چگونه تفلون خودش ،به ظرف چسبيده است؟
«تفلون» يك مارك تجارتي است كه براي نوعي پلاستيك موسوم به پلي تترا فلوئورو
اتيلن (PTFE) انتخاب شده است . راز سطح صيقلي تفلون را بايد در گستردگي اتمهاي
فلوئور در مولكول تفلون دانست . اتم هاي فلوئور F تقريباً همه ي مواد را از خود دفع
كرده ، از چسبيدن آنها به تفلون جلوگيري مي كنند . با استفاده از دو تكنيك مي توان
خود ماده تفلون را به سطوحي نظيرقابلمه و تابه چسباند .
اولين تكنيك رسوب دادن است كه فرايندي شبيه ذوب مي باشد .در اين روش تفلون
را در دمايي بسيار بالا داغ كرده بر روي سطح مورد نظر پرس مي كنند . در
اين روش اگر تفلون به دماي اتاق برسد ممكن است از سطح جدا گردد. روش تغيير
شيميايي در سطحي كه مي خواهيم تفلون را به آن بچسبانيم نتــايج بهتري حاصل مي كند
در اين روش با بمباران يوني در يك ميدان تخليه الكتريكي يا پلاسمـــا مي توانيم تعدادي
از پيوند هاي اتم فلوئور با كربن را بشكنيم وممانعت حاصل از اتمهـاي فــلوئور در
برقـــراري پيوند بين اتمهاي كربن و اتمهاي ديگر را از بين ببريم . در اين حالت
مي توانيم به جاي پيوندهاي شكسته شده ، پيوندهاي جديدي از اتمهاي كربن با ساير
اتمها يا گروهها مانند اكسيژن برقرار كنيم اين گروهها بر خلاف اتمهاي فلوئور پيوند هاي مستحكمي با فلز برقرار مي كنند . براين اساس تفلون به عنوان شناخته شده ترين پوشش
ظروف ، داراي بالاترين ميزان كاربرد است علاوه بر آن از تفلون براي عايق كردن
كابل هاي ارتباطي ، جلوگيري از زنگ زدگي ظروف آشپزخانه و ممانعت از نفوذ
آب از منافذ كوچك ، استفاده ي گسترده اي مي شود.
روش بعدي را يان گنزر مهندس شيمي از دانشگاه ايالت كاروليناي شمالي معرفي
مي كند.در اين روش كه تغییر شیمیایی تفلون نام دارد، يك عامل كاهنده
(دهنده ي الكترون) مي تواند اتمهاي فلوئور را از اتمهاي كربن جدا كند و خود با
پيوستن به اتمهاي فلوئور، از باقيمانده تفلون يك راديكال كربن دارمي سازد. اين
راديكـال ها نيزبه نوبه خود
با پيوستن به راديكالهاي ديگر ، تك الكترونهاي خود را جفت مي كنند و موجب
پديد آمدن هيدروكربن هـــاي سير نشده مي شوند ، اين مولكول هاي بزرگ هم به
دليل فقدان الكتروني كه دارند به سطوح اشيــــــــايي مانند كف قابلمه يا تابه مي چسبند
و به اين ترتيب تفلون كه هيچ ماده ي غذايي به آن نمي چسبد ، خود مي تواند از
اين طريق ، به كف ظروف آشپزخانه بجسبد.
سومين پاسخ به اين سوال را گريگوري .ر. برادبورن مطرح مي كند؛« تفلون يك پليمر
است . اين ماده به وسيله واكنش هاي پليمري در خود ظرف ايجاد مي شود يا به
عبارتي اين خود ظرف به عنوان واكنشگاهي براي توليد تفلون محسوب مي گردد .
سطح ظرف در اين حالت به عنوان پايه و هسته ي تشكيل پليمر است و يك حالت
كاتاليزگري براي شروع واكنش تبديل مونو مرهـــــا به پلي مرها محسوب مي شود .
بنابراين سطح ظرف به عنوان پايه و هسته تشكيل پليمر است . البته تمــــام
مواد اين حالت را ايجاد نمي كنند مثلاَ اين واكنش بر روي آلومينيم صورت نمي گيرد
و براي شروع واكنش بايد آن را ابتدا بـــــــاردار ( مثبت ) كرد تا واكنش پليمريزاسيون
بر روي سطح آلومينيم صورت گيرد و تفلون بر روي سطح آلومينيم پديدار شود.»
