقچه های مطبخ با طاق جناقی، نقوش روی چوب در دامنه بام و در هاست. اروسی های این مجموعه از نفاست زیادی برخوردارند. این بنا آسیب دیده و نیاز به مرمت اساسی دارد.




خانه محمد صادقی که در بافت تاریخی لاهیجان قرار دارد. یکی از بناهای مسکونی دوره قاجار و از نظر تزئینات و گچ بری بسیار زیباست. خانه محمد صادقی دارای یک تالار و شاه نشین با طاق گنبدی و سقف مقرنس کاری شده است و ارسی های مشبک دارد. خانه های قدیمی دیگری نیز وجود دارد و به صورت مسکونی مورد استفاده قرار می گیرد. اما به دلیل ارزش های ویژه در فهرست آثار ملی استان به ثبت رسیده است. مهمترین این خانه ها عبارتند از خانه سید علی مقیمی خانه سید اسماعیل ضیا بری و ...

خانه آوادیس :

تصوير 1- نماي جنوبي خانه آوانسيان
​

“خانه خواجه آوادیس” داراي چنين ارزش تاريخي مي‌باشد. كمتر نظير چنين خانه‌اي در گيلان- با اين همه زيبايي و قدمت- يافته مي‌شود و چون محل زندگي چند چهره تاريخي در ايران بوده است مي‌تواند با حفظ معماري با ارزش خود كاربري جديدي در جهت فرهنگ و توسعه فرهنگي اين استان بدارد. كاربريهايي همچون موزه، گالري هنرهاي تجسمي، خانه فرهنگ ارامنه گيلان و… باشد. اين خانه در ابتداي خيابان سعدي، محله استادسرا جنب ساختمان خاتم‌الانبيا و در كوچه نشاط واقع است. گفتني ست در سالهاي نه چندان دور، محله استادسرا و خيابان سعدي، محله ارامنه رشت محسوب مي‌شده است. معماري خانه هاي شهر رشت: در بررسی اولیه خانه‌های شهری می‌توان ترکیب سه‌گانه‌ای را بصورت یک بخش اصلی در وسط و دو بال جانبی در تمامی پلان‌ها مشاهده کرد، که با تأثیرپذیری از معماری سایر نقاط ایران رنگ و بوی خاصی گرفته‌اند. بدین ترتیب که در قسمت میانی، تالار یا سه دری و در مواردی ایوان قرار گرفته است. این صورت اولیه ترتیب فضاها در مواردی تغییرات جالبی نیز پیدا کرده‌اند. برای مثال در خانه اسدیان ایوان تبدیل به راهرویی نسبتاً سراسری گشته که دیگر حالت مرکزیت معمول را ندارد. اما همان عملکردهای همیشگی با ترکیبی تکرار شونده در پشت ایوان دیده می‌شوند که می‌توان نمونه‌های آن را در معماری آذربایجان (شوروی) نیز مشاهده کرد. در حقیقت این خانه همچون بعضی از خانه‌های بومی دارای دو لایه متفاوت، شامل لایه سرتاسری ایوان و لایه اطاق‌ها می‌باشد؛ چیزی که بندرت در معماری شهری سایر مناطق دیده می‌شود، بویژه در خانه ابریشمی، همان ایوان سراسری با چوب و شیشه بسته شده و تمام سطوح فوقانی را همشکل ساخته است. بطور کلی با توجه به حالت متقارن بناها، مرکزیت و سه‌گانگی موجود پلان‌های منازل شهری، دارای نظم و هندسه پیوسته‌ای می‌باشند. اما همین نظم در مواردی با سطوح بیرون زده شکسته می‌شود و بنا، بسوی نوعی ساخت ارگانیک تمایل می‌یابد. از نکات بارز دیگر این ساختمان، حالت سقف و پوشش سفالی و یا شیرواني دربرگیرنده تمام حجم بنا می‌باشد، پیش آمدگی سقف نیز سبب شده است تا این اتصال با جزئیات بیشتری مطرح شود. اغلب خانه‌های شهری گیلان 1 طبقه است. در این نوع خانه‌ها ساختار بنا با خانه‌های روستایی بی‌شباهت نیست، تعداد اطاق‌ها از 2 تا 3 اطاق تجاوز نمی‌کند که در یک ردیف مجاور هم ساخته می‌شوند. بطور کلی در این خانه‌ها با توجه به شرایط اقلیمی و محیطی، کمتر به تزئینات معماری در بدنه‌ها توجه شده و بیشترین تزئینات در داخل معماری بکار گرفته شده است.

تصوير 2- كتيبه موجود در بنا
​

تاریخچه بنا: “خانه خواجه آوادیس” سال 1895 میلادی (بنا بر کتیبه موجود) حدود 116 سال پیش و در زمان ناصرالدین شاه قاجار توسط “آواديس هوردانانیان” بنیانگذار مدرسه- کلیسا “مگردیچ. آ. هوردانانیان” واقع در خیابان سعدی خریداری شده و در همین سال ساخته شده است ولی مالک و یا سازنده اولیه آن معلوم نمی‌باشد. آوادیس بناهای زیادی را در رشت می‌سازد از جمله خانه آوادیس که در چند کوچه بالاتر از این بنا و تا سالهای اخیر موجود بوده است. خواجه آوادیس این خانه و بسیاری از املاک دیگر خود را در زمان حیاتش وقف می‌کند، ولی بعدها این خانه به دلایلی فروخته می‌شود.
در سال 1905 میلادی این خانه توسط دختران و دامادهای مرحوم آواديس به شخصی به نام “آوانِس آوانسیان” ارابه‌چی (که در اصل صاحب شرکت ارابه‌رانی بوده و بین رشت و تهران و دیگر شهرهای ایران ارابه‌رانی می‌کردند) فروخته می‌شود. وی دارای چهار پسر (که یک پسر در جوانی فوت می‌کند) و دو دختر بوده است. سه پسر وي بنامهای “آرادشس” و “هراند” و “موشق” بوده‌اند. “آرداشس آوانسیان” (اردشیر آوانسیان) در سال 1284 شمسی* در رشت متولد می‌شود. در جوانی وارد نهضت جنگل می‌شود و در همان سالها از بنیانگذاران حزب کمونیست ایران می‌گردد. سپس در شوروی تحصیل کرده و وارد ایران می‌شود. وی از بنیان‌گذاران حزب توده در ایران بوده و مدتی رهبری شاخه‌ی جوانان حزب و نيز شاخه حزب در گيلان را بر عهده داشته است. در زمان قائله آذربايجان دبيركل خلق آذربايجان مي‌بود. هِراند از بنیانگذار روزنامه “آلیک” (معتبرترین روزنامه ارامنه در ایران) مي‌گردد. موشق کارمند وزارت بهداری می‌شود و وکالت کامل را برای فروش این خانه به عهده می‌گیرد. در سالهای 20 شمسی این خانه به “طاطاووس ینوک آوانسیان” که از ناحیه قره‌داغ ارس باران به رشت مهاجرت می‌کنند فروخته می‌شود. طاطاووس این ملک را به اسم دو پسر خود به نامهای “هاراتبون” (آرتوش) و “روبیک” می‌کند. آرتوش در 10 سالگی به همراه خانواده و در این خانه ساکن می‌گردند. طاطاووس در ابتدا به تجارت ابریشم در ایران می‌پردازد. بعدها به علت فعالیت در تجارت چوب، نمایندگی صنایع چوب اسالم در رشت را می‌گیرد. آرتدوش به علت فعالیت‌های خیرخواهانه به همراه مرحوم “میناسیان” جز هیأت امناي ارامنه رشت در دور سوم و مسئول روابط عمومی خليفه‌گري ارامنه- در رشت- انتخاب می‌شود. وی در سال 85 خانه مذکور را به مجتمع خاتم‌الانبیا رشت می‌فروشد و ساکن تهران می‌گردد. در همان سال به علت ریزش برف- که از روی سقف مجتمع خاتم‌الانبیا به روی سقف این بنا وارد می‌آید- بخشي از اين ساختمان آسيب مي‌بيند که همین امر باعث می‌شود اداره فرهنگ و ارشاد رشت تصمیم به تخریب کامل این بنا و ساختن پارکینگ در محل مذکور را بگیرد. این موضوع با پیگیری بعضی از مردم و فرهیختگان شهر و جمع‌آوری طوماری درسال 87 منتفی شده و با دخالت سازمان میراث فرهنگی مقداری از سقف این بنا باز سازی می‌شود. در حال حاضر این بنا در تملک میراث فرهنگی استان قرار دارد. وجه تسمیه بنا: متأسفانه در برخی از جراید و متون امروزی، به علت ناآشنایی با منابع تاریخی، از این بنا به نام “خانه آوانسیان” یاد کرده‌اند. این بنا نام خود را از اسم “خواجه آوادیس هوردانانیان” گرفته است. وی تاجر ابریشم و از ارامنه اصفهان بوده و در دهه 1870 میلادی ساکن رشت می‌گردد. اشکوب زیرین خانه محل نگهداری نوغان بوده است. ارامنه اصفهان به مردی که متشخص و دارای اعتبار بوده لقب “خواجه” به معنای “بزرگ”، “آقا” و یا “ارباب” می‌دادند. بعد از وی دو خاندان “آوانسیان” ساکن بوده‌اند. اتفاقاً هر دو مهاجر از ناحیه ارس باران می‌باشند ولی دو خانواده هیچ نسبت فامیلی نداشته‌اند و صرفاً تشابه اسمی دارند. و تا امروز نزد ارامنه گیلان به اسم “خانه آوادیس” معروف می‌باشد. بررسی کتیبه: با بررسي و قرائت كتيبه كه توسط بانو ژانت انجام گرفت مشخص گرديد كه بر روي كتيبه فقط چند حرف از الفباي ارمني و تاريخ ساخت بنا حك شده است. اين حرفها، با آوانوشت لاتين، در زير چنين بيان شده است:

Թ.Թ.Փ. Ծ
Ք.Ի
1895
t .t .p.ts
k.e.
1895​

به گفته بانو ژانت و همچنين شخص مهندس ادوارد هوسپانيان اين چند حرف به طور مستقيم و با هم معناي خاصي ندارند و كلمه‌اي را ايجاد نمي‌كنند و شايد حروف اول اسامي گچكاران و معماران سازنده بنا باشد. مشخصات تیپ پلان: ساختمان داراي دو طبقه مي‌باشد. طبقه همكف كه مانند زير زمين است در سابق محل پرورش نوغان و بعدها كارگاه مبل‌سازي بوده است. در طبقه بعدي آن كه به وسيله چند پله به ايوان بالا متصل مي‌شود محل استقرار ساكنان خانه بوده است. اين طبقه نيز دارای 3 پله بوده كه سه اتاق را در نيم طبقه‌اي قرار می‌دهد. - کوران شمالی جنوبی در پلان قابل مشاهده است. - پلان دارای طرح هندسی منظم هستند، پلان ها گسترده و باز هستند و طویل و باریک (به منظور حداکثر استفاده از وزش باد در ایجاد تهویه طبیعی و دفع رطوبت). - ارتباط فضای باز و بسته معمولاً بوسیله ایوان می‌باشد. - معمولاً اکثر پلان دارای ایوان و یا تالار می‌باشند. - با توجه به اقلیم، کشیدگی در جهت شرقی- غربی می‌باشد. - تمام اجزای بخش بسته مسکونی با همدیگر به نحوی ارتباط دارند. - پلان دارای محور تقارن هستند و بصورت کامل قرینه و یا تفاوت های کمی نسبت به این محور دارند.

