آسمان این شبها

[jimmi]

این تاپیک با این هدف ایجاد شد که دوستان رصدگر و دوستداران رصد، از این پس، موقعیتهای جالب رصدی پیش رو را که میتواند برای سایر دوستان جذاب باشد، طی پستهای این تاپیک به اطلاع سایرین برسانند.
بقول یکی از اساتید(آقای مسیه هانتر) حالت ایده آل برای این تاپیک این است که بطور مرتب در ابتدای هرماه تمام جزئیات قابل توجه در آسمان شب یکماه آینده، توسط اساتیدی که تجربه رصدی بیشتری دارند، بصورت کاملاً اصولی برای دیگر علاقمندان بیان گردد.
درصورت ایجاد ساختار جدید، این تاپیک در زیرتالار "نجوم رصدی" قرار خواهد گرفت.
از همه دوستان تقاضا دارم در این تاپیک فقط پست مرتبط زده شود. لطفاً هر گونه سؤال را در تاپیک "سؤال و جواب نجومی" بپرسید.
به امید بازگشت به روزهای پر رونق تالار و با آرزوی موفقیت برای همه دوستان

 

[jimmi]

مقارنه مشتری، زهره و ماه پس از غروب 11آذر 1387

مقارنه مشتری، زهره و ماه پس از غروب 11آذر 1387

اگر آسمان شهرتون توی این شبهای پاییزی صاف باشه، حتماً دوتا جسم درخشان تو آسمون بعد از غروب این شبها توجهتون رو جلب کرده. این دو جسم درخشان که بعد از غروب خورشید در جنوب غرب، تو همون مسیری که خورشید رفته همدیگه رو دنبال میکنند تا تقریباً در محل غروب خورشید از دید شما پنهان بشن، چیزی نیستند جز دو سیاره پرنور منظومه شمسی؛ زهره و مشتری.
بله، این شب ها شما شاهد نزدیک شدن به یکی از لحظات زیبا در سمفونی منظومه شمسی هستید. اون هم درحالیکه روی یکی از صندلیهای متحرک این سینمای سه بعدی نشسته اید.
تنها مشکل شما بعنوان یه بیننده، اینه که مجبورید این نمایش رو بریده بریده ببینید چون روی یه صندلی چرخان نشسته اید که در هر 24ساعت، حداکثر یه فرصت یکی دو ساعته به شما میده تا نزدیک شده سیاره ها به این مقارنه رو ببینید. اونی که زودتر غروب میکنه و پرنورتر دیده میشه، زهره است و اون که دنبالشه مشتری.
اوج این نمایش فضایی دوشنبه 11آذر بعد از غروب خورشید قابل دیدنه. شبی که این دو سیاره بیشتر از شبهای قبل به هم نزدیک شده اند. جالبتر اینکه در این شب، ماه هم بسرعت خودش رو به صحنه رسونده و درحالیکه یه هلال از خودش بنمایش گذاشته، از بین این دو سیاره عبور میکنه. البته چرخش صندلیتون(زمین) به شما اجازه دیدن عبور ماه از بین ایندو رو نمیده. چراکه قبل از رسیدن ماه به فاصله بین دو سیاره، بلیط شما باطل شده و باید صحنه مقارنه رو ترک کنید و تماشای ادامه این همایش فضایی رو به همسایگان غربی خودتون بسپارید. شما فقط یک مقارنه ی مثلثی از این رویداد رو میبینید.
خورشید در اون روز حدود ده دقیقه به پنج دیگه کاملاً غروب کرده و شما کمتر از دوساعت برای تماشا، رصد یا عکس برداری از این صحنه فرصت خواهید داشت. مسیر عبور ماه، به زهره نزدیکتره و در برخی کشورها حتی زهره رو پشت خودش پنهان میکنه.

اگر راجع به موقعیت و مسیر حرکت زمین، ماه، زهره و مشتری در لحظه مقارنه میخواید بدونید. عکس زیر رو ببینید که نشون میده همه تقریباً در یک خط هستند(واضحه که اندازه کرات بزرگنمایی شده).

