در جديدترين تصوير ارسالي ماهواره ناسا، پديده نوري رنگين كمان مانند موسوم به glory از فضا قابل مشاهده است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در تصويري كه توسط ماهواره Aqua ناسا تهيه شده است، خطوط درخشان و رنگارنگ پديده نوري رنگين كمان glory ديده مي شود.
در اين پديده طيف نوساني رنگ شامل آبي تا سبز، قرمز تا بنفش و سياه تا آبي تكرار مي شوند.
پديده glory را مي توان بر روي زمين با چشم غير مسلح از فراز كوه يا بر روي ابرها از داخل هواپيما به شكل حلقه هاي دايره اي رنگي مشاهده كرد، اما در تصوير ماهواره اي ناسا اين پديده بصورت خطوط مستقيم رنگي در پس زمينه توده ابرهاي استراتوكومولوس ديده مي شود.
اين پديده از لحاظ ظاهري شبيه رنگين كمان است، اما نحوه پراكنده شدن نور براي ايجاد glory با رنگين كمان متفاوت است: رنگين كمان در حال انعكاس و انكسار (refraction) شكل مي گيرد، درحاليكه پديده نوري رنگين كمان مانند در حال پراش (diffractin) ايجاد مي شود.
پديده glory اغلب در اطراف يك نقطه درست در مقابل خورشيد ايجاد مي شود.
حالت دايره اي شكل پديده glory بر فراز ابرها
Click here to view the original image of 720x480px.
در بالا از چپ به راست، خوشه ستارگان باز پروین، مشتری، ناهید و ستاره "دنباله رو" دبران که به راحتی قابل مشاهده بودند، به تصویر کشیده شده و همگی دربرابر یک پس زمینه درخشان و پرستاره دیده می شوند. این عکس از بیابان آتاکاما در غرب آمریکای جنوبی گرفته شده است. درخشش خورشید در حال طلوع نیز برفراز افق شرقی دیده می شود. مشتری و ناهید در ادامه روزهای باقیمانده ماه همچنان به خیره کردن گردش کنندگان پیش از سپیده دم در سراسر کره زمین ادامه می دهند، اما حتی همین حالا نیز دیده می شود که این سیارات صبحگاهی از خطی که آن ها را به همراهان ستاره ای آسمان خود در دوردست متصل می کرد منحرف می شوند.
Click here to view the original image of 960x640px.
کالج سلطنتی لندن طی هفته گذشته مجموعه تصاویر نادری از تاریخچه پروازهای فضایی را منتشر کرد که برخی از آنها جزو لحظات بسیار مهم در حوزه اکتشافات فضایی محسوب می شوند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درحالیکه تعداد محدودی از عکس ها از جمله حضور «باز آلدرین» بر سطح ماه و نمای کامل کره زمین در مأموریت آپولو 17 بعنوان تصاویر تاریخی فضا ثبت شده اند، مجموعه جدیدی از تصاویر ناشناخته و آرشیوی به تازگی منتشر شدهاند.
نقشه ماه
محققان با کمک تلسکوپ های قدرتمند و دوربین های پیشرفته مدارگردها، قادر به تهیه تصاویر با وضوح بسیار بالا از قمر زمین هستند که در تصور اخترشناسان اوایل قرن بیستم نمی گنجد. محققان در گذشته به جای استفاده از تصاویر نجومی پیشرفته، از طریق رصدهای ساده با کمک تلسکوپ های ابتدایی اقدام به ترسیم نقشه از اجرام آسمانی از جمله ماه می کردند. یکی از این نقشه های دستی (عکس اول) توسط «والتر گوداکر» رئیس سابق بخش ماه انجمن نجوم بریتانیا ترسیم شده است؛ این نقشه فوق العاده دقیق از ماه دارای جزئیات بسیار ظریف است. این نقشه نخستین بار در سال 1910 میلادی در قالب یک کتاب منتشر شد و سپس در اختیار رصدخانه دانشگاه لندن قرار گرفت.
طلوع زمین
در مراحل آماده سازی مأموریت های نقشه برداری بدون سرنشین و سرنشین دار آپولو، ناسا مجموعه ای از مأموریت های عکسبرداری اکتشافی را برای تعیین مناسب ترین سایت فرود انجام داد. مأموریت نخست به نام مدارگرد ماه 1 در آگوست 1966 میلادی انجام شد و فضاپیما با چرخش در مدار اطراف خط استوای ماه، طی 10 روز در مجموع 42 عکس یا وضوح تصویری بالا و 187 عکس با وضوح تصویری متوسط از سطح ماه تهیه کرد. این مدارگرد در پایان مأموریت با چرخش به سمت زمین، (عکس دوم) نخستین شات تصویری از سیاره زمین از منظر یک جهان دیگر را به تصویر کشید.