تصوير3- نقشه پلان طبقه اول​

مشخصات تیپ نماها: از آنجایی که رشت، شهری بزرگ با هویت قوی تجاری بوده و با اروپا ارتباط داشته است و به عبارتی دروازه اروپا به حساب می‌آمده است، به همین دلیل تأثیرات ناشی از این پدیده در کالبد بناهای مسکونی و غیرمسکونی نیز انعکاس یافته است. البته این تأثیرات در بخش مسکونی، بیشتر روی ظاهر بنا و جزئیات آن اثر گذاشته است. در نماها، گاهاً تلفیقی از معماری بومی و اروپایی نیز مشاهده می‌گردد. روی هم رفته سه تیپ نما را می‌توان تشخیص داد: یک) الهام گرفته از معماری سنتی ایران دو) الهام گرفته از معماری اروپا سه) تلفیقی از معماری سنتی و اروپایی، که روی هم رفته می‌توان اشتراکات آنها را بدین شکل توضیح داد: 1.استفاده از بازشوهای فراوان در نما. 2- استفاده از شیشه‌بندها در ایوان‌ها، بویژه در سمتی که باران‌خور است. 3- درنظر گرفتن اصل تقارن و ترجیح محور و تأکید به آن و تکرار ریتم‌های معین 4- وجود ایوان‌های سراسری در گرداگرد بنا و یا بخشی از آن.

تصوير 4- نقشه نماي جنوبي​

تصوير 5- پرسپكتيو خارجي بنا​

بررسي درها و پنجره ها و مصالح به كار رفته: مصالح به كار رفته در اين خانه- به مانند اغلب خانه‌هاي قديمي- بيشتر چوب، خشت و آجر مي‌باشد. بيشتر خانه با گچ بري فراوان آراسته شده و حتیٰ تمامي اجزا چوبي آن به زيبايي طراحي گرديده است. تماي گچ بري ساختمان داراي نقوشي از گل و گلدان و پرندگان تزيين گشته است. در قسمت شاه‌نشين آن داراي يك شومينه و پنجره ارسي شكل دارد كه با شيشه‌هاي رنگي شماي خاصي به معماري خانه مي‌دهد. تمامي كفپوش آن تخته كوبي مي‌باشد. و نيز در قسمت ايوان داراي نرده و ستون‌هايي چوبي است. انتهاي ستون‌ها به كله شيري متصل شده‌اند كه همگي به زيبايي با رنگ آبي طراحي گشته‌اند. داراي 7 تيپ در و 3 تيپ پنجره مي‌باشد. درون اتاق‌ها طاقچه‌هايي موجود مي‌باشد كه بالاي همگي تزيينات گچبري‌اي دارد. سقف ساختمان نيز سفالپوش به رنگ قرمز است. در قسمت پايين آن ديواره‌هايي قرار دارد كه داراي گربه‌روهايي است. اين گربه‌روها خود نيز داراي تزيينات است كه متأثر از كل گچبري‌هاي ساختمان مي‌باشد.

تصوير 6- پنجره ارسي شاهنشين بنا​

حفظ و احيای بنا: بناهاي تاريخي ميراث گذشتگان و بيانگر هويت زندگي آنان است كه حفظ اين بناها براي هر كسي كه علاقمند و كنجكاو به هويت سرزمينش مي‌باشد واجب است. و اين مهم ما را به اين امر وامي‌دارد كه با مورد استفاده قرار دادن اين بناها البته نه به همان روال گذشته بلكه با يك كاربري جديد كه آن نيز مشمول تحقيقات فراوان است ضمن دادن جاني تازه به بنا از آن به عنوان گنجينه‌اي ارزشمند حفاظت كنيم. به جاي تخريب اينگونه آثار و پرداخت هزينه و صرف كردن بودجه‌هاي دولتي براي ساختن مجتمع‌هاي فرهنگي (كه معماري بي‌هويت و ناهمخواني با محيط شهري خود دارا مي‌باشند) به جاست كه اين آثار را مرمت و نگهداري كنيم. اين امر نه تنها بر عهده معماران و شهرسازان شهرمان است بلكه همه‌ي جامعه هنري شهرمان اعم از نقاشان، نويسندگان و شاعران و هنرمندان ديگر عرصه‌هاي هنري را دربرمي‌گيرد تا ضمن حفظ اين اثر هنري، آن را احيا نموده و براي آيندگان بر جاي بگذارند.

 

[E . H . S . A . N]

خانه گلشن یزد

خانه گلشن یزد

در این فایل pdf ، تصاویر و همچنین نقشه هایی از خانه ی گلشن قرار داده شده .

ضمنا در صفحات 3 یا 4 همین تاپیک ، یک پست مشابه هست ، که متاسفانه لینک مدارک مسدود شده .

.
.
.
.

 

[sanaz_panel]

[h=2]خانه آقازاده[/h]


يكي از خانه هاي قديمي شهرستان ابركوه خانه آقازاده است. اين خانه در بافت قديم ابرکوه واقع گرديده و از نظر معماري و بكارگيري عناصر معماري سنتي ايران در خور توجه است.


قدمت خانه آقازاده به دوره قاجاريه باز مي گردد و در فهرست آثار ملي ايران تحت شماره 1838 به ثبت رسيده است. مالک و بانی این خانه، شخصی به نام سید حسین ابرقویی بوده است. مصالح این بنا خشت، گل و آجر و کف حیاط به صورت سنگ فرش (قلوه سنگ) بوده است.

اين بنا با مساحتي بالغ بر 851 مترمربع بصورت حياط مركزي بوده و عمارت در سه جبهه به منظور استفاده در فصول مختلف سال استقرار پيدا كرده است. اتاق جنوبي خانه بصورت صليبي و شكم دريده ساخته شده است. وجود حوض سنگي در وسط حياط خانه، فضاي خانه بخصوص تالار را طراوت خاصي بخشيده است.

قسمت شاخص و جالب توجه بنا بادگير دو طبقه و كلاه فرنگي است كه درنوع خود بي نظيراست، ارتفاع بادگير 18 متر و مساحت آن 18 متر مربع مي باشد. در دهانه بادگير 19 عدد دريچه تنظيم هوا وجود دارد كه با بادگير دومي هماهنگي و ارتباط دارد. در كنار آن، يك كلاه فرنگي با تزئينات مقرنس كاري بسيار زيبا وجود دارد. بادگير و كلاه فرنگي به ترتيب حكم خنك كردن (كولر) و نور رساني (نورگير) فضاي زيرين و تالار خانه را انجام مي دهند.

منبع :سایت کلبه ی هنر

 

[معمار اسمان]

سلام اگه میشه بهم بگین ویزگی در های قدیمی چی بوده که تشخیص میدادن که زن یا مرد پشت در هست

كوبه‌ای حلقه‌ای شكل برای زنان و كوبه‌ای چكشی برای مردان تا صاحب‌خانه بداند آن‌كه در می‌زند كیست و احتمالاً‌ با چه كسی كار دارد.

 

[sanaz_panel]

خانه عباسیان کاشان

خانه عباسیان کاشان

خانه هاي عباسيان مسعودي فر و حقاني و تقوي بصورت مجموعه اي در ارتياط با يكديگر در خيابان علوي و در محله سلطان اميراحمد كاشان ساخته شده و از لحاظ معماري داراي تناسبات موزون و از نظر تزئينات بسيار غني و همچنين از لحاظ ارتباطات معماري ارزشمند مي باشند . بناهاي اين مجموعه بگونه اي شكل گرفته اند كه با شرايط اقليمي كاشان سازگاري كامل داشته و از نظر فرهنگي حائز اهميت فراوان است و به جرأت مي توان گفت كه مجموعه مذكور بويژه خانه عباسيان در نوع خود منحصر بفرد مي باشد . مجموعه مذكور در حدود سال 1245 هـ . ق . به وسيله پدربزرگ آيت ا... سيد محمد علوي بروجردي ( پس از زمين لرزه مهيب كاشان در سال 1192 هـ . ق . ) ساخته شده است . چند سال بعد از ساخت ، حاج محمد ابراهيم تاجر كاشي پدر آيت ا... سيد محمد علوي بروجردي مجموعه مزبور را توسعه ميدهد. در زيرزمين خانه عباسيان كتيبه اي به خط ثلث روي بدنه ديوار وجود دارد كه با گچبري تاريخ 1252هـ . ق . ديده ميشود . پس از فوت مرحوم تاجر كاشي خانه هاي مذكور در ارث قرار ميگيرد. و با توجه به سهم الارث وراث ، بمرور خانه ها از يكديگر جدا وتفكيك وبصورت خانه هاي مستقل از هم در آورده شده اند . سالهاي 76 و 1375 هيئت محترم امناء بازسازي خانه هاي قديمي كاشان كه فعاليت خود را از سال 1373 در اين شهر در مورد تملك و مرمت و احياء خانه هاي تاريخي كاشان شروع نموده ، خانه هاي عباسيان ، مسعودي فر ، تقوي را به نام شهرداري كاشان تملك و خانه حقاني به لحاظ اينكه از طريق طرح تملك آزاد گرديد به نام ميراث فرهنگي سند مالكيت صادر و خانه عباسيان تا كنون خريداري نشده است . كليه خانه هاي مجموعه ضمن اينكه از داخل بنابا يكديگر ارتباط موزون و حساب شده دارند هريك به تنهايي ورودي مستقل داشته و درهاي آنها از داخل راهروهاي مذكور و هشتي و جلوخان ورودي فوق الذكر بوده و هست و خانه عبسيان نيز راه جداگانه اي از داخل خيابان علوي دارد كه شامل سردر هشتي و راهرو ورودي به حياط مي باشد . خانه عباسيان بصورت گودال باغچه براي دسترسي مطلوب به آب ( قنات نصرآباد ) و همچنين استفاده از كليه قسمتهاي مختلف بنا در فصول سال ساخته شده اند . طبقه فوقاني بنا از جوانب خانه و در پيرامون طارمي براي زندگي زمستاني ، و طبقه تحتاني كه بناهاي اتاقها حوضخانه زيرزمين در جوانب حياط و در اطراف حوض و باغچه شكل گرفته اند براي زندگي در تابستان است . نماهاي قابل رؤيت در نماهاي حياطها بگونه هاي خاص گچبري شده اند و درون اتاقها بر حسب نوع بهره برداري كه داشته اند تزئينات مناسب خود را داشته و معمولاً از تزئينات گچبري ، نقاشي ، آئينه كاري ، پنجره هاي چوبي آلت چيني شده نفيس ، مشبكهاي گچي ظريف و ارزنده و درهاي چوبي دو لنگه و ارسيهاي ارزشمند برخوردار مي باشد . خانه تاريخي عباسيان در تاريخ 06/03/1377 به شماره 2020 در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است .

مشاهده پیوست خانه عباسیان.zip

 

[فرهيخته]

سلام.ممنون.....پلان،نما،برش چند تا خونه قدیمی تو اقلیم سرد و کوهستانی میخواستم...