در ادامه، تصاویری رو میبینید که توسط یک نرم افزار، از منظره این مقارنه (از دید یک ناظر تهرانی) تهیه شده. گوشه سمت چپ بالا، ساعت و تاریخ(میلادی) رو میتونید ببینید. زاویه دید عکسها(field of view) حدود دو درجه است.(باعرض پوزش عکسها کمی سنگینند)
این عکس مربوط به ساعت 17:30 روز دوشنبه 11آذر هست که موقعیت ماه و زهره و مشتری رو(نسبت به هم) نشون میده. ارتفاع از سطح افق: حدود 21درجه و جهت: جنوبغربی(217درجه):

اگه خیلی خوش شانس باشید و بتونید تا آخرین لحظه ها اونها رو دنبال کنید چنین صحنه ای رو در یک قدمی افق میبینید. ارتفاع از سطح افق: حدود 1درجه و جهت: جنوبغربی(240درجه):

و اگر میتونستید به تماشای این سه جرم ادامه بدید، یکساعت بعد عبور ماه از بین دو سیاره رو میدیدید:

اگر این پست رو بعد از 11آذر میبینید، فکر میکنم برای مقارنه بعدی باید تا سحرگاه 4اسفند صبر کنید. روزی که عطارد، مشتری، ماه و مریخ پشت سر هم و تقریباً در یک خط طلوع میکنند. اون شب قبل از طلوع، ماه از جلوی مشتری رد شده که البته از ایران قابل دیدن نخواهد بود.
اگر فرصت اجازه داد، راجع به نرم افزارهایی که عکسها رو باهاش تهیه کردم بعداً تو جای خودشون بیشتر صحبت میکنم.

 

[jimmi]

خورشيدگرفتگي حلقوي

خورشيدگرفتگي حلقوي

فردا دوشنبه 7بهمن، يه خورشيد گرفتگي حلقوي داريم كه البته از ايران ديده نميشه!
خب این عکس مکان و زمان و همه اطلاعات دیگه رو درباره ی خورشید گرفتگی فردا میگه:
(فقط باید یا با توضیحات روی تصویر آشنا باشید یا حوصله ی سردرآوردن از اون توضیحات رو داشته باشین، خیلی سخت نیست!)

توضيحات بيشتر تا چند دقیقه ديگه ... ... ...

 

[jimmi]

چرا حلقوی؟

چرا حلقوی؟

اینکه چطور بعضی خورشیدگرفتگی ها کامله و بعضی ها حلقوی و اینکه این یکی چرا حلقویه برای خودم جالب بود، گفتم برای بقیه هم بگم.
اگه اهل باشگاه باشید و حافظتون یاری کنه، چند وقت پیش یه پست زده بودم که میگفت خورشید 4ژانویه(=15دی) از همیشه بزرگتره. بخاطر اینکه زمین تو مدار بیضویش به نزدیکترین نقطه مدارش به خورشید رسیده بود. خب الانم خیلی از اون موقع نگذشته، درواقع 6ماه طول میکشه تا زمین از نقطه ی حضیض مدار بیضویش به نقطه اوج برسه و بعبارت دیگه، 6ماه طول میکشه تا اندازه ی ظاهری خورشید از بزرگترین اندازه به کوچکترین اندازه ی خودش برسه. پس خورشید هنوزم بزرگه.
باز اگه یادتون باشه همین دوهفته پیش یه تاپیک زده شد که آی امشب(14محرم) ماه از همیشه بزرگتره (و کلی هم گردوخاک کرد). بله اون شب ماه وقتی از حضیض(پایین ترین نقطه) مدار بیضی خودش دور زمین رد میشد، روی روشنش هم به سمت زمین بود. یعنی تو اون شب، لحظه ی عبور ماه از حضیض و رؤیت ماه تمام(شب چهاردهم ماه قمری) همزمان شده بود. خب الانم که دوهفته از اون موقع میگذره و ماه نصف مدار بیضوی خودش بدور زمین رو طی کرده و رسیده به نقطه ی اوج مدارش. پس اگه ما الان ماه رو ببینیم، اون رو در کوچکترین اندازه ی ظاهریش می بینیم.
ما که تو ایرانیم،هیچ! اما کسانی که وسط اقیانوسند! یا تو مالزی و اندونزی و... هستند، میتونند کوچیک بودن ماه و بزرگ بودن خورشید این روزها رو دوشنبه ظهر به چشم توی آسمون ببینند. البته فقط مردم روی نوار قرمز عکس بالا قادر به دیدن حلقه ی زیبای خورشیدند و مردم سایر مناطق(ناحیه شطرنجی) عملاً فقط یه کسوف جزئی رو می بینند. شما هم اگر خیلی باهوش باشید، سر ظهر حضور ماه رو تو آسمون درست زیر(جنوب) خورشید حس می کنید!!
و دیگه اینکه اگر اشتباه نکنم، Eclipse Magnitude= 0.9282 توی تصویر بالا نسبت اندازه ی ظاهری ماه به اندازه ی ظاهری خورشید رو میگه.