ماه در کنار نیمه زمین
در سال 2008 میلادی ناسا اقدام به پردازش مجدد تصویر تاریخی نمای زمین از منظر ماه (عکس سوم) کرد؛ در این تصویر خطوط اسکن بطور کامل حذف شدند و نمای بهتری از زمین در اختیار محققان قرار گرفت.
آتشفشان مریخی
ماه یکی از دو هدف اصلی ناسا در اوایل عصر فضا محسوب می شد و هدف دوم سیاره سرخ بود. نخستین مأموریت ناسا برای بررسی مریخ، مأموریت مارینر بود و در سال 1976 میلادی کاوشگرهای دوقلوی وایکینگ نخستین داده های قابل استفاده و جزئیات بیشتری را از سطح سیاره سرخ به زمین مخابره کردند. منطقه Ascraeus Mons بعنوان یک سپر آتشفشانی بزرگ در ناحیه Tharsis سیاره سرخ در تصویر مدارگرد وایکینگ 1 (عکس چهارم) دیده می شود؛ این آتشفشان منقرض شده ارتفاعی دو برابر قله اورست دارد.
تصویر موزائیکی قمر آیو
فضاپیمای دوقلوی وویجر که در حال حاضر در لبه منظومه شمسی قرار دارد، تصاویر مختلفی از سیارات دور دست و قمرهای آنها تهیه کرده است. فضاپیماهای وویجر 1 و 2 مجهز به آشکارساز آنالوگی هستند که پیش از ظهور نرم افزارهای گرافیکی قدرتمند، امکان تهیه تصاویر موزائیکی و پازل مانند را فراهم کردند. در تصویر موزائیکی (عکس پنجم) قمر آیو سیاره مشتری بصورت کامل به تصویر کشیده شده است.
بازسازی موزائیکی قمر گانیمد
تصویر موزائیکی دیگر با استفاده از داده های فضاپیمای وویجر 2 تهیه شده است و قمر گانیمد مشتری را نشان می دهد. این تصویر (عکس ششم) پیش از عزیمت فضاپیما به سمت سیارات زحل، اورانوس و نپتون در سال 1979 تهیه شده است.
فرود بر سطح ناهید
باوجود جو ضخیم سیاره ناهید که 94 برابر ضخیم تر از جو زمین و متشکل از گازهای خورنده و دمای سوزان است، اتحاد جماهیر شوروی سابق در دهه 1970 میلادی کاوشگرهایی را برای بررسی این سیاره راهی فضا کرد. با وجود این شرایط خشن، کاوشگرها موفق به ارسال داده و تصاویر از سطح سیاره ناهید شدند. در این تصویر تازه منتشر شده (عکس هفتم)، نمایی از ناهید از منظر کاوشگر ونرا 14 در سال 1982 دیده میشود. انتهای پیام
[h=1] تصاویر خارقالعاده برندگان رقابت عکاس نجومی از جهان کهکشانها
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي کد خبر: 92070200863
سهشنبه ۲ مهر ۱۳۹۲ - ۰۱:۴۱
از یک بارش شهابی قابل توجه تا تصاویر خارقالعاده از گازها و کهکشانهای در حال چرخش در فضای عمیق، اینها تنها بخشی از تصاویر فوقالعادهای هستند که امسال در رقابت عکاسی نجومی سال وارد شدهاند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، بیش از هزار عکاس آماتور و حرفهای از سراسر جهان در این رقابت وارد شدند اما مارک جی استرالیایی توانست جایزه برتر را برای تصویر زیبای خود از آسمان نیمکره جنوبی که با چند نکته برجسته نجومی تزئین شده بود، بدست بیاورد. این تصویر به نمایش بخشهای مرکزی کهکشان راه شیری پرداخته که بیش از 26 هزار سال نوری از زمین فاصله داشته و به شکل درهمی از غبار و