سلام دوست عزیز،
1 نمونه از مجموعه خانه های معروف قدیمی اقلیم سرد و کوهستانی،خانه مجتهدی واقع در تبریز هست.که تصاویری از نقشه های اون رو قرار میدم.
به منظور حفظ حقوق منتشر کنندگان این آثار از قرار دادن فایل های کدی اون معذورم اما در صورت تمایل ایمیلتون رو به من ارسال کنید تا مجموعه رو براتون بفرستم.
موفق باشید

*رمز فایل:www.www.www.iran-eng.ir

 

[E . H . S . A . N]

خانه و باغ اتحادیه یا امین السلطان ( یا خانه دایی جان ناپلئون )

خانه و باغ اتحادیه یا امین السلطان ( یا خانه دایی جان ناپلئون )

در ادامه و تکمیل ِ اولین مطلب از پست ِ #48

---

«خانه و باغ اتحادیه» یا «خانه امین‌السلطان» عمارتی مربوط به دوران قاجار است که در مرکز تهران واقع شده است. خانه – باغ اتحادیه به عنوان تنها بازمانده از خیابان لاله‌زار قدیم و یکی از نفایس معماری عصر قاجار شناخته می‌شود.در سال ۱۲۶۱ شمسی، هنگامی ‌که باغ بزرگ لاله‌زار برای احداث خیابانی به همین نام تقسیم و فروخته شد، بخشی از آن به میرزاابراهیم خان، پدرعلی‌اصغر‌خان اتابک (امین‌السلطان) رسید و با مرگ ابراهیم خان، پسرش بخش‌های دیگری از زمین‌های مجاور را خرید و به آن اضافه کرد. در این خانه بسیاری از تصمیمات مهم سیاسی آن دوران گرفته می شده است. مساحت این خانه باغ در زمان قاجار بیشتر از حال حاضر بوده و ساختمان‌های آن به مرور زمان تخریب شده است.خانه امین السلطان مانند دیگر خانه باغ های دوره قاجار دارای اندرونی و بیرونی است که برای آن از دو جهت درهای ورودی و خروجی در نظر گرفته اند. بخش اصلی این خانه متعلق به دوره ناصری است که در طی زمان بناهایی به آن اضافه یا کم شده است. امروزه یکی از بناهای چندگانه که در شمال غربی مجموعه قرار دارد مربوط به دوره قاجاریه است، ولی بقیه در دوره های بعد ساخته شده اند.

خانه امین السلطان

درب ورودی خانه امین السلطان (از سمت خیابان لاله زار)


ورود به داخل خانه اتحادیه اولین بنایی که جلب توجه می کند بنای کوچک ولی بسیار شکیل و زیبا در سمت راست (شمال شرقی باغ) است. در بالای ورودی آن به طول ۲ متر مقرنس کاری بسیار زیبایی با بهره گیری از گچ به چشم می خورد ، مقرنس کاری چهار کاسه ای بود دارای ۲ آویز نسبتا بلند، اگر چه آویزهای متعدد دیگری در این قسمت به چشم می خورد ولی اغلب آنها در یک اندازه و هماهنگ ساخته شده بود . از داخل این عمارت نتوانستیم بازدید کنیم ، اول آنکه افرادی در آن عمارت زندگی می کردند و دوم آنکه سگ مورد اشاره روبروی در انتظار ما را می کشید!! (البته متاسفانه این مقرنس زیبا در حال تخریب بود)بعد از عمارت مقرنس کاری شده به یک درب فلزی که دو ستون سنگی زیبا در ۲ طرف آن خودنمایی می کرد برخوردم که ما را به محوطه ای زیبا رهنمون می کرد ، ساختمانی ۲ اشکوبه که درب اشکوب اول قفل و راه دسترسی به طبقه دوم با گیاه خاردار نسترن بسته شده بود ، به هر مصیبتی بود به طبقه دوم رفتیم ، آنجا پر بود از وسایل ادیت و صدابرداری که از زمان فیلم برداری سریال دایی جان ناپلئون در آن باقی مانده بود.

نمایی از ویرانه‌های خانه امین السلطان

نمایی از ویرانه‌های خانه امین السلطان


از عمارت دوم که بیرون آمدیم به عمارت سوم و زیباترین عمارت مجموعه که در مرکز و شمال باغ اتحادیه به صورت L شکل قرار داشت رسیدیم ، عمارتی که حوضی زیبا در روبروی آن بود و تمام سردرهای آن با استفاده از گچ بری همراه با گل و بوته تزئین شده بود ( حیف که این گچ بری ها به علت عدم رسیدگی و گذشت زمان در حال فروریختن بود) در ۲ طرف پنجره ها و درها ستونها با شیار قاشقی جلب توجه می کرد. در بخش های زیرین دیوار انواع مختلف آجرچینی همانند پرکلاغی ، جناغی ، خفته راست و … به چشم می خورد. علاوه بر آن سر ستونهای زیبایی در نماسازی آن وجود دارد و راه پله ای سنگی و فرتوت با ۲ ستون در کنار ، ما را به داخل فرا می خواند …. وای وقتی داخل عمارت سوم خانه اتحادیه می شوی نفس در گلویت حبس می شود …..

داخل عمارت سوم خانه دایی جان ناپلئون

تابلوی داخل عمارت با مضمون: افراد حزب ملیون …

آجر کاری حصیری و چراغ دان سردر خانه اتحادیه

ستون نیم گرد خانه دایی جان ناپلئون

قاب اسماء جلاله خانه امین السلطان

دیوارهای گچبری شده درحال تخریب

شومینه عمارت مخروبه خانه امین السلطان

گچبری های خانه و باغ اتحادیه

​

خانه – باغ اتحادیه یا امین‌السطان از بناهای شاخص تهران است که در سال ۸۴ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید اما شش سال بعد به درخواست خاندان اتحادیه و با رای دیوان عدالت اداری از ثبت خارج شد. در این باغ بخش‌هایی از شش کاخ فتحعلی شاه در باغ لاله‌زار وجود دارد. این بنا یادگاری از دوران ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه است که اتفاقات مهمی مانند واگذاری خرید تنباکو به شرکت تالبوت و لغو آن، امتیاز دارسی و فرمان مشروطیت در آن رخ داده است.بلندترین و سالم ترین بادگیر تهران نیز در آن قرار دارد.


منبع : سایت معمارکده + سفرنویس

 

[فرهيخته]

ممنون..بنای دیگه ای نیست؟؟مثلا خانه بهنام؟؟

.....
مجموعه نقشه های خانه بهنام(نماها) و خانه سلماسی(پلان و نماها)؛....
امیدوارم که مفید باشه.

*رمز فایل:www.www.www.iran-eng.ir

 

[E . H . S . A . N]

ذخیره ی درخواست ها

ذخیره ی درخواست ها

سلام من هلیا هستم.درهای قدیمی 2 تا دستگیره داشته که دارای 2 شکل متفاوت بوده که یکی برای آقایان بوده و دیگری برای خانم ها ، در نتیجه چون شکل آنها متفاوت بوده صدای آنها هنگام در زدن نیز فرق می کرده و از روی همین صدا می فهمیدن که پشت در خانم است یا آقا

سلام بچه ها دمتون گرم اگه می تونید مقطع bb و نمای حسینیه امینی ها رو هم بذارید

سلام مرسیی از این کار کاملتون. لطفا اگر از خانه های تبریز پلان و نماو مقطع دارین لطفا کمکم کنید

سلام . بچه ها کسی در مورد عمارت مسعودیه چیزی داره ؟ خیلی خیلی ضروریه لطفا کمکم کنید. 1چیزی غیر از مطالب اینترنت میخوام. مثلا 1 منبع خوب !

برای در زدن دو نوع فلز بر روی در نصب میشد یکی از آنها صدای زیر داشت که مخصوص خانمها و یکی دیگه صدای بم داشت که مخصوص آقایان بود

سلام دوستان کسی خانه مستوفی تهران رو نداره یا عین الدوله؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

sllam mishe axaye bishtari az khaneye mostofi az shoshtar bezarid .darzemn in plan.............ina baz nemishan

seleria: boro khode emarate masodiyeh onja har fili bekhay rahat dar ekhtiyarat mizaran faghat ye moarefi name az daneshgah bebar man in term porojham hamonjast

بچه ها کسی از مستوفی الممالک چیزی داره مثل برش نما ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام کسی در مورد خانه های زمان قاجار در کرمانشاه اطلاعاتی داره نقشه یا هر اطلاعاتی ؟؟

سلام...پلان و نما و برش خانه عامری هارو به صورت کدی کسی داره؟؟؟
میشه این خونه هایی که معرفی کردین مدارکش هم (پلان ،نم،برش)بزارین؟؟؟

سلام..مرسی از فایل خوبت راجع به عمارت اصف ولی پسوورد میخواد..چیکار کنم؟

دوباره سلام...کسی پلان نما و برش خونه عباسیان رو داره؟؟؟؟

سلام بچه ها تورو خدا اگه کسی یه پاورپوینت از یه خونه یا عمارت ایرانی داره بهم برسونه....چند بار درخواست کردم ولی جوابی ندیدم.

سلام.ممنون.....پلان،نما،برش چند تا خونه قدیمی تو اقلیم سرد و کوهستانی میخواستم...

ممنون..بنای دیگه ای نیست؟؟مثلا خانه بهنام؟؟

ممنون...سلام دوستان کسی پاورپوینت از تحلیل خونه های مرعشی،عباسیان،ویلای درویش ،و خانه ابراهیمی اردبیلی داره؟؟؟؟ممنون میشم کمکم کنین..واسه درس تنظیم شرایط میخوام


ببخشید میشه پلان خونه بهنام رو هم بدین؟؟؟

سلام . من به مدارک (بخصوص پلان) چندتا از خانه های قدیمی استان اصفهان در دوره قاجار نیاز دارم ،ممنون میشم اگه دوستان کمکی کنن . برای مثال خانه های : مشکی، امام جمعه، سرهنگ بخردی(حاج رسولی ها)، حقیقی، مجموعه خان خوراسگان،دکتر اعلم، گلپرور، لباف، امین، نیلفروشان، حبیب آبادی ....

---

---

با سلام و احترام . . .

به اطلاع میرسونم که جهت ِ تسهیل ِ دسترسی به مطالب و پست های اصلی ِ تاپیک ، و همچنن احترام به نوشتار ِ و درخواست های دوستان و اعضا محترم تالار معماری ، تمامی ِ پست های درخواست ، به صورت نقل قول ضمیمه شد تا حفظ و آرشیو شوند ، و اصل ِ پست ها حذف گردید !
لازم به یادآوری است که در حال ِ تنظیم ِ فهرست برای تاپیک هستم که بزودی کامل خواهد شد . #1

نکته ی مهم : نکته ای رو میخواستم عنوان کنم و اون این هست که در این تاپیک ، فقط و فقط مطالب و تصاویر و ... از خانه های قدیمی قرار داده می شود ! برای قرار دادن ، دیدن ، دریافت و ... مدارک و نقشه های خانه ها و بناهای قدیمی ، به این تاپیک مراجعه بفرمائید . مدارک(پلان-نما-برش)بناهای قدیمی

از توجه شما عزیزان ، سپاسگزارم . شاد و با طراوت باشید . . .

