hصولگرایان عضو شورای شهر تهران پس از هشت سال حاکم کردن فضایی خاص در شهرداری تهران و تبدیل فضای شهرداری به فضای موردپسند خود و کنار زدن 250 تا 300 مدیر باسابقه در شهرداری تهران و حاکم کردن نیروهای خودی اما کمتجربه که رنجش نیروهای اصیل شهرداری را باعث شد، بازهم بر تداوم مدیریت خود پای میفشارند. شهرداری که نشان داده است نه امور مالی را آنطور که باید بهخوبی آموخته، نه طرحها و برنامههای عمرانی را بهطور کامل درک میکند و نه توانسته مسائل فرهنگی، اجتماعی را بهدرستی رصد کند و با مهرورزی نفوذی در دل نیروهای مدیر و غیرمدیر زحمتکش شاغل در شهرداری داشته باشد چرا باید به فکر تداوم فعالیت باشد؟ گزارش اجمالی در بیان نقاط قوت و ضعف شهرداری باید گفت؛
نقاط قوت آقای قالیباف:
1- در تصمیمگیری شجاعانه وارد میشود. اما چه اندازه این تصمیمات منطبق بر نظرات کارشناسی است و این تصمیمات چقدر در راستای منافع شهروندان تهرانی و منافع ملی است، جای بحث دارد.
2- در ابتدای کار، وی درجهت جذب نیروهای عمده دوجناح سیاسی عمل نمود اما پس از چندی با پافشاریهای سیاسی پشت اصلاحطلبان را خالی کرد و به حذف نیروهای اصلاحطلب، چه افرادی که خود جذب کرده بود و چه افرادی که قبلا در شهرداری مشغول بودند، پرداخت.
3- قدرت تبلیغات و بزرگنمایی دارد.
4- به آنچه مردم حساس هستند یعنی فعالیت بر پوسته شهر و جلب رضایت مردم خوب عمل میکند. منطق اکثریت جامعه، بررسی کارشناسی نیست بلکه قضاوت اکثریت بر مبنای نگاه به ظواهر است. گلکاری بهویژه کاشت لالههای رنگارنگ، نقاشی در و دیوار شهر، روکشهای آسفالت با مورد و بیمورد و ... . اقدامات خوب است اما توجه به پوسته شهر است نه مغز و درون شهر. این مسائل درونشهری عبارتند از حمل و نقل و ترافیک، نوسازی بافتهای فرسوده، توجه به مسائل زیستمحیطی و بالا بردن امکانات زیستمحیطی، بالابردن فرهنگ عمومی شهروندان، توجه به درآمدهای شهرداری و کمکردن فشار بر حوزه مردم.
اما نقاط ضعف:
1- در این هشت سال، تراکم شهر تهران را تا بیست سال آینده فروخته است و تراکمهای فروختهشده حداقل پنج میلیون نفر به جمعیت شهر تهران اضافه خواهد کرد.
2- فروختن املاک و زمینهای شهرداری که سرمایه مردم تهران محسوب میشود در مناطق خوب و مرغوب تهران و خرید زمین با معادل متراژ به عنوان جایگزین در جنوب شهر تهران و جوار بهشتزهرا(س) و مرقد امام(ره).
3- فروش سهم مشارکت شهرداری که سرمایه شهرداری است و باید بهعنوان منبع در طول سالهای طولانی استفاده شود و از سود آن سرمایهها و املاک در امور شهرداری استفاده شود نه از اصل پول املاک و سهم مشارکتها هزینه امور جاری شهرداری شود.
4- انتخاب پروژههای پرهزینه مثل تونل توحید، طبقه دوم اتوبان صدر و تونل نیایش. تبعات منفی این پروژهها این است که اولا در آنها بین هفت تا 10 برابر هزینه نسبت به روشهای کمهزینه و رسیدن به اهداف مناسبتر، هزینه کرده است و دوم اینکه بهجای واگذاری این پروژهها به بخش خصوصی به شرکتهای خاص دادهاند، مثلا تونل توحید اگر از روش ترانشه باز استفاده میشد، هزینه به یکدهم میرسید به جهت فن و هزینه برق سالانه و مواردی از این دست که نیاز نبود و هزینه سالانه 20میلیاردی را برای شهر در پی نداشت.