ستارگان که با یک فانوس دریایی در دماغه پالیزر نیوزلند روشن شدهاند، به تصویر کشیده شدهاند. در بخش بالای سمت چپ این تصویر دو ابر ماژلانی یا کهکشانهای ماهوارهای دیده میشود که در اطراف راهشیری گردش میکنند و به شکل دو لکه به تصویر درآمدهاند. قاب این تصویر را یک چشمانداز ناهموار از دماغه شکل داده که تقریبا شبیه تصویر یک سیاره دور است. جی برای این تصویر جالب که داوران را با عمق و وضوح خود مبهوت کرده بود، جایزه 1500 پوندی دریافت کرد. مارک جی علاوه بر گروه زمین و فضا، توانست برنده تمام گروهها شود. در این رقابت شش دسته برای تصاویر مشخص شده بود که شامل هوا فضا، منظومه شمسی ما، مردم و فضا، تصویر دامنه رباتیک سال، عکاس نجومی جوان سال و جایزه پاتریک مور برای بهترین تازهکار بودند. برنده دوم در دسته زمین و فضا یک تصویر تحسین برانگیز از شفق قطبی توسط فردریک برومز از نروژ بود. این تصویر زیبا به وضوح شکل و حالت شفق قطبی را در زمان شکلگیری آنها توسط میدان مغناطیسی زمین در نروژ نمایش داده است. این عکاس همچنین برای تصویر دنبالهدار «پن استارز» بر روی کوهستان پربرف نروژ تقدیرنامه دریافت کرد. خورشید گرفتگی کامل که گاهی آنرا به دلیل اندازه ظاهری مشابه خورشید و ماه « تصادف کیهانی» مینامند، توسط مان-تو هوی از چین برنده دسته منظومه شمسی ما شد. آدام بلاک جایزه دسته فضای عمیق را برای تصویر خود از سازند ستارهای Celestial Impasto بدست آورد. تام اودونگهو از ایرلند جایزه دوم را برای تصویر خود از سحابیهای مارافسای و قلب عقرب بدست آورد که شبیه لکههای جوهر شناور در آب هستند. سام کورنول انگلیسی توانست جایگاه اول را در بخش جوایز پاتریک مور برای بهترین تازهکار با تصویر شبح مانند خود از گذر سیاره ناهید در سال 2012 بدست بیاورد. جاکوب ماراچیو، نوجوان آمریکایی داوران را با دو تصویر تحت تاثیر قرار دارد. اولین تصویر پرترهای از هلال ماه بوده و تصویر دوم کهکشان راهشیری را در یک پالت غبارآلود قهوهای است که جایزه عکاس ستارهشناس جوان سال را برای این نوجوان 14 ساله به ارمغان آورد. بهترین تصاویر این مجموعه در یک نمایشگاه رایگان در مرکز ستارهشناسی رصدخانه سلطنتی به نمایش درآمده است. انتهای پیام
تصویر برنده مارک جی از کهکشان راه شیری در گروه زمین و فضا و برنده تمام گروهها
تصویر شفق قطبی فردریک برومز از نروژ، برنده دوم رقابت عکاس نجوم
برومز همچنین برای تصویر دنبالهدار «پن استارز» بر روی کوهستانی در نروژ تقدیرنامه دریافت کرد
دیوید کینگهام برای تصویر بارش شهابی برساووشی بر روی کوهستان تقدیرنامه دریافت کرد
تصویر دانی کاکست اسپانیایی از هاله چهارتایی ماه که زمینه را روشن کرده است
نقاشی فضایی از یک سازند ستارهای متشکل از غبار و گاز، آدام بلاک، آمریکا
تصویر کهکشانهای مسیه 81 و مسیه 82 در فاصله 12 میلیون سال نوری، ایوان در، لهستان
[h=1] تعطیلات دولت آمریکا حریف «کاوشگر مریخ» ناسا نشد!