 

[M I N A]

خانه تاریخی حبیب آبادی در خیابان ابن سینا در شهر اصفهان

خانه تاریخی حبیب آبادی در خیابان ابن سینا در شهر اصفهان

خانه تاریخی حبیب آبادی در خیابان ابن سینا در شهر اصفهان در مجاورت دو خانه تاریخی بدیع الصنایع و قادریان واقع شده است.

خانه حبیب آبادی بیانگر تغییراتی اساسی در معماری ایران می باشد که این تغییرات را در اصول و مبانی و ویژگیهای شکلی و هنری و مفاهیم معماری سنتی ایران به نمایش می گذارد. از نظر تاریخی، در اواخر قاجار دوره ای بوده که گرایش به اروپا و کمرنگ شدن مفاهیم سنتی در ایران بسیار چشمگیر بوده است. به ویژه در زمان مشروطیت و پس از آن که گرایش به اروپایی شدن شتاب بسیاری می گیرد. این گرایش در معماری آن زمان بسیار نمایان است. سرستونهای خانه حبیب آبادی نماد اصلی این گرایش در معماری می باشد.

شکل سرستونها یک تقلید آشکار از سرستونهای یونیک در اروپا با آرایه برگ می باشد. آرایه های بسیار شلوغ و در عین حال طبیعی و غیرانتزاعی از ویژگیهایی هنر اروپایی می باشد. سرستونهای ایرانی که در زمان صفوی در ایران و در بسیاری از بناهای اصفهان رایج بوده، از مقرنسهایی بهره گرفته شده بود که نشان دهنده اصالت معماری ایرانی در آنها بود. در حالیکه این سرستونهای جدید هیچ ارتباطی با شیوه سنتی ندارد.

ایوان ستوندار اگر چه در معماری باستانی ایران چون تخت جمشید و یا پاسارگاد رایج بوده، اما این گونه ایوان ستوندار بیشتر گرایشی آشکار به رواقهای ستوندار اروپایی دارد. اگرچه گاه از آن با عنوان ایوان کردی یاد می شود که ایوان کردی عنصری بومی و متناسب با اقلیم و معماری ایرانی و بر گرفته از سنت گذشته معماری ایرانی می باشد در حالیکه اینگونه ایوانهای ستوندار، گرایشی غربی داشته و حالت برونگرایی را بیشتر القا می کند. مانند بناهای کنار خیابان چهارباغ. اگرچه خانه حبیب آبادی درونگرا می باشد، اما اینگونه ایوان ستوندار در دو طبقه، تا اندازه ای از درونگرایی سنتی ایرانی می کاهد.

قدمت بنا را می توان از روی ویژگیهای معماری و تزیینات موجود در بنا فهمید. در خانه حبیب آبادی بسیاری از مشخصه های معماری ایرانی رنگ باخته و بیشتر گرایشهایی به معماری اروپایی در آن دیده می شود. در تزیینات آن گرایش به طبیعی تر جلوه دادن گیاهان و بخشهایی از بدن انسان (دست) همگی گویای تمایل به هنر غربی می باشد. سرستونها با معماری ایرانی بسیار بیگانه بوده و از معماری اروپایی گرفته شده است. همه ی این ویژگیها نشان دهنده گرایشهای اروپایی در اواخر قاجار می باشد ، به ویژه پس از مشروطیت که این گرایشها افزایش می یابد.

در خانه یک تاریخ بر روی کاشیکاری معرق در حوضخانه دیده می شود که سال 1332 را نشان می دهد که بی شک سال قمری می باشد و با توجه به بسیاری از ویژگیهای معمارانه در بسیاری از بخشهای بنا به نظر می رسد که سال ساخت بنا نیز مربوط به همان زمان باشد و یا اینکه در آن تاریخ تغییرات بسیاری در خانه پدید آمده است. سال 1332 قمری مربوط به اوایل سلطنت احمد شاه قاجار و پس از مشروطیت می باشد.

رنگ زرد یکی از ویژگیهای تزیینات معماری و کاشیکاری دوران قاجار است که اینگونه کاشیکاری و رنگ بندی را در بیشتر بناهای قاجاری اصفهان می توان یافت. یکی از نمونه های آن سر در مدرسه صدر در بازار است که کاسه سازی روبروی آن معروف می باشد. نکته قابل توجه نوع کاشیکاری آن است که از نظر گره، اندازه و رنگ بندی با کاشیکاری حوضخانه حبیب آبادی بسیار شبیه است.

نام کاشیکار در خانه حبیب آبادی بر روی بخشی از کاشیکاری به صورت عمل غفار و به سال 1332 ثبت گردیده است و در سردر مدرسه صدر با نام تراش غفار و به سال 1341 آمده است. گره کار شده از گره های ده تند بوده که سه رنگ زرد، سقید و سبز در آنها مشترک است

دلایل ثبت اثر در فهرست آثار ملی : با توجه به ارزش های معماری و تاریخی بنا و با توجه به قرارگیری خانه در محله تاریخی دردشت و همجواری با خانه های کد خدایی و بدیع الصنایع و قادریان به صورت مجموعه ای ارزشمند در این محله به انضمام ارزشهای معماری و تاریخی اثر و نمونه ای بارز از معماری اواخر قاجار ، بنا در اولویت ثبت فهرست آثار ملی قرار گرفت . این بنا در سال 1354 خورشیدی در تملک شخصی به نام سلطانی بوده که توسط سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری منطقه 3 از مالک خریداری می شود.
اتفاقات تاریخی بنا :

از آنجایی که بنا تنها کاربری مسکونی داشته، اتفاقات تاریخی بخصوصی درباره آن وجود ندارد جز اینکه در زمان جنگ تحمیلی این محله بسیار مورد حمله هوایی قرار می گرفت که حتی بمب در خانه های همسایه چون بدیع الصنایع و قادریان اصابت کرده است.
الحاقات تاریخی بنا :
در گذشته تعمیرات و تغییراتی در بنا انجام گرفته است. تاق یکی از اتاقهای جبهه غربی که به صورت تویزه و کژاوه بوده به تیرپوش تغییر یافته است که هنوز پاتاقهای آن مشخص است. همچنینالحاقاتی در جبهه جنوبی در جهت کاربردی کردن بیشتر بنا صورت گرفته است. الحاقات خاص دیگری درسالهای اخیر صورت نگرفته است و بازسازی ها و استحکام بخشی هایی به صورت ناتمام توسط سازمان نوسازی و بهسازی اصفهان درسال 1385 و استحکام بخشی ها و سبک سازی های سقف توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در سال 1388 - 1389 انجام گرفته است و در قسمت باربند خانه دیوارها به علت عریض کردن کوچه تخریب شده اند.

در ایوان ورودی به جبهه غربی پاتاقی دیده می شود که نشان دهنده این است که در گذشته پوششی منحنی در این بخش بوده که در دوره ای تبدیل به تیرپوش می گردد.خانه حبیب آبادی با مساحتی در حدود 1800 متر مربع به صورت حیاط مرکزی بنا شده است. ورودی اصلی به راه روی طویلی منتهی می شود که حیاط اصلی و باربند خانه در دو قسمت آن جای دارد. در انتهای راه رو توسط هشتی با خانه های بدیع الصنایع و قادریان ارتباط دارد .

باربند خانه:

فضای اصلی خانه در ضلع شمالی مشتمل بر دو اشکوب است ، اشکوب همکف شامل تالار حوض خانه که توسط دو ایوان کوچک به دو اتاق سه دری مرتبط می شود و در اشکوب فوقانی به صورت گوشوار با دو اتاق سه دری ارتباط دارد.

تالارحوض خانه :ستون های گچ بری در وسط تالار که بدنه آنها با پیچ هایی با نقوش گیاهان توام و با نقوش اسلیمی و سر ستون هایی با نقوش گیاهی تزئین شده اند و دوال تالار با کاشی کاری های معرق با رنگ های لاجوردی ، سفید، زرد، فیروزه ای و مشکی بخش نمای اصلی خانه می باشد. حوض هشت گوش میانه تالار و ارسی ضلع جنوبی جلوه خاصی به آن داده است.

اتاق اشکوب اول دارای بخاری دیواری با گچبری های زیبا است. دیوارها دارای تزئینات شیر و شکری بوده و سقف اتاق ها دارای تزئینات گره چینی با رنگ های سبز و زرد خردلی می باشد.

اتاق های طبقه همکف دارای تزئینات خاصی نمی باشند.سه اتاق متوالی با ابعاد سه دری فضاهای ضلع غربی را تشکیل می دهندکه رواق ستون داری در جلوی اتاق ها قرار دارد.

ضلع غربی بنا :سه اتاق متوالی با ابعاد سه دری فضاهای ضلع غربی را تشکیل می دهندکه رواق ستون داری در جلوی اتاق ها قرار دارد.

ضلع جنوبی بنا
بخش سرویس دهی را شامل می شود که مطبخ ، منبع و چاه آب و گاورو خانه می باشد.

 

[E . H . S . A . N]

خانه تیمور تاش - تهران

خانه تیمور تاش - تهران

با سلام

به اطلاع میرسونم که فهرست ِ تاپیک تنظیم شد . برای مشاهده و استفاده به این پست رجوع بفرمائید :#1

لطفا از این پس ، با توجه به مطالب ِ فعلی و عناوین فهرست اقدام به ارسال ِ پست ِ جدید ، یا ارائه ی درخواست ، بفرمائید !

از همکاری شما سپاسگزارم .

---

---

---

خانه تیمور تاش - تهران

.
.

خانه تیمورتاش از جمله آثار دوره پهلوی اول است و در تهران، شمال‌غرب پادگان باغشاه سابق، داخل محوطه دانشگاه فرماندهی و ستاد قرار دارد.
این خانه در حدود سال 1310 ساخته شد و به عبدالحسین تیمورتاش، وزیر دربار رضا پهلوی تعلق داشت.
خانه تیمورتاش در 2 طبقه ساخته شد و دارای زیرزمین است. ارتفاع در طبقات این ساختمان متفاوت است.

.
.

.
.

تزئینات بنا شامل نمای آجری است که به شکلی استادانه از آجر استفاده شده است. همچنین آئینه‌کاری‌های نفیس که در گیلویی‌ها و سقف تالار اصلی کار شده‌اند، قابل توجه می‌باشد.
گچبری‌های ظریف و زیبایی نیز در سرستون‌ها و سایر بخش‌های بنا وجود دارد. درها و پنجره‌های چوبی نیز با وجود فرم‌های و اشکال خاص خود، جلوه زیبایی به این بنا داده‌اند.
خانه تیمورتاش در سال 1383 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 11197 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

_____________________________________

نمایی از راه پله های خانه تیمور تاش

.
.
.
بخشی از تزئنات خانه تیمورتاش

.
.
.
منابع : همشهری + تبیان + گوگل سرچ

 

[M I N A]

خانه تیزنو درشهر دزفول

خانه تیزنو درشهر دزفول

خانه تاریخی تیزنو ، نماد زیبای معماری دزفول

بدنه بافت قدیم دزفول را خانه ها و بناهایی آجری تشکیل می دهد که صرفنظر از شکل و اندازه از هویتی خاص تبعیت می کنند هویتی آجری با نوع معماری خاص منطقه دزفول ، شهری با زبان آجری . خانه تاریخی تیزنو به شماره ۲۵۷۳ در ردیف آثار ملى ایران به ثبت رسیده و یکی از بزرگترین و زیباترین خانه های محله قلعه است که در ضلع شرقی میدان اصلی این محله واقع شده است. پیکره اصلی خانه متعلق به دوره صفویه است که تغییرات عمده ای در دوره قاجار و اوایل پهلوی به خود دیده است .