 

[jimmi]

فردا شب(=10بهمن) هلال ماه(اگر دیده شود) درحال نزدیک شدن به زهره است و جمعه، بعد از غروب، هلال ماه از کنار زهره گذشته است.
درضمن این شبها سرطان (یا خرچنگ) بعد از غروب در آسمان شرقی پیداست و تا نیمه شب، به وسط آسمان میرسد. جالبترین قسمت آن، خوشه ستاره ای (لونه زنبور=Beehive) است که در وسط آن قرار دارد. در آسمان کاملاً تاریک و با چشم غیر مسلح، این خوشه بصورت یک لکه کوچک روشن دیده می شود. یک دوربین دوچشمی، تجمع ستاره ها در این نقطه را به شما نشان خواهد داد.​

 

[jimmi]

ماه گرفتگی ناقص

ماه گرفتگی ناقص

خب طبق معموله کسوف و خسوفهای پی در پی، دو هفته بعد از خورشید گرفتگی حلقوی که همینجا راجع بهش گفته بودیم، نوبت رسیده به ماه گرفتگی(البته از نوع جزئیش).
فردا شب (20بهمن) وقتی سایه ی(در واقع نیمسایه ی) زمین شروع میکنه به کمرنگ کردن روی ماه، در امریکا ماه داره غروب میکنه. نیمی از کره زمین(آسیای شرقی) براحتی شاهد تمام گرفت جزئی ماه خواهند بود. ما ایرانیها مثل همیشه دیر میرسیم و وقتی روی ماه داره باز میشه، تازه ماه رو در افق شرقی خودمون درحال طلوع می بینیم.
همونطور که میدونید طلوع ماه فردا همزمان با غروب آفتاب(تهران حدود ساعت6) خواهد بود.
بیشترین گرفتگی(یا کمرنگترین حالت ماه) هم تقریباً همون ساعت6 اتفاق می افته. و حدود دو ساعت دیگه طول میکشه تا ماه کاملاً از توی نیمسایه ی زمین بیرون بره. تجربه زیادی ندارم اما فکر میکنم بشه گفت تقریباً غیر قابل تشخیصه. اما اگر دیدید ماه هنگام طلوع از همیشه رنگ پریده تره، بدونید کار نیمسایه ی خودمونه!
اینم شرح تصویری واقعه:​

ممنون که تذکر دادید؛ لینک تصویر رو برای کسانی که عکس رو نمیبینند میگذارم(ولی من میبینم که!)
http://eclipse.gsfc.nasa.gov/LEplot/LEplot2001/LE2009Feb09N.GIF

 

[نازنین]

تاپیکت و پستهایی که می نویسی عالی هستن

اما یه مشکلی هست من چرا عکس نمی بینم؟!

 

[jaky]

کار خوبی رو شروع کردی. خال اگر آقای هانتر مایل باشند میتونن کمک کنند.

 

[messier_hunter]

بنده در خدمتم!

 

[messier_hunter]

دوستان زیبایی آسمان زمستانی رو از دست ندین. درسته هوا خیلی سرده اما این سرما مخصوصا اگر زیر صفر باشه باعث شفاف تر شدن آسمون میشه. برای شروع رصد های جدی هم بهترین موقع هست. چون از الان که شروع کنید دقیقا 1 سال دیگه تمام آسمون رو یک دور کردید و از اونجا که این فصل فصل برگزاری ماراتن مسیه هست میشه براحتی در ماراتن سال بعد شرکت کرد!