5- گسترش حواشی مالی در هشت سال گذشته و بعضا حاکم کردن سیستم دلالی بر امور شهرداری تهران و عدم تعامل با دولت احمدینژاد که باعث شد مردم تهران را از کمکهای دولت که سالانه دو میلیارد دلار برای نوسازی مترو و ترمیم بافتهای فرسوده که به قیمت امروز 6 هزار میلیارد تومان میشد، محروم کرد.
6- هماهنگی با رسانهها برای پوشش بدون نقادی. در این هشت سال نه رسانهها و نه شورا هیچکدام خیلی از شهرداری انتقاد کارشناسی نداشتند.
7- آقای قالیباف در تبلیغات انتخاباتی عنوان کرد که شهرداری را کوچک کرد. در حالی که در این هشت سال 14هزار نیروی جدید در شهرداری استخدام کرده و هزینه جاری شهرداری را افزایش داده است که بعضا این افراد غیرمتخصص و غیرحرفهای هستند و به هزینه استخدامهای جدید و غیرضروری نیاز نبود، آن هم درحالی که شهردار تعهد داشت شهرداری را کوچک کند.
8- در تملک ساختمانهای مسیر اتوبان امام علی(ع) هر کدام را متری 5/3 تا 4میلیون تومان در هر مترمربع خریداری کردند درحالی که قیمت آن 5/2میلیون تومان بود تا قبل از انتخابات ریاستجمهوری سال 92 افتتاح شود و بر رایشان اثر بگذارد و کمک کند.
9- آقای قالیباف در انتخابات ریاستجمهوری سال84، طبق گزارش کمیسیون مجلس حدود 45 میلیارد تومان هزینه کردند. هزینه تبلیغاتی وی در انتخابات سال 92 بالغ بر 400میلیارد تومان بوده است که شورای شهر تهران و همچنین دستگاههای نظارتی کشور مثل قوه قضائیه باید بررسی کنند.
10- بدهکاری شهرداری به سیستم بانکی و پیمانکاران و تعهداتی که ایجاد کرده است و متجاوز از 20هزار میلیارد تومان است که باید شورای شهر سوم و شهردار تهران پاسخگوی این مسائل باشند. مسائل متعدد مالی، فرهنگی سیاسی و اجتماعی دیگری هم وجود دارد که در فرصت مناسب به اطلاع مردم شریف تهران خواهد رسید.
نقاط قوت آقای قالیباف:
1- در تصمیمگیری شجاعانه وارد میشود. اما چه اندازه این تصمیمات منطبق بر نظرات کارشناسی است و این تصمیمات چقدر در راستای منافع شهروندان تهرانی و منافع ملی است، جای بحث دارد.
2- در ابتدای کار، وی درجهت جذب نیروهای عمده دوجناح سیاسی عمل نمود اما پس از چندی با پافشاریهای سیاسی پشت اصلاحطلبان را خالی کرد و به حذف نیروهای اصلاحطلب، چه افرادی که خود جذب کرده بود و چه افرادی که قبلا در شهرداری مشغول بودند، پرداخت.
3- قدرت تبلیغات و بزرگنمایی دارد.
4- به آنچه مردم حساس هستند یعنی فعالیت بر پوسته شهر و جلب رضایت مردم خوب عمل میکند. منطق اکثریت جامعه، بررسی کارشناسی نیست بلکه قضاوت اکثریت بر مبنای نگاه به ظواهر است. گلکاری بهویژه کاشت لالههای رنگارنگ، نقاشی در و دیوار شهر، روکشهای آسفالت با مورد و بیمورد و ... . اقدامات خوب است اما توجه به پوسته شهر است نه مغز و درون شهر. این مسائل درونشهری عبارتند از حمل و نقل و ترافیک، نوسازی بافتهای فرسوده، توجه به مسائل زیستمحیطی و بالا بردن امکانات زیستمحیطی، بالابردن فرهنگ عمومی شهروندان، توجه به درآمدهای شهرداری و کمکردن فشار بر حوزه مردم.