محله قلعه قدیمی‌ترین محله شهر دزفول بوده که در اصل به خاطر همجواری با قلعه نظامی که به خاطر حفاظت از پل ساسانی ساخته شده بود به این نام شهرت یافته است.


خانه تیزنو دزفول برگرفته از هویت غنی معماری دزفول با مصالحی از آجر و خشت و به شیوه یک ایوانه اصفهانی ساخته شده است . ورودی بنا در مجاورت حوزه علمیه معزی قرار گرفته است . و ورود به خانه از ضلع غربی بنا و از سمت مرکز محله قلعه صورت می گیرد. ( با احداث خیابان ساحلی این مرکزیت از بین رفته است.) در دو طرف سردر ورودی سکوهای کوچکی به نام خواجه نشین قرار دارد که برای استراحت رهگذارن خسته و یا نشستن کسی که جهت باز شدن در به انتظار مانده مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

پس از عبور از سردری بزرگ و زیبا وارد فضای مسقفی به نام ” هشتی ” می‌شویم که به عنوان فضای تقسیم کننده عمل می نموده به نحویکه از سمت چپ آن به بیرونی (قسمت پذیرایی از میهمانان ) و از سمت راست آن به اندرونی‌ (فضای خصوص خانه) می رسیم. بعلاوه هشتی به دلیل ایجاد محرمیت، مانع دید مستقیم رهگذران از بیرون به فضاهای داخلی می‌شود. زیر سقف عرق چین هشتی رسمی بندی ( کاربندی ) شده است و این رسمی بندیها از نوع دوازده ضلعی هشت و نیم هشت پرکار می‌باشد. کفساری هشتی از جنس قلوه سنگ رودخانه ای می‌باشد. اندرونی یا حیاط اختصاصی بنا معمولا جهت سکونت اهالی خانه مورد استفاده قرار می‌گرفته که در حال حاضر ورودی آن از سمت هشتی مسدود و در تملک شخص دیگریست.

بعد از گذر از هشتی ، به فضای بیرونی خانه می رسیم حیاطی زیبا که در نگاه اول چشم هر بیننده ای را خیره به آجرکاری های دور تا دور آن می کند که معماران زیردست دزفولی با ظرافتی خاص طرح های شگفت و زیبایی را با آجرهای تکامل یافته دوره صفویه خلق کرده اند. نمای زیبای خانه با قوس های رومی و پنج و هفت با وجود تنوع خود تقارنی زیبا و شکوه خاصی را به نمایش گذاشته است.

بیرونی:

فضای اصلی خانه درونگرا بوده و دارای یک ایوان اصلی در طبقه همکف و دو ایوان فرعی در طبقه اول است. کفسازی حیاط با استفاده از آجرهایی با ابعاد ۲۰٫۲۰٫۳ صورت گرفته است. بنا دو طبقه بوده و طبقه همکف آن به واسطه ۴ پله از سطح حیاط بالاتر می‌باشد. در جلوی ایوان اصلی و اتاق‌های طبقه همکف صفه قرار دارد.

در نماهای داخلی و بیرونی این بنا در قسمت بالای طاقها با استفاده از آجر خوون چینی های زیبا و ظریفی با طرحهای متنوع اجرا گردیده که نظر هر بیننده ای را به خود جلب می کند.
نمای ایوان اصلی با ارسی مسدود شده بود که تابش نور خورشید به قطعه شیشه های رنگی ارسی تلألو زیبایی را در ایوان به وجود می آورده است. در دو طرف ایوان اصلی اتاقهای کوچکی قرار دارد که به آنها “غلام گردش یا گوشوار” گفته می‌شود.

ورود به ایوان اصلی از طریق این اتاقهای کوچک صورت گرفته است. بعدها به دلیل سکونت چندین خانواده فامیلی در این خانه از آنها به عنوان مطبخهای خانوادگی نیز استفاده شده و ارسی ایوان از میان برداشته شده است. از دیگر فضاهایی که در اکثر خانه های قدیمی دزفول دیده میشود وجود دو نوع زیر زمین است ،شبستان و شوادان . شبستان این خانه که نسبت به سطح حیاط حدود ۱۵۰ سانتیمتر پایین تر می‌باشد، دارای سه ورودی است که به واسطه چند پله ارتباط آن با حیاط برقرار می‌شود.

شبستان با مصالح بنایی ساخته شده ؛ دیوارهای آن باربر بوده و وزن دیوارهای طبقات فوقانی را به زمین منتقل می‌نماید. نورگیری شبستان از طریق روزن های متعدد و کوچکی صورت می‌گیرد که در نمای صفه مشاهده می‌شوند. اختلاف سطح طبقه همکف با حیاط این امکان را فراهم می‌کند تا نورگیری شبستان به آسانی انجام شود. شیبدار بودن کف این روزنها موجب انعکاس نور به شبستان شده به نحوی‌که تمام فضاها را روشن می‌کند.

شوادان بنا نسبت به شبستان در سطحی بسیار پایین تر قرار گرفته است. شوادان های دزفول ، حفره هایی دست کند می باشد که در دیوارها و سقف آن از هیچ نوع مصالح بنایی استفاده نشده و فقط در کفسازی و ساخت پله های آن آجر به کار رفته است. شوادان ها یکی از ویژگی های خاص و ویژه معماری دزفول است که کاربری های متنوعی داشته است از جمله کار تهویه هوا و خنکی ساختمان را بر عهده داشته ، به این صورت که شوادان دریچه ای در بیرون خانه برای ورود هوا داشته و با توجه به عمق شوادان و رطوبت موجود در آن ، هوای در شوادان خنک شده و این هوای خنک از طریق کانال هایی در بخش های مختلف ساختمان توزیع می شده است.

علاوه بر آن به عنوان محلی خنک و آرام در تابستان ها مورد استفاده قرار گرفته ، همچنین این شوادان ها به خانه های همجوار راه داشته است و به این صورت ارتباط نزدیکی میان همسایه ها وجود داشته است.

شیب موجود در سقف پلکانی که ارتباط حیاط با صحن شبستان را برقرار می کند نیز با مصالح آجری تزئین و بدینوسیله از ریزش سنگهای بستر طبیعی زمین نیز جلوگیری می نموده اند. لازم به ذکر است حفر شوادان به دلیل استحام زیاد بستر طبیعی زمین در دزفول که از سنگ کنگلومرا است میسر شده است گفتنی است کنگلومرا سنگی رسوبی است که وجود ذرات گل و آهک در لابه لای آن مانند ملات بسیار مستحکمی عمل نموده که این ذرات را به هم متصل می نماید.

در دو طرف حیاط راه پله هایی با پله های بلند قرار دارد که ما را به طبقه اول ساختمان هدایت می کنند ، در طبقه اول صفه هایی آجر فرش شده قرار دارد که در گذشته در فصولی که هوا مساعد بوده ، از آن به عنوان محلی برای استراحت و دور هم نشینی استفاده می شده است. و در حال حاضر نیز با توجه به نزدیکی خانه تیز نو به ساحل زیبای رود دز و موقعیت خاص قرار گیری آن در شهر دزفول ، منظره ای چشم نواز و دل انگیز را در جلو دید بازدید کنندگان به نمایش می گذارد.

نام گذاری خانه :

دلیل نام گذاری این خانه تاریخی به اسم تیزنو ، نام مالک آن بوده است .
در حال حاضر خانه تیزنو تغییر کاربری داده و به عنوان اداره میراث فرهنگی دزفول از آن استفاده می شود و یکی از جاذبه های گردشگری دزفول محسوب می شود .
گردشگرانی که از دزفول بازدید می کنند می توانند لذت میهمانی جشن آجر را در آن به نظاره بنشینند.

منبع عکس و مطلب : محمد آذرکیش

 

[M I N A]

خانه استاد جلال‌الدین همایی- اصفهان

خانه استاد جلال‌الدین همایی- اصفهان

خانه استاد جلال همایی در دوره قاجاریه در محله پاقلعه اصفهان ساخته شده است.

مرحوم استاد جلال‌الدین همایی، ادیب، شاعر و استاد زبان و ادبیات فارسی در سال 1278 در این خانه به دنیا آمد.

این خانه، بنایی است یک اشکوبه با حیاط مربع شکل که در دو جبهه غرب و جنوب آن ساختمان قرار گرفته است.

جبهه جنوبی دارای ایوان مرکزی بوده و بالاتر از حیاط قرار گرفته. 2 اتاق 3 دری در دو طرف ایوان نیز طراحی شده است.

جبهه غزبی نیز دارای محور تقارن است. شاه‌نشین در مرکز و 2 اتاق 3 دری که توسط دو کفش‌کن به تالار اصلی ارتباط می‌یابد، در دو طرف آن قرار دارد.

خانه استاد جلال همایی در سال 1376 توسط سازمان میراث فرهنگیبا شماره 1903 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

منبع :سایت مرجع معماری

 

[adrian1991]

خانه عامری ها

 

[adrian1991]

خانه طباطبا یی ها کاشان





عکسارو خودم گرفتم

 

[adrian1991]

دوست عزیز من خودم پلانش از اینترنت گرفتم اونم عکسش فایل کدش پیدا نکردم منبعش واستون میزارم شاید به درد خورد

website.arthut.co/topic/item/460-ameriha-house اینم لینک با کیفیتش

 

[archisal]

عامریها

 

[negin jo0on]

سلام دوستان راجع به خونه های اقلیم گرم و مرطوب پلان و عکسی چیزی دارین؟مثل بوشهر و دزفول و شوشترو..