 

[jimmi]

مقارنه صبح دوشنبه 5 اسفند

مقارنه صبح دوشنبه 5 اسفند

فکرکنم دیگه وقتشه تا راجع به مقارنه ی 4و5 اسفند صحبت کنیم. توی این دو روز(یکشنبه و دوشنبه صبح)، عطارد، مشتری و مریخ پشت سر هم طلوع می کنند، درحالیکه هلال نازک آخر ماه قمری هم(اگر دیده بشه) در نزدیکی اونها قرار داره.
بدیه این مقارنه اینه که در فاصله ی خیلی کمی نسبت به خورشید اتفاق می افته و برای دیدنش باید جایی باشید که آلودگی نوری بسیار کم، هوای بسیار صاف و افق شرقی کاملاً باز داشته باشه. برای چک کردن وضعیت محلتون می تونید از همین امروز سعی کنید مشتری (و عطارد که کمی قبلش طلوع میکنه و مریخ که اندکی بعدش طلوع میکنه) رو قبل از طلوع آفتاب در افق شرقی آسمونتون پیدا کنید. تا اونوقت مشتری تقریباً جاش ثابته و عطارد خودشو به مشتری و مریخ میرسونه. این وسط ماه هم بسرعت سروکله ش پیدا میشه.
تصاویر زیر توسط نرم افزار Stellarium(ویرایش جدیدش که توسط دوستمون معرفی شده) تهیه شده.

تصویر اول مربوط میشه به آسمون شرقی تهران در ساعت 6صبح روز 4 اسفند(یکشنبه).

تصویر دوم همون موقعیت در روز 5 اسفنده(دوشنبه).

همونطور که می بینید عطارد خودشو به مشتری نزدیک کرده و ماه هم خودش رو اون وسط جا کرده. همونطور که گفتم ارتفاع زاویه ای اونها از خط افق فقط 2، 3درجه است، و شما اگر افق بازی نداشته باشید مجبورید بیشتر صبر کنید تا این اجرام از افقتون طلوع کنند درحالیکه روشنایی صبحگاهی خورشید(که پشت سر اونهاست) هر لحظه بر شدتش افزوده میشه...

اضافه میکنم صبح 6 و 12 اسفند عطارد بترتیب نزدیکترین فاصله رو با مشتری و مریخ داره.

 

[Asal729]

آسملن این شبا هیچ اتفاقی توش نمی افته؟؟؟؟؟؟؟

کلاس نجوممون همش شده تئوری.............خسته میشن بچه ها............

 

[jimmi]

اولاً مشتری بعد از عبور از پشت خورشید، یواش یواش به آسمون آخر شب این شبها وارد میشه. ینی دم صبح میتونید این جسم درخشان رو تو آسمون شرقی ببینید. سحر روز سوم عید هم (اگه شب قبلش زود خوابیده باشید) قبل از طلوع خورشید میتونید ماه و مشتری رو تقریباً نزدیک همدیگه ببینید.
سه شنبه (=27اسفند) هم صبح زود(پیش از طلوع آفتاب) میتونید ماه رو کنار انتارس نارنجی(قلب العقرب=Atnares)، روشنترین ستاره ی صورت فلکی عقرب، ببینید.
بزرگترین اتفاق آسمانی این روزها هم که همه ازش خبر دارن... زمین که 6ماهی میشه به خورشید پشت کرده بود، درحالیکه در مدارش بدور خورشید در حرکته، آروم آروم خورشید رو در کنار خودش میبینه و بالأخره روز جمعه ساعت 15:13:39 زمین که داره عقب عقب میره، عبور خورشید از صفحه استوایی و ورودش به نیمکره ی شمالی رو جشن میگیره. این اتفاق، این روزها(همونطور که حتماً حس کرده اید)، طول روزها رو به سرعت زیاد میکنه تا در نهایت سه ماه بعد، آروم آروم طولانیترین روز سال رو در نیمکره ی شمالی داشته باشیم.​

 

[jimmi]

اون ستاره ی شامگاهی رو که هر غروب تو آسمون غربی خودنمایی میکرد یادتونه؟ آره، زهره رو میگم.
امروز(=جمعه7فروردین) که من دارم این مطلب رو مینویسم، زهره داره از مقابل خورشید عبور میکنه، یعنی حالا دیگه از مقابل خورشید رد شده(البته از مقابل که نه... از بالای خورشید). یادش بخیر! حدود 5سال پیش بود که زهره دقیقاً از مقابل خورشید عبور کرد[عکسی از این گذر رو میتونید اینجا ببینید].
جالبه این وروجک اینقدر سریعه که با اینکه الان همجهت با زمین داره حرکت میکنه، باز هم چنین سرعتی داره. همین یکی دوهفته پیش وسط آسمون غروب بود و از یک هفته دیگه هم میتونید(اگه افق شرقی باز و صافی دارید) خودنماییش تو آسمون سحرگاهی رو به تماشا بنشینید. بله در دوهفته زهره از ستاره شامگاهی به ستاره سحر تبدیل میشه.​

 

[jimmi]