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92071610503 سهشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۲ - ۱۱:۳۵
ناسا با وجود مشکلات ناشی از تعطیلی دولت فدرال، از پرتاب کاوشگر مریخ MAVEN طبق برنامه زمانبندی شده خبر میدهد. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تعطیلی دولت فدرال آمریکا در حالی وارد دومین هفته خود میشود که سایه سنگین این تعطیلی، برخی پروژه های ناسا را دستخوش تغییر برنامه کرده است. آژانس فضایی آمریکا 97 درصد از نیروهای خود (17 هزار و 701 کارمند) را به مرخصی اجباری فرستاده است. با این حال ناسا از انجام پرتاب کاوشگر مریخ MAVEN طبق برنامه زمانبندی شده خبر می دهد؛ این پرتاب برای تاریخ 18 نوامبر (27 آبان) برنامهریزی شده و تاریخ هفتم دسامبر (16 آذر) نیز به عنوان زمان نهایی این پرتاب در نظر گرفته شده است. در صورت استمرار تعطیلی دولت آمریکا و عدم اجرای برنامه پرتاب در این دو تاریخ، کاوشگر MAVEN باید 26 ماه تمام (تا سال 2016 میلادی) منتظر بماند تا زمین و مریخ بار دیگر همتراز شوند! کاوشگر 650 میلیون دلاری MAVEN با هدف بررسی تغییرات جو سنگین دی اکسید کربن طی چند میلیارد سال به فضا پرتاب خواهد شد. این کاوشگر در اندازه یک اتوبوس طراحی شده و پس از باز کردن پنل های خورشیدی، طول آن به 11.22 متر می رسد. سفر این کاوشگر 10 ماه بطول میانجامد و پس از رسیدن به مریخ، در ارتفاع 128 کیلومتری با سرعت 20 هزار کیلومتر در ساعت در اطراف سیاره سرخ چرخیده و اقدام به جمعآوری داده از جو بالای مریخ میکند. انتهای پیام
کاوشگر MAVEN با طول بال 11 متر در ابعاد یک اتوبوس
[h=1] نزدیکترین همسایه گمشده «نپتون» پس از دو دهه پیدا شد
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92071711272 چهارشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۲ - ۱۲:۴۲
یکی از قمرهای نزدیک نپتون که از سال 1989 میلادی گم شده بود، بار دیگر توسط اخترشناسان رویت شد. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کشف مجدد قمر Naiad بعنوان نزدیکترین قمر نپتون با همکاری «مارک شووالتر» و جمعی از محققان موسسه SETI انجام شد که روش جدیدی برای آنالیز تصاویر آرشیوی تلسکوپ هابل ابداع کردند. این قمر که یکی از 14 قمر نپتون محسوب می شود، نخستین بار در تصاویر فضاپیمای وویجر 2 ناسا در سال 1989 میلادی رصد شد و اخترشناسان در مدت 24 سال گذشته دیگر قادر به رویت آن نشدند. «شووالتر» علت ناتوانی در رصد مجدد این قمر را قرار گرفتن در مکان اشتباه عنوان می کند. بر اساس آنالیزهای صورت گرفته در داده های فضاپیمای وویجر 2 اخترشناسان انتظار داشتند که این قمر را 80 درجه دورتر از جایی که در آرشیو تصاویر تلسکوپ هابل واقع شده است، پیدا کنند. محققان به تازگی موفق به مشاهده قمر Naiad در مجموعه یی از هشت تصویر آرشیوی هابل در دسامبر 2004 با استفاده از یک تکنیک متفاوت شدند که تابش خیره کننده نپتون را حذف و مشاهده این قمر را (در تصاویر آرشیوی) فراهم کرد. نپتون دو میلیون برابر درخشان تر از قمر Naiad است و بنابراین مشاهده این قمر با درخشش خیره کننده نپتون از زمین بسیار دشوار خواهد بود. نتایج کشف مجدد قمر Naiad روز هشتم اکتبر (16 مهر) در نشست سالانه علوم سیاره یی انجمن نجوم آمریکا ارائه شد. انتهای پیام
مریخ ، سیاره سرخ فام منظومه شمسی ، نصف زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکیهای روی زمین است. درست مانند زمین ، یخهای قطبی ، درههای عمیق ، کوه ، غبار ، طوفان و فصل دارد. در دشتهای آن مانند ماه ، گودالهای برخوردی حاصل برخورد سنگهای آسمانی دیده میشود.
با وجود اندازه کوچکش ، بلندترین کوه و بزرگترین دره منظومه شمسی در این سیاره پیدا شده است. در زیر مجموعه تصاویر از مناطق مختلف کره مریخ از دره، صخره تا آثار جریانات آب گردآوری شده است که زیباییهی آن در این تصاویر کاملا مشهود است.
درهای در منطقه قطب شمال کره مریخ
عکس منحصربفرد مریخ پیمای کنجکاوی که اکثریت عکسهای سطح مریخ با کمک آن گرفته شده است.
نقش و نگارهای سیاه رنگ در تپههای شنی کره مریخ که در نتیجه نشت نفت به سطح این سیاره به وجود آمدهاند.