دزفوله عزیزم

 

[claccik39]

اعتماد السلطنه در مرات البلدان درباره وجه تسميه تهران چنين آورده است: « چون اهل
آنجا ( تهران ) در وقتی كه دشمن برای آنها به هم می‌رسيد در زير زمين پنهان
می‌شدند، از اين جهت به اين اسم موسوم شده است كه به «ته ران» يعنی زير زمين
می‌رفته‌اند.»​

بین
سالهای ۱۳۰۸-۱۳۱۲ تیمسار تاییدی در خیابان اردیبهشت جنوبی (خیابان جمهوری، بین
دوازده فروردین و کارگر) سه خانه در سه قطعه زمین هم جوار ساخت که از این سه، دو
خانه یکی خانه اردیبهشت پلاک ۵۷ و دیگری همزاد و همسایه کناری‌اش( که نصف به فروش
رسیده). هنوز به جا مانده است.​

این
سالها مقارن با اواسط سلطنت رضا شاه و زمان ساخت کاخ مرمر به طراحی محمدعلی فروغی
هستند. این همزمانی و رفت و آمد تیمسار تاییدی به کاخ مرمر این احتمال را بوجود که
عوامل کارگاهی ساخت این خانه‌ها همان معماران و استاد کاران کاخ مرمر بوده اند. از
جمله استادکار نجار این بنا که با استادی شگفت‌انگیزی درها و پنجره‌ها را در حین
ساخت ساختمان و در همان محل از چوب راش و در کمال زیبایی ساخته و نصب کرده است.​

این خانه
در طول سالها چند بار دستخوش تغییراتی شده است: زمانی که آقای سلیم شاه نیانس آن را
از سرتیپ تاییدی خرید، خانه متشکل از عمارت شمالی سه طبقه (شامل زیر زمین ؛ طبقه
اول ؛ طبقه دوم؛ و یک اتاق روی پشت بام؛ پله های ورودی عریض وحیاط وسیع در قسمت
جنوبی با باغچه کاری و حوض سنگی مرکزی) بود..​

در سال
۱۳۳۲ سرهنگ حسین لطفی این بنای تاریخی را خرید و به تدریج با نظارت استاد تقی معمار
بخشهایی به آن افزود. از جمله در۱۳۴۲ ضلع جنوبی حیاط را به شکل یک ساختمان کوچک دو
طبقه درآورد و در ۱۳۴۷ در ضلع غربی حیاط ساختمانی دو طبقه شامل بخش تجاری و مسکونی
مشرف به خیابان اردیبهشت ساخت ، همچنین در عمارت اصلی شمالی آن تغییراتی داد که
شامل تغییر مکان راه پله و جدا کردن طبقات به شکل مستقل از یکدیگربود.​

 

[mpb]

عمارت آصف، هنر بی‌بدیل معماران کُرد

عمارت آصف، هنر بی‌بدیل معماران کُرد

عمارت آصف، یكی از قدیمی ترین بناهای موجود در شهر سنندج است كه نام خود را از آصف دیوان گرفته است. این عمارت در ضلع شمالی خیابان امام خمینی(ره) سنندج در مجاورت بناهایی چون «دژسنه» قلعه سنندج ، مسجد جامع عمارت ملالطف الله شیخ الاسلام واقع شده است.

بانی اولیه خانه آصف را خانواده معتمد هاشمی ها می دانند كه در دوره صفوی می زیسته اند. بعد ها میرزا رضا وزیر، پدر علی نقی خان معروف به آصف دیوان آن را تملك كرد كه براساس مدارك تغییرات اساسی در زمان وی در مجموعه ایجاد شد . نام گذاری این خانه به خانه كُرد (موزه مردم شناسی كردستان) هم به این دلیل است كه این عمارت بخشی از مجموعه بزرگ خانه كُرد است كه افزون بر عمارت آصف شامل عمارت شیر دیوان ، منزل ارسلان آصفی و منزل شجاع لشكر است.

● معماری عمارت آصف
این مجموعه بزرگ قریب به ۴ هزار متر مربع عرصه و اعیانی دارد و در زمره خانه اعیانی مسكونی مورد توجه در معماری خانه های شهر است. این بنا در كنار سردر و دالان ورودی و اتاق تقسیم آب دارای ۴ حیاط است كه عبارتند از حیاط بیرونی (اصلی)، حیاط اندرونی، حیاط مستخدمان و حیاط مطبخ.


● حیاط بیرونی (اصلی)
دارای پلانی مستطیل شكل و یك ایوان است كه یادآور معماری سبك اصفهانی است.در داخل حیاط آب نمای بزرگی در مقابل تالار اصلی قرار گرفته و در كنار آن باغچه بزرگی وجود دارد كه به ۴ بخش تقسیم شده است. در ضلع شمالی این حیاط، تالار اصلی با ایوان ستون دار چوبی و سرستون های مقرنس كاری شده قرار دارد، تالار اصلی به فرم چهار طاقی است و گنبدی آن را مسقف كرده است.

در ضلع جنوبی فضای گنبد خانه، اروسی پركاری با طرح مهندسی و گره چینی تعبیه شده كه در نوع خود در منطقه غرب كشور كم نظیر است. در پشت گنبد خانه فضای طنبی (طنابی) به شكل مستطیل قرار دارد كه با طاق وتویزه (نوعی نقش و نگار) مسقف شده است.در دو طرف فضای تالار اصلی، دو راهرو با سردرهای تودرتو در دو اشكوبه ایجاد شده است.

بخش شرقی آن قدیمی و همزمان با تالار ساخته شد، ولی بخش غربی جدید تر و براساس نقل قول ها و اسناد موجود، دچار حریق شده و در سال های اوایل حكومت پهلوی مانند فضاهای بخش شرقی و با اندكی تفاوت بازسازی شده است. پوشش و سقف فضاهای ضلع شرقی تالار اصلی در قسمت های راهرو و اتاق های طبقه همكف به روش تیرپوش و فضاهای فوقانی به صورت طاق تویزه است.

معماری بخش ضلع غربی حیاط اصلی كه احتمال می رود در زمان میرزا رضایی، وزیر میرزا علی نقی آصف به مجموعه الحالق شده با دیگر بخش ها بویژه تالار اصلی ضلع شرقی تفاوت دارد. فضای یاد شده دارای یك ایوان سراسری با ستون های چهار ضلعی است.در پشت این ایوان سراسری، یك تالار با اروسی بسیار و طرح اسلیمی وجود دارد كه روی یكی از لنگه های آن تاریخ ۱۳۲۳ نوشته شده است.سقف این بخش با طاق و تویزه و تزئینات گچبری با طرح پرنده و سقف ایوان آن مسطح و قاب بندی شده است.

در دو طرف بخش، دو راهرو قرار دارد كه بالای آنها اتاق هایی با استفاده از اروسی هایی است كه این فضاها در معماری مسكونی به كشواز معروف است. در كنار راهروهای جنبی دو اتاق وجود دارد كه یكی از آنها متصل به حمام است و دیگری متصل به حیاط اندرونی است.در این فضا به جای استفاده از طرح سه دری از یك اروسی چهار لنگه با طرح اسلیمی استفاده شده است . سقف این فضا هم مسطح و به روش تیر پوش و دارای قاب بندی طراحی شده است.


● حیاط اندرونی
در ضلع شمالی عمارت حیاط اندرونی واقع شده كه در اوایل دوره پهلوی و براساس معماری بومی منطقه كه ایوان ستون دار مشخصه آن است، در سه طبقه ایجاد شده است.فضاها در سه طبقه كه شامل زیرزمین و ایوانی با شش ستون چوبی و تزئینات گچبری و سر ستون هایی به شیوه كورنتی ساخته شده است و یك ایوان ستون دار كوچك تر در دو طبقه، با راه پله ای كه مقابل ایوان اصلی قرار داده شده است.این بخش سال ۱۳۱۶ به وسیله استاد كاران بومی و چند استاد كار همدانی ساخته شده است.

● حیاط مستخدم ها
در ضلع جنوبی مجموعه، در كنار دالان ورودی، حیاطی با فضاهایی كه در پیرامون آن وجود داشته قرار دارد كه متأسفانه در سه، چهار دهه اخیر تخریب شده است. این گونه پیداست كه از بخشی از آن به عنوان زورخانه استفاده می شده است .

در بررسی ساخت و سازهای جدید كه در این بخش انجام شده بقایای حوض آب و سازه های معماری به دست آمده است و براساس نقل قول های محل، ساختمانی جدا از عمارت آصف بود. این عمارت مربوط به خانواده اردلان و به نام منزل علی خان سرهنگ معروف بوده است كه در سال ۱۳۲۰ ه.ق به حیاط بیرونی مجموعه عمارت آصف الحاق و به صورت میان دروازه، اتاق نگهبانی دربانی و حیاط بیرونی تبدیل شده است. این بخش در خیابان كشی سال های ۱۳۱۲ تا ۱۳۱۶ تخریب شده و به عنوان حیاط مستخدمان كاربرد داشته است.

● حیاط مطبخ
در كنار حیاط مستخدمان در گوشه ضلع جنوبی عمارت، حیاط كوچك تری قرار دارد كه به حیاط مطبخ معروف است. این حیاط مستطیل شكل و دارای آب نمایی سنگی است. فضای مطبخ (آشپزخانه) با طاق و تویزه مسقف شده است. معماری این فضا نشانه هایی از همزمانی با تالار اصلی شمالی مجموعه كه مربوط به دوره صفوی است را دارد.

● حمام
یكی ازویژگی های بارز این عمارت، وجود حمامی بسیار زیباست كه در جنوب غربی مجموعه واقع شده است. حمام دارای بخش های سردر، راهرو، حمام سرد (سربینه)، حمام گرم، خزینه، تون، منبع آب اضافی و سرویس بهداشتی و خلوتی (رخت كن) است.

از ویژگی های بارز حمام وجود ستون های سنگی حجاری شده كه به صورت طنابی شكل در بدنه و مقرنس در سرستون ها تزئین شده است . همچنین تزئینات پركار آهك بری در همه بخش های حمام از ویژگی های بارز آن است. طرح های متنوع گل و بوته و بویژه طرح های هندسی از تزئینات آهك بری حمام است كه به طور كامل مرمت شده است.

● نحوه آبرسانی
آب این مجموعه از یك رشته قنات كه از غرب شهر سنندج به وسیله تنبوشه های سفالی و لوله های فلزی جدید جاری است، تأمین می شود. برای تنظیم و تقسیم مناسب آب، فضایی در كنار دالان ورودی ساخته شده كه به اتاق تقسیم آب معروف است.

هم اكنون آب نماهای حیاط بیرونی، اندرونی، مطبخ و حیاط مستخدمان فعال است و زیبایی چشمگیری به مجموعه بخشیده است. فاضلاب مجموعه نیز بیش از ۳۰۰ سال سابقه دارد. سقف اتاق تقسیم آب با طاق و تویزه مسقف شده و دارای دو حوض آب است كه به ترتیب آب در داخل آنها جریان و تقسیم می شود.

● سردر، هشتی و دالان ورودی مجموعه
سردر ورودی كه خانه آصف به فرم « نیم هشتی» در سال های ۱۳-۱۳۱۲ شمسی ساخته شده است. گویا پیش از ساخت این سردر، كوچه ای تنگ راه ورودی به عمارت بوده و از این رو آن را كوچه باریكه می خواندند.

با ساخت خیابان بخشی از این سردر تخریب و سردر جدید به جای آن ساخته شد. سردر دارای پلان نیم هشتی و متأثر از بناهای شیر دیوان و عمارت ملالطف الله شیخ الاسلام است. با این تفاوت كه انحنای بیشتری در زوایا و اضلاع و حركت فوق العاده ای در نما با ایجاد ستون نما، طاق نما و حركت های نیم دایره ای آن دیده می شود. این سردر با نمای آجری زیبا به دست استاد عباس زمانی كردستانی و با همكاری استاد عسكر موسوی كردستانی ساخته و تزئین شده است.

در پشت سردر ورودی و متصل به آن، هشتی مستطیل شكل دیده می شود و در ادامه آن دالانی دراز قرار گرفته كه با روش (طاق تیرگم)، دو پوسته، مسقف شده است. در واقع دسترسی به عمارت آصف با عبور از سردر هشتی و دالانی صورت می گیرد.

● تزئینات معماری
گچبری در بیشتر فضاهای درونی و بیرونی از طرح های گل و بوته به صورت بسیار برجسته و رنگی كار شده است. اروسی های مجموعه با دو طرح گره چینی هندسی و اسلیمی ساخته شده اند اروسی با گره چینی هندسی مربوط به دوره صفوی و با طرح اسلیمی مربوط به دوره قاجار و كار استادكاران بومی و محلی كردستان است. از دیگر تزئینات این مجموعه مقرنس كاری در تالار اصلی، حجاری سنگی ستون ها و آهك بری در حمام قابل عنوان است.