اما نقاط ضعف:
1- در این هشت سال، تراکم شهر تهران را تا بیست سال آینده فروخته است و تراکمهای فروختهشده حداقل پنج میلیون نفر به جمعیت شهر تهران اضافه خواهد کرد.
2- فروختن املاک و زمینهای شهرداری که سرمایه مردم تهران محسوب میشود در مناطق خوب و مرغوب تهران و خرید زمین با معادل متراژ به عنوان جایگزین در جنوب شهر تهران و جوار بهشتزهرا(س) و مرقد امام(ره).
3- فروش سهم مشارکت شهرداری که سرمایه شهرداری است و باید بهعنوان منبع در طول سالهای طولانی استفاده شود و از سود آن سرمایهها و املاک در امور شهرداری استفاده شود نه از اصل پول املاک و سهم مشارکتها هزینه امور جاری شهرداری شود.
4- انتخاب پروژههای پرهزینه مثل تونل توحید، طبقه دوم اتوبان صدر و تونل نیایش. تبعات منفی این پروژهها این است که اولا در آنها بین هفت تا 10 برابر هزینه نسبت به روشهای کمهزینه و رسیدن به اهداف مناسبتر، هزینه کرده است و دوم اینکه بهجای واگذاری این پروژهها به بخش خصوصی به شرکتهای خاص دادهاند، مثلا تونل توحید اگر از روش ترانشه باز استفاده میشد، هزینه به یکدهم میرسید به جهت فن و هزینه برق سالانه و مواردی از این دست که نیاز نبود و هزینه سالانه 20میلیاردی را برای شهر در پی نداشت.
5- گسترش حواشی مالی در هشت سال گذشته و بعضا حاکم کردن سیستم دلالی بر امور شهرداری تهران و عدم تعامل با دولت احمدینژاد که باعث شد مردم تهران را از کمکهای دولت که سالانه دو میلیارد دلار برای نوسازی مترو و ترمیم بافتهای فرسوده که به قیمت امروز 6 هزار میلیارد تومان میشد، محروم کرد.
6- هماهنگی با رسانهها برای پوشش بدون نقادی. در این هشت سال نه رسانهها و نه شورا هیچکدام خیلی از شهرداری انتقاد کارشناسی نداشتند.
7- آقای قالیباف در تبلیغات انتخاباتی عنوان کرد که شهرداری را کوچک کرد. در حالی که در این هشت سال 14هزار نیروی جدید در شهرداری استخدام کرده و هزینه جاری شهرداری را افزایش داده است که بعضا این افراد غیرمتخصص و غیرحرفهای هستند و به هزینه استخدامهای جدید و غیرضروری نیاز نبود، آن هم درحالی که شهردار تعهد داشت شهرداری را کوچک کند.
8- در تملک ساختمانهای مسیر اتوبان امام علی(ع) هر کدام را متری 5/3 تا 4میلیون تومان در هر مترمربع خریداری کردند درحالی که قیمت آن 5/2میلیون تومان بود تا قبل از انتخابات ریاستجمهوری سال 92 افتتاح شود و بر رایشان اثر بگذارد و کمک کند.
9- آقای قالیباف در انتخابات ریاستجمهوری سال84، طبق گزارش کمیسیون مجلس حدود 45 میلیارد تومان هزینه کردند. هزینه تبلیغاتی وی در انتخابات سال 92 بالغ بر 400میلیارد تومان بوده است که شورای شهر تهران و همچنین دستگاههای نظارتی کشور مثل قوه قضائیه باید بررسی کنند.
10- بدهکاری شهرداری به سیستم بانکی و پیمانکاران و تعهداتی که ایجاد کرده است و متجاوز از 20هزار میلیارد تومان است که باید شورای شهر سوم و شهردار تهران پاسخگوی این مسائل باشند. مسائل متعدد مالی، فرهنگی سیاسی و اجتماعی دیگری هم وجود دارد که در فرصت مناسب به اطلاع مردم شریف تهران خواهد رسید.
منبع: memarinews
کد خبر :17297
کد خبر :17297