بزرگترین «هزارتو» کره مریخ که از مجموعه درههای گره خورده و متقاطع به وجود آمده و طول آن حدود 1200 کیلومتر است.
[h=1] نخستین تصاویر رنگی واقعی از توفان شش ضلعی زحل
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92072716094 شنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۲ - ۰۰:۳۸
فضاپیمای کاسینی ناسا موفق به تهیه نخستین تصویر رنگی واقعی از سیستم توفان شش ضلعی در قطب شمال سیاره زحل شد. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این ساختار شش ضلعی نخستین بار توسط فضاپیمای دوقلوی وویجر 2 و 1 در 30 سال قبل مشاهده شد؛ اندازه این شش ضلعی عظیم بالغ بر 25 هزار کیلومتر است که چهار زمین درون آن جای میگیرند. این شکل شش ضلعی عجیب توسط مجموعهیی از بادها در جو فوقانی زحل شکل میگیرد و گردباد قطبی در مرکز آن دیده میشود. محققان تاکنون تنها موفق به تهیه تصاویری در طول موج مادون قرمز با ترکیب سایههای کاذب قرمز، نارنجی و سبز شده بودند، اما فضاپیمای کاسینی ناسا که از 9 سال گذشته در مدار سیاره زحل در حال گردش است، برای نخستین بار موفق به تهیه تصویری از سیستم توفان شش ضلعی در رنگ های واقعی شده است. فضاپیمای کاسینی ناسا در ماه آوریل 2013 نخستین تصویر نمای نزدیک با نور مرئی از توفان در حال چرخش در این ساختار شش ضلعی را در اختیار محققان قرار داد. «اندرو اینگرسول» از اعضای تیم مأموریت کاسینی در موسسه تکنولوژی کالیفرنیا تأکید میکند: این توفان ظاهری شبیه توفانهای روی زمین دارد که در مقیاس بسیار بزرگتر و با سرعت چرخش شگفتانگیزی شکل می گیرد؛ سرعت ابرهای درخشان و نازک در لبه بیرونی توفان حدود 150 متر در ثانیه برآورد میشود. در تصویر اول نمای کاملی از ساختار شش ضلعی در رنگهای واقعی در قطب شمال در کنار نمایی از حلقههای اطراف زحل دیده میشود. تصویر ترکیب رنگی دوم، از تصاویر خام گرفته شده توسط فضاپیمای کاسینی از فاصله 610 هزار کیلومتر دورتر تهیه شده است که ساختار هندسی عجیب و شش گوشه این سیستم توفان در قطب شمال زحل را به وضوح نشان میدهد. انتهای پیام
ساختار شش ضلعی سیستم توفان در رنگهای واقعی
ساختار شش ضلعی در تصاویر خام از فاصله 610 هزار کیلومتر دورتر
تصویری در طول موج مادون قرمز با ترکیب سایه های کاذب قرمز،نارنجی و سبز
ناسا تصویر جدیدی از نزدیکترین همسایه خورشید منتشر کرده که با وجود نزدیکی بسیار زیاد آن، با چشم انسان قابل مشاهده نیست. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ستاره پروکسیما قنطورس در فاصله چهار سال نوری از زمین در صورتفلکی قنطورس قرار داشته اما در آسمان شب قابل مشاهده نیست چرا که میانگین درخشش آن زیاد نبوده و در مقایسه با ستارگان دیگر و برخورداری از جرم 1.8 خورشید، ستاره کوچکی محسوب میشود. این تصویر جدید که توسط موسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور منتشر شده، توسط دوربین سیارهای و میدان وسیع 2 هابل(WFPC2) ثبت شده است. پروکسیما قنطورس جزء یک سیستم سهستارهای بوده که دو عضو دیگر آن آلفا قنطورس A و B هستند. درخشش این ستاره برخی مواقع افزایش یافته و آنرا به یک ستاره شرارهدار تبدیل کرده که طی آن، فرآیندهای انتقال گرما در درون ستاره آن را مستعد تغییرات تصادفی و چشمگیر در روشنایی آن میکند.
ستاره پروکسیما قنطورس از عمر زیادی برخوردار بوده و بر اساس پیشبینی ستارهشناسان تا چهار تریلیون سال آینده در سنین میانسالی خود قرار خواهد داشت که 300 برابر سن کنونی جهان است.