متأسفانه از معماران مجموعه، نامی به جای نمانده است ولی در زمینه آجرتراشی و نجاری و آهك بری نام چند استان را می توان عنوان كرد كه از جمله آنها استاد عبدالله نجارباشی كردستانی اروسی بزرگ تالار اصلی را مرمت كرده و استاد عباس نجار باشی كردستانی ساخت و یا مرمت دیگر اروسی ها را برعهده داشته است.

● مرمت، احیا و تغییر كاربری
عمارت آصف در سال ۱۳۷۶ از سوی اداره كل میراث فرهنگی وقت تملك و كار مرمت و احیای آن از سال ۱۳۷۸ آغاز شد كه هنگام مرمت، دو قطعه مشبك گره چینی در تالار اصلی كشف شد كه سبك آنها با آثار گره چینی اروسی اصلی تالار و با نمونه های دوره صفوی قابل مقایسه است و در سال ۸۲ به موزه مردم شناسی یا خانه كرد تغییر كاربری داد. هم اكنون در فضاهای این مجموعه، موزه مردم شناسی به منظور معرفی فرهنگ و آداب و رسوم مردم كرد به نمایش گذاشته شده است.

​

​

​

​

​

منبع: آریا دیزاین

 

[PARASTESH MAREMA]

خانه تاریخی یداللهی

خانه تاریخی یداللهی

تاریخچه خانه بهمراه پلان ونما

 

[PARASTESH MAREMA]

خانه تاریخی جواهری

خانه تاریخی جواهری

مکان بنا:اصفهان، خ ابن سینا، کوچه مسجد آقا نورفرم پلان خانه مربع شکل است . فضاي اصلي و ارزشمند در ضلع جنوبي واقع گشته که نسبت به ديگر اضلاع مرتفع تر است. تزئينات شير و شکر و ارسي هاي 5 لنگه و 3 لنگه و همچنين بخاريهاي گچبري شده در قسمت شاه نشين و بهار خواب اشکوب دوم ضلع جنوبي و کاشيکاريهاي نماي زير زمين جبهه جنوبي و ... ازتزئينات بکار برده شده در اين خانه مي باشد قدمتاين بنا مربوط به دوره قاجار ميباشد.


مشخصات بنا

فرم پلان خانه جواهری مربع شکل می باشد که فضاهای معماری چهار جبهه حیاط مربع شکل آن را احاطه کرده اند. فضاهای اصلی و ارزشمند در ضلع جنوبی واقع گشته است. که نسبت به دیگر اضلاع مرتفع تر می باشد و دارای تالاری در وسط با نمای ارسی پنج لنگه مشرف به حیاط و طاقچه های هلال و طاقچه بلندهای چهارگوش مزین به نقاشی های شیر و شکری می باشد. پوشش فضاها به صورت تخت و طاق و تویزه می باشدحوضخانه در تقاطع دو ضلع جنوبی و غربی قرار گرفته و فرم آن به صورت هشت کشکولی می باشد که حوض هشت ضلعی در میانه آن جای گرفته است و توسط پنج دری چوبی به فضاهای ضلع غربی و حیاط ارتباط می یابد. ضلع شرقی دارای فضاهائی از قبیل تالاری با یک پیش زدگی مزین به ارسی سه لنگه چوبی و اتاق های جانبی با سه دری های مشرف به حیاط و دو ایوان در طرفین تالار می باشد. تالار، حوض مستطیل شکلی پیش رو دارد. که توسط آب درون حوض هوای سرداب زیر تالار و اتاق های جانبی آن تهویه می گردد. ضلع غربی از نظر جایگیری فضاها قرینه ضلع شرقی می باشد با این تفاوت که ضلع غربی دارای اتاق 5 دری در میانه و دو اتاق سه دری در طرفین است و نمای آن با چهار ستون گچبری شده و قوس های هلال و گل جام های چهارگوش شیشه های الوان مزین گشته است و همچنین فضاهای داخلی اتاق 5 دری با نقاشی های شیر و شکر و طاقچه های هلال و طاقچه بلندهای چهارگوش زینت یافته است که این فضاها توسط سه دری های چوبی به یکدیگر ارتباط می یابند.پوشش فضاهای ضلع شمالی به صورت تخت می باشد و دارای سه اتاق با یک مقیاس می باشند.در اشکوب دوم بهار خواب قرار گرفته که در دو طرفین آن دو اتاق و همچنین بر روی فضای کوچه مجاور خانه تالاری با نمای 5 دری جای گرفته استاتاق ضلع غربی بهار خواب مزین به ارسی سه لنگه چوبی با شیشه های رنگی و نقاشی های شیر و شکر و بخاری گچبری شده می باشد و دسترسی به فضای داخل اتاق از طریق دو در چوبی طرفین ارسی میسر می شود که این فضا ایوانی مسقف بر روی ستون های گچی با سرستون های گچبری شده در پیش روی خود دارد ورودی خانه پس از سردر هشتی قرار گرفته که وسط دو خم 90 درجه به حیاط ارتباط می یابد.


تزئینات به کار رفته در بنا:تزئینات شیر و شکر و ارسی های پنج لنگه و سه لنگه و همچنین بخاری های گچبری شده در قسمت شاه نشین و بهار خواب اشکوب دوم ضلع جنوبی کاشیکاری نمای زیر زمین جبهه جنوبی به شیوه صابونکی و معلقی در زمینه آجر.

 

[PARASTESH MAREMA]

خانه تاریخی میر بها الدین

خانه تاریخی میر بها الدین

قدمت بر اساس مدارك موجود بناي بقعه در قرن هشتم صورت گرفته ولي بناي خانه از دورة قاجار به يادگار مانده است.آدرس بنا:شهرستان اردستان – بخش زواره – محله حسينيه بزرگ مشخصات بنا​

میر بها الدین از عرفای عصر هلاکوخان مغول و از سادات طباطبایی می باشد که در حمله این سردار ایلخانی به شهر زواره کشته و در این مقبره دفن گردید. در کنار این آرامگاه بنایی وجود دارد که این بنا از خانه های گونه چهارصفه می باشد که فضای چهارصفه به عنوان فضای تابستان نشین یکی از پر اهمیت ترین عنصر فضایی معماری حاکم بر این خانه است.چهارصفه ها از نقطه نظر تناسب بلندترین بخش خانه محسوب می شوند. ارتفاعی بین 7 تا 5/8 متر که مانع انتقال گرمای شدید در فضا می شوند. شکل کلی این بنا شامل چهار صفه عمود برهم به شکل بعلاوه و میانخانه ای بالاتر در وسط آنها و چهار اتاق در گوشه های چهار صفه است .حداقل یکی از صفه ها رو به حیاط گشوده می شود و یکی دیگر نیز به هشتی یا دالان ورودی راه دارد .اتاق های رو به حیاط بیشتر سه دری هستند و اتاق نشیمن خانوار به شمار می آیند و اتاق های پشتی بیشتر برای کارهای خدماتی مثل انبار به کار گرفته می شوند .ميراث فرهنگي بناي چهارصفه را از شخصي به نام شواخي خريداري و در اوايل انقلاب اسلامي به ادارة اوقاف واگذار كرده است. این خانه هم اکنون موزه مردم شناسی می باشد.

​

 

[zahraa.m]

خانه آقازاده

خانه آقازاده

این خانه با مساحتی بالغ بر 851 مترمربع به صورت حیاط مرکزی است. بنای مذکور با گچ بری های ظریف و زیبا مقرنس های گچی و... تزیین شده است. قسمت شاخص و جالب توّجه بنا بادگیر دو طبقه و کلاه فرنگی بوده که در نوع خود بی نظیر است. ارتفاع بادگیر 18 متر و مساحت آن 18مترمربع بوده و در دهان بادگیر 19 عدد دریچ تنظیم هوا وجود دارد که با بادگیر دومی هماهنگی و ارتباط دارد. بادگیر و کلاه فرنگی به ترتیب حکم خنک کنندگی و نوررسانی (نورگیر) فضای زیرین و تالارخانه را دارند. قدمت خانه آقازاده به دور قاجاریه باز می گردد
اتاق جنوبي خانه بصورت صليبي و شكم دريده ساخته شده است. وجود حوض سنگي در وسط حياط خانه، فضاي خانه بخصوص تالار را طراوت خاصي بخشيده است.
​

 

[M I N A]

خانه ذوالفقاری - زنجان

خانه ذوالفقاری - زنجان

عمارت ذوالفقاری در یکی از محلات قدیمی شهر زنجان موسوم به محله دالان آلتی در ضلع شمالی سبزه میدان و مسجد جامع قرار دارد.

این بنا از قسمت‌های اندرونی، بیرونی و بخش‌های مختلف تشکیل شده است اما در حال حاضر فقط عمارت بیرونی باقی مانده که به نام عمارت محمود خان ذوالفقاری معروف است.
در بالای هسته مرکزی بنا، نورگیر زیبایی وجود دارد که به کلاه فرنگی معروف است. این خانه به سبک بناهای اواخر دورهٔ قاجار ساخته شده‌. سبک ساختمانی آن از بناهای گوتیک اروپایی گرفته شده‌است.

این بنای ارزشمند با سبکی متاثر از الگوهای معماری غربی و با حفظ سنت‌های معماری ایران قدیم به مساحت 1176 متر مربع، در 2 طبقه ساخته شده و در گذشته شامل حصار، سر در ورودی، حیاط و بخش مسکونی و اداری بوده است.

طبقه همکف بخش اداری و دفتری عمارت محسوب می‌شد و طبقه اول به بخش مسکونی اختصاص داشته است. مصالح به کار رفته در بنا خشت، آجر و سنگ و پوشش سقف خانه از نوع شیروانی است.

این نوع پوشش در دوران پهلوی در خانه‌‌های زنجان بسیار رایج بوده و پوشش سقف عمارت ذوالفقاری یکی از اولین نمونه‌های پوشش شیروانی در زنجان است.
در بخش مرکزی سقف، نورگیر زیبایی تحت عنوان کلاه فرنگی تعبیه شده است. تزئینات بنا بسیار متنوع و چشمگیر بوده و شامل تزئینات فلزی، سنگی، آجری، گچی، چوبی و کاشی است.
در پائین دیوارهای طبقه همکف کاشیکاری برجسته با رنگ‌های قهوه‌ای، زرد و قرمز به چشم می‌خورد و تزئینات سنگی و گچی را بیشتر در ستون‌های ورودی همکف و ایوان‌های ستوندار طبقه اول می‌توان دید.

سقف بیشتر اتاق‌ها آراسته به لمبه‌کاری چوبی و نقش‌های متنوع است. اما بیشترین تزئین در نمای جنوبی بنا دیده می‌شود. نمای جنوبی به صورت یکپارچه با انواع آجرچینی و با طرح‌های مختلف تزئین شده است.

پنجره‌های بنا عموماً دو لنگه و اطراف آن مشبک است که با به کارگیری شیشه‌های رنگین کنتراست جالبی را در داخل اتاق‌ها بوجود آورده است. نعل درگاهی پنجره‌ها در طبقه همکف مسطح و در طبقه منتهی‌الیه جنوب غربی حیاط مشرف به خیابان تعبیه شده و طاق‌نماهای تزئینی در اطراف ورودی دیده می‌شوند.

