نتایح جستجو

کی رفته‌ای زدل که تمنا کنم تو را کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را

اگر دستم رسد روزی که انصاف از تو بستانم / قضای عهد ماضی را شبی دستی برافشانم چنانت دوست می‌دارم که گر روزی فراق افتد / تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم دلم صد بار می‌گوید که چشم از فتنه بر هم نه /دگر ره دیده می‌افتد بر آن بالای...

روی ار به روی ما نکنی حکم از آن توست بازا که روی در قدمانت بگستریم

جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال شب فراق نخفتیم لاجرم ز خیال

یک نظر مستانه کردی عاقبت عقل را دیوانه کردی عاقبت

دم درکش از ملامتم ای دوست زینهار کاین درد عاشقی به ملامت فزون شود

با تشکر دم درکش از ملامتم ای دوست زنهار کاین درد عاشقی به ملامت فزون شود

درون خلوت ما غیر در نمی گنجد که هر که نه یار منست بار منست

تو که گفته ای تحمل نکنم جمال خوبان بکنی اگر چو سعدی نظری بیازمایی

دوای درد عاشق را کسی کو سهل پندارد ز فکر آنان که در تدبیر درمانند در مانند

نسخه حسن تو ز حرف مکرر ساده است پیچ و تاب خاص دارد چون کمر هر موی تو

تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم

ملامتگوی عاشق را چه داند مردم دانا که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل

دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند سروران بر در سودای تو خاک قدمند

تا دم از شام سر زلف تو هر جا نزنند با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست

در آن چمن که نسیمی وