آنچه شهید آوینی از سینمای مخملباف می گوید :

[mahdel]

مسئله مخملباف از « دستفروش» به بعد، فقر و عدالت بوده است بی آنكه جواب را پیدا كند، وآدمی مثل او هرگز به جواب نخواهد رسید. شكاك است، اما این شك را مقدمه رسیدن به یقین و بعد هم قطعیت و قاطعیت قرار نمی دهد. فقط شك می كند و دیگران را به شك می اندازد و بعد هم رهایشان می كند، چرا كه خودش هم به جواب نرسیده است. وقتی كه به سینمای مخملباف می روی باید قبول كنی كه یك ساعت و نیم از زندگی ات را در یك فضای آكنده از بدخلقی, عصبانیت، ظاهرگرایی، تردید، نیهیلیسم مزمن بدخیم، سیاه اندیشی، سرگردانی و عوامفریبی سركنی. اشكال كار اینجاست كه وقتی كسی به اینجا می رسد باز هم هیچ چیز مانع از آن نیست كه امكانات سینما در اختیارش قرار بگیرد و فیلم بسازد، فیلم اكران عمومی پیدا كند كه آمادگی دارند سرایت كند... و البته باید به آزادی احترام گذاشت حتی اگر به ساختن فیلم هایی چون « عروس خوبان » و « فرماندار »... منجر شود! حتی آزادی افرادی به ایجاد محیطی ناامن برای دیگران منجر شود!



متن کامل این مقاله را در اینجا بخوانید .( کتاب آیینه جادو شهید آوینی )