فردا (یکشنبه30فروردین)پیش از صبح ، ماه در نزدیکی مشتری خواهد بود .
از دوشنبه تا پنجشنبه شب بارش شهابی Lyrid (در صورت فلکی Lyra=بربط) قابل مشاهده خواهد بود که اگرچه از بارشهای خوب سال بشمار نمی آید اما غیاب ماه درزمان وقوع این بارش، فرصت مناسبی برای مشاهده ی آن فراهم آورده است. اوج این بارش در چهارشنبه پیش از صبح(ساعاتی قبل از طلوع آفتاب) در نزدیکی ستاره نسر واقع(=Vega) قابل مشاهده خواهد بود. منشاء این شهابها، ردی است که از دنباله دار تاچر (Comet Thatcher) به جا مانده است.
اطلاعات بیشتر در این لینک

 

[spacedummy]

سلام!!
ببینم تمام این اطلاعاتی که میدین فقط درمورد نیمکره شمالیه؟؟؟؟؟ خوب پس از طرف ما هم ببینید!!!!!!

 

[nadernorozi]

فقط بدونین بچه های ایران همیشه ثابت کردن بهترین هستند

ممنون از تلاشتون

 

[jimmi]

آسمان مشترک

آسمان مشترک

سلام!!
ببینم تمام این اطلاعاتی که میدین فقط درمورد نیمکره شمالیه؟؟؟؟؟ خوب پس از طرف ما هم ببینید!!!!!!

سلام دوست عزیز. به تالار نجوم خوش اومدید. خیلی خوشحالم که یه ایرانی از اونور دنیا داره از این مطالب استفاده میکنه
برای شما و سایر دوستانی که احتمالاً چنین سؤالی براشون مطرح شده یه توضیح کوچولو بدم.
اولاً مطالبی که من اینجا میزنم معمولاً نقل قول از سایتهای دیگه هست و عموماً بین المللی(البته اکثر منابع مربوط به امریکاست) و فقط بعضاً تصاویری که بهمراه داره از دید یک ناظر تهرانی تهیه شده.
اما درمورد اختلاف موقعیتتون با ما، باید بگم: عرض جغرافیایی تهران حدود 35شمالی هست و ملبورن حدود 38جنوبی یعنی ما حدود 73درجه در عرض جغرافیایی اختلاف داریم. بنابراین در یک شب، شما 73درجه از آسمون شمالی ما رو نمی بینید و درعوض در جنوب 73درجه از آسمونی رو می بینید که ما قادر به دیدنش نیستیم. اما خوشبختانه 107درجه آسمون مشترک داریم که باز خوشبختانه منطقة البروج[امیدوارم اشتباه نگفته باشم] (آسمون بین عرض 23درجه شمالی و جنوبی) که قسمت اعظم منظومه شمسی در اون واقع میشه داخل همین آسمون مشترک ماست. و خیلی از اتفاقاتی که باچشم غیرمسلح (یا با حداقل امکانات) قابل دیدن باشه تو این ناحیه از آسمون رخ میده.
البته اینم اضافه کنم که همونطور که ما تابستونها رومونو از جنوب آسمون برمیگردونیم، شما هم به آسمون شمالی سرک میکشین.
شاید تنها چیز مهمی که شما نمی بینید ستاره قطبی باشه(که هرگز نمی بینیدش) و دب اصغر و دب اکبر(که احتمالاً خیلی از اوقات سال دیده نمیشه یا خیلی نزدیک افقه).
خب با این توضیح فقط می مونه اختلاف ساعت ما که اگر اشتباه نکنم (1:00-) 6:30 ساعته که چون ما دیرتر میرسیم شاید منظره ای که شما (مثلاً از یه مقارنه) می بینید کمی متفاوت باشه. البته اختلاف زاویه دید ما هم هست که احتمالاً فقط برای ماه اندکی تفاوت در منظره ی پشت سر ماه رو بوجود بیاره.
همین! پس اتفاقاتی که ما ازش حرف میزنیم تقریباً همش با آسمون شما مشترکه، فقط (اگه ما آدرس داده بودیم) در مورد ساعت و موقعیت رخ دادن اونها توی آسمون خودتون، مجبورید کمی محاسبه کنید. البته از نرم افزارهای شبیه ساز آسمان هم میتونید کمک بگیرید که اینجا معرفی شده: معرفی نرم افزارهای نجومی
راستی شنیده م نیمکره جنوبی آسمون قشنگتر و رنگی تر از آسمون شمالیه! همینطوره؟
برای این روزا چیز خاصی برا گفتن ندارم، غیر از اینکه عطارد و زهره پیش از صبح خودی نشون میدن و محو میشن!
موفق باشید.