در سال 1379 میراث فرهنگی استان زنجان تصمیم به حفاظت و مرمت عمارت ذوالفقاری گرفت و چندین مرحله مرمت و باز سازی شد. با انتقال مجموعه آثار بدست آمده از معدن نمک چهر آباد در سال 1386، موزه موقت مومیایی‌ها در این مکان راه‌اندازی و در سال 1388 اولین موزه باستان شناسی استان زنجان در عمارت ذوالفقاری افتتاح شد.

خانه ذوالفقاری در سال 1375 با شماره 1852 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

منبع: architects.ir

 

[M I N A]

آشنایی با خانه گازر - خوزستان

آشنایی با خانه گازر - خوزستان

خانه قدیمی گازر در محله دل دل شهرستان شوشتر در استان خوزستان قرار دارد.

این خانه که تاریخ ساخت آن به دوره قاجاریه می‌رسد، یکی از منازل مسکونی مجموعه افضل بوده که بعدها توسط شخصی به نام گازر تملک شد و بدین نام شهرت یافت.

خانه گازر دومین خانه با اهیمت و از بناهای نفیس شوشتر است که در حال حاضر به 3 واحد تفکیک شده و دارای عناصر ویژه‌ای از معماری بومی و منطقه‌ای است.

خانه قدیمیگازر فاقد اندرونی بوده و به صورت بیرونی بنا شده و شامل بخش‌هایی چون حیاط مرکزی، شبستان، شودان، ایوان و اتاق‌ است.

بنای این اثر ملی در دو طبقه و طبقات بالایی روی شبستان ساخته شده است. در ساخت این بنا از مصالحی چون سنگ، آجر و ملات گچ استفاده شده و دارای تزئینات معماری سنتی بسیار زیبا است.

تزئینات این خانه شامل 3 نوع تزئین آجر کاری، حجاری، گچبری مشبک در نورگیر‌های پیشانی طاق‌نماها و آجرکاری‌ها بر سطوح دیوار ایوان و حجاری بر بالای ورودی اتاق‌هاست.

از ویژگی‌های منحصر به فرد این بنا تزئینات آجرکاری زیبا و متنوع آن می‌باشد. خانه گازر شوشتر در سال 1387 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 23007 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

منبع: architects.ir

 

[M I N A]

آشنایی با خانه علوی (صرافلار) در تبریز

آشنایی با خانه علوی (صرافلار) در تبریز

تاریخ این خانه قدیمی به دوره قاجاریه - پهلوی بر می گردد که بصورت زیرزمین و یک طبقه فوقانی با معماری اصیل ایرانی احداث شده است و دارای ایوان در نمای اصلی بوده که بر روی دو ستون استوار شده و دارای گچکاری های زیبا میباشد.

اتاق سه دري (طنبي) مستطيل شكل استوار و پابرجا در محور اصلي خانه در پشت ايوان ستون دار خود نمايي مي كند. دو اتاق جانبي مستطيل شكل طنبي را در ميان گرفته و يك رديف پله از حياط به اتاق جانبي دست چپ طنبي و به داخل خانه هدايت مي كند.


در ضلع شرقي حياط نيز يك اتاق مي باشد و دو راهروي جانبي با دو رديف پله موجود مي باشد خانه شامل يك طبقه و يك زيرزمين مي باشد پلان زيرزمين نيز به تبعيت از پلان طبقه همكف در جبهه اصلي شامل يك حوضخانه و دو اطاق جانبي و در ضلع غربي شامل يك اتاق مستطيل شكل و يك راهرو مي باشد.


اين راهرو در هر دو طبقه ارتباط بين جبهه شمالي و شرقي بنا را فراهم آورده است طبقه همكف سازه قابي و زيرزمين سازه طاق و گنبدي دارد. سقف حوضخانه داراي كاربندي هاي بسيار زيبا مي باشد. نماي اصلي بنا ايوان دار مي باشد كه بر روي دو ستون استوار است و در مركز آن يك سنتوري قرار دارد و در دو طرف سنتوري بر روي گوشواره ها دو نيم دايره قرار دارد كه داراي تزئينات گچي مي باشد.

​

بنا در مالكيت اداره كل ميراث فرهنگي استان مي باشد و درآينده به عنوان خانه سفال جهت آموزش سفالگري مورد بهره برداري قرار مي گيرد تزئينات به كار رفته در بنا تزئينات گچي در سنتوري و ايوان نماي اصلي بنا كه به شكل درخت مو مي باشد و نيز گچبري هايي كه به شكل آجر كاري مي باشد و نيز گچبري هاي گل و بوته و پرندگان در دو طرف ايوان و سر ستونهاي گچي و تزئينات آجري بخصوص در نماي شرقي مي باشد.

منبع مطالب :hezaro1tarh
منبع عکس :
سایت MEHR
سایت tabriziau.ac.ir

 

[PARASTESH MAREMA]

پلان خانه تاریخی مدنی اصفهان

پلان خانه تاریخی مدنی اصفهان



این بنای تاریخی با عرصه 540 مترمربع به عنوان یک خانه تاريخي تعریف شده كه مرمت آن در دست اجرا مي باشد.
موقعیت:اصفهان-خيابان عبدالرزاق-بازارچه وزير-جنب پارك چاله
قدمت: صفوی

 

[M I N A]

خانه تاریخی سرهنگ عضدی دیلم در گیلان

خانه تاریخی سرهنگ عضدی دیلم در گیلان

​

بنای خانه سرهنگ عضدی در شهر سیاهکل تنها بنای به جای مانده ارزشمند در شهرستان سیاهکل و دیلمان است.قدمت این بنای ارزشمند بر اساس مطالعات و تحقیقات میدانیبه اواخر دوران قاجار می رسد. این بنا در دو طبقه و زیربنای ۲۱۲ مترمربع وبا ۱۳ اتاق بصورت قرینه ساخته شده است. معماری این بنا متناسب با سبک معماری سنتی گیلان است. سقف شیروانی با پوشش سفال که در نمای بیرونی آن گچبری های بسیار زیبا بکار رفته است و در داخل نیز گچبری و آیینه کاری های زیبا به چشم می خورد. اتاق پذیرایی آن دارای ارسی( نوعی پنجره مشبک که لنگه های آن در داخل چارچوب بصورت عمودی حرکت می کنند) بوده و طرح های منقوش برروی دیوارهای آن حک شده است.

درنمای ساختمان چفدهای نیم دایره ای بکار رفته که یکی از نشانه های دوره ساخت بنا است. بطورکل معماران کهن از اینگونه چفدها بدلیل ناپایداری در ایستایی در ساخت بنا استفاده نمی کردند ولی در دوره قاجار بدلیل الگوبرداریاز معماری غرب اجرای اینگونه چفدها رواج یافت. استفاده از شکل های بیضی یاخورشیدی در نمای ساختمان نیز از مواردی است که در این بنا همانند سایر بناهای دوران قاجاریه به چشم می خورد.متاسفانه این بنا هم اکنون به حالت بلا استفاده و بدون سکنه رها شده است.

چنین مکانهایی که در وسط یک شهر قرار دارند و دارای ویژگی های منحصر به فرد هستند می توانند مکان مناسبی برای انجام کارهای فرهنگی و هنری باشند.اهمیت پایداری بناهای قدیمی نشانگر اصالت فرهنگ قدیمی و بومی در هر منطقه است و این بناها همواره در حوادث قهری پایداری فراوانی را از خود نشان داده اند. منبع :



karkan.ir

 

[M I N A]

خانه تاریخی آوادیس در گیلان

خانه تاریخی آوادیس در گیلان

تمدن گیلان دارای پیشینه بسیار طولانی و پر افتخار است و شاید بتوان گفت که سند این پیشینه میراث به جا مانده از نیاکان ماست که گویای تمام حوادث گذشته است.

“خانه خواجه آوادیس” حدود ۱۱۶ سال پیش و در زمان ناصرالدین شاه قاجار توسط “آوادیس هوردانانیان” بنیانگذار مدرسه- کلیسا “آهوردانانیان” واقع در خیابان سعدی رشت خریداری شده و در همین سال ساخته شده است ولی مالک و یا سازنده اولیه آن معلوم نمی‌باشد.

آوادیس بناهای زیادی را در رشت می‌سازد از جمله خانه آوادیس که در چند کوچه بالاتر از این بنا و تا سالهای اخیر موجود بوده است. آوادیس این خانه و بسیاری از املاک دیگر خود را در زمان حیاتش وقف می‌کند، ولی بعدها این خانه به دلایلی فروخته می‌شود.

در سال ۱۹۰۵ میلادی این خانه توسط دختران و دامادهای مرحوم آوادیس به شخصی به نام “آوانِس آوانسیان” ارابه‌چی (که در اصل صاحب شرکت ارابه‌رانی بوده و بین رشت و تهران و دیگر شهرهای ایران ارابه‌رانی می‌کردند) فروخته می‌شود.

در سالهای ۲۰ شمسی این خانه به “طاطاووس ینوک آوانسیان” که از ناحیه قره‌داغ ارس باران به رشت مهاجرت می‌کنند فروخته میشود.طاطاووس در ابتدا به تجارت ابریشم در ایران می‌پردازد. بعدها به علت فعالیت در تجارت چوب، نمایندگی صنایع چوب اسالم در رشت را می‌گیرد.

وی در سال ۸۵ خانه مذکور را به مجتمع خاتم‌الانبیا رشت می‌فروشد و ساکن تهران می‌گردد. در همان سال به علت ریزش برف- که از روی سقف مجتمع به روی سقف این بنا وارد می‌آید- بخشی از این ساختمان آسیب می‌بیند که همین امر باعث می‌شود اداره فرهنگ و ارشاد رشت تصمیم به تخریب کامل این بنا و ساختن پارکینگ در محل مذکور را بگیرد. این موضوع با پیگیری بعضی از مردم و فرهیختگان شهر و جمع‌آوری طوماری درسال ۸۷ منتفی شده و با دخالت سازمان میراث فرهنگی مقداری از سقف این بنا باز سازی می‌شود. در حال حاضر این بنا در تملک میراث فرهنگی استان قرار دارد.

متأسفانه در برخی از جراید و متون امروزی، به علت ناآشنایی با منابع تاریخی، از این بنا به نام “خانه آوانسیان” یاد کرده‌اند. این بنا نام خود را از اسم “خواجه آوادیس هوردانانیان” گرفته است. وی تاجر ابریشم و از ارامنه اصفهان بوده و در دهه ۱۸۷۰ میلادی ساکن رشت می‌گردد. اشکوب زیرین خانه محل نگهداری نوغان بوده است. ارامنه اصفهان به مردی که متشخص و دارای اعتبار بوده لقب “خواجه” به معنای “بزرگ”، “آقا” و یا “ارباب” می‌دادند. بعد از وی دو خاندان “آوانسیان” ساکن بوده‌اند. اتفاقاً هر دو مهاجر از ناحیه ارس باران می‌باشند ولی دو خانواده هیچ نسبت فامیلی نداشته‌اند و صرفاً تشابه اسمی دارند. و تا امروز نزد ارامنه گیلان به اسم “خانه آوادیس” معروف می‌باشد.

منبع سایت گیلان ما
گردآورنده افسانه امانی