 

[گلبرگ نقره ای]

از تلاشهای بی دریغتون.....

از تلاشهای بی دریغتون.....

از تلاشهای بی دریغتون ممنونم.امیدوارم روز به روز موفق تر بشین.

 

[jimmi]

خورشید گرقتگی 31تیر
بلندترین خورشیدگرفتگی قرن که ما طبق معمول دیر میرسم و باطلوع خورشید چهارشنبه 31تیر، در آخرین لحظات خورشیدگرفتگی چشممون به کسوف روشن میشه! هرکس اطلاعات بیشتری داره به بقیه هم بگه...
ظاهراً سواحل شرقی چین بهترین نقاط برای دیدن این پدیده است. عکس زیر از سایت ناسا ست و اطلاعات نسبتاً کاملی ارائه میده:

 

[jimmi]

گام شمار ماه!!

گام شمار ماه!!

خب بالأخره هلال ماه دیشب سر غروب، خودشو از پشت ابرا نشون داد تا مسیر یکماهه ش بدور زمین رو شروع کرده باشه تا در سحرگاه سی و یکم تیرماه، با رد شدن از جلو خورشید به حداکثر خودنماییش تو آسمون برسه. تو این مسیره یکماهه از کنار اجرام آسمانی مختلفی عبور میکنه. که من سعی میکنم مهمتریناش رو(برای هفته آینده) اینجا بگم.
فردا شب(=جمعه5تیر)، هلال ماه از نزدیکیای قلب الأسد(=Regulus) عبور می کنه. پس فردا شب(=شنبه6تیر) هم ماه از نزدیکیای زحل عبور خواهد کرد که البته فاصله ی نسبتاً زیادی خواهند داشت. و سه شنبه(=9تیر) از نزدیکی آلفای سنبله(=Virgo) یعنیSpica عبور خواهد کرد.
جمعه 12تیر هم ماه با عبور از کنار(مماس با) یکی از ستاره های کم نور صورت فلکی عقرب(در ساعت01:30شنبه) به این صورت فلکی وارد میشه، تا بعداز حدود 12ساعت، با فاصله ی خیلی کمی از نزدیکی قلب العقرب(=Antares) عبور کنه.(این مقارنه، ساعت13:20، از ایران قابل مشاهده نیست اما دوستمون در استرالیا میتونن این مقارنه رو حدود یکساعت بعد از غروب شنبه4جولای وقتی ماه تقریباً وسط آسمون هست ببینن. هرچند، ماه تقریباً کامله و شاید مشاهده ی ستاره باچشم غیر مسلح رو ناممکن کنه). موقع غروب ایران هم، ماه و قلب العقرب هنوز فاصله ی نسبتاً کمی باهم دارند.

 

[secret_f]

وضعیت آسمان در هفته اول مرداد 1389
جدای از ماه شب چهارده که جلوه‌ای دیگر به نورافشانی‌های نیمه شعبان می‌بخشد، سیاره ناهید و نزدیک شدنش به سیارات مریخ و زحل به همراه سرک کشیدن سیاره عطارد از افق غربی، مهم‌ترین رویدادهای نجومی هفته اول مردادماه را تشکیل می‌دهند.


در طی این هفته، ماه هر شب نسبت به شب قبل، حدود یک ساعت دیرتر غروب می کند و به تدریج بر قسمت روشن آن افزوده می‌شود؛ تا این‌که در ساعت 6:07 دوشنبه چهارم مرداد به وضعیت ماه کامل (بدر) می‌رسد. در غروب این روز، ماه هم‌زمان با غروب خورشید، از افق شرقی طلوع می‌کند و مشاهده و عکاسی از آن در کنار منظر زمینی جالب خواهد بود. در این روز ماه در در کل شب قابل رویت است. در ساعت 4:21 هفتم مرداد، ماه به اوج فاصله خود از زمین می‌رسد و در آن هنگام، فاصله‌اش از زمین به 405,954 کیلومتر خواهد رسید.
سیارات

عطارد / تیر: در آسمان شامگاهی قرار دارد و پس از غروب خورشید در ارتفاع حدود 15 درجه از افق غربی دیده می‌شود. در شامگاه 5 مرداد در فاصله بسیار نزدیکی از ستاره قلب‌الاسد قرار می‌گیرد و اصطلاحا به مقارنه با این ستاره روشن خواهد رسید.
زهره / ناهید: در صورت فلکی اسد قرار دارد و پس از غروب خورشید، درخشان ترین جرم سماوی در غرب آسمان است. در طی این هفته به تدریج به سیارات مریخ و زحل نزدیک‌تر می‌شود و فرصت خوبی است تا جابه‌جایی روزانه این سیاره درخشان را متوجه شوید.
مریخ / بهرام: در ابتدای شب در جنوب غربی آسمان و بین سیاره ناهید و زحل قرار دارد. در شب‌های آینده به زحل نزدیک‌تر می شود و رنگ سرخ‌فام آن، نشانه خوبی برای شناسایی این سیاره است.
مشتری / برجیس: حدود ساعت 11 شب از افق شرقی طلوع می کند و تا صبح در آسمان قرار دارد.
زحل / کیوان: پس از غروب خورشید در جنوب غرب آسمان و نزدیک سیاره مریخ قرار دارد. در 7 مرداد، فاصله‌اش از سیاره مریخ به حدود 2 درجه می رسد.
قمرهای گالیله ای مشتری

مشتری بیش از 70 قمر دارد که چهار عدد از آن‌ها به مراتب از بقیه بزرگ‌ترند و اولین بار توسط ستاره‌شناس مشهور ایتالیایی، گالیلئوگالیله کشف شدند. بدین جهت به آن‌ها اقمار گالیله‌ای مشتری می گویند. این چهار قمر به ترتیب فاصله از سیاره عبارتند از: آیو، اروپا ، گانیمد و کالیستو. گالیله وقتی در اواخر سال 1609 میلادی با تلسکوپ دست‌ساز خود به سیاره مشتری نگاه کرد، متوجه آنها شد. وی در رصدهای اولیه، آن‌ها را ستارگان ثابتی در کنار مشتری دانست؛ اما مشاهداتش در شب‌های بعد نشان داد که آن‌ها جابه‌جا می‌شوند و حتی گاهی اوقات یک یا دو عدد از آن‌ها به پشت سیاره مشتری می‌رود. این چنین بود که گالیله نتیجه گرفت آن‌ها به دور مشتری گردش می‌کنند. در آن روزگار، این قمرها اولین اجسام شناخته شده‌ای بودند که به دور زمین یا به دور خورشید گردش نمی‌کردند و این نظر در ذهن گالیله تقویت شد که زمین نمی‌تواند مرکز عالم باشد.
بزرگ‌ترین آن‌ها، گانیمد با قطر 5276 کیلومتر است که بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی لقب گرفته است. گانیمد حتی از سیاره عطارد هم بزرگ‌تر است. آیو دارای فعالیت شدید آتشفشانی است و فعال‌ترین قمر در منظومه شمسی محسوب می‌شود. اروپا دارای سطحی بسیار صاف وهموار است و کاملاً از یخ پوشیده شده است. کالیستو نیز دارای سطحی تیره و بسیار قدیمی است و با بیش از 4.5 میلیارد سال سن، احتمالاً کهنسال‌ترین قمر منظومه شمسی است.
هنوز هم تجربه رصد قمرهای گالیله‌ای سیاره مشتری یکی از فعالیت‌های مهیج برای علاقمندان و منجمان آماتور است. با یک دوربین نجومی با بزرگ‌نمایی 10 برابر نیز می‌توان این کار را انجام داد. کافی است در شب‌های مختلف به سیاره مشتری نگاه کنید. سعی کنید دوربین لرزش نداشته باشد. در این صورت می توانید اجرام ستاره مانند نزدیک مشتری را مشاهده و موقعیت نسبی آنها را ثبت کنید. اگر در شب‌های بعد نیز این کار را ادامه دهید، خواهید دید که موقعیت آنها تغییر می‌کند. گاهی دو تا از آنها در سمت راست و دوتای دیگر در سمت چپ مشتری هستند، گاهی ممکن است فقط دو یا سه عدد از آنها را ببینید، چرا که بقیه در پشت یا جلوی قرص درخشان سیاره مشتری پنهان شده‌اند. جالب است بدانید که سال 2009 به مناسبت چهارصدمین سال کشف این اقمار، سال جهانی نجوم نامگذاری شده بود.


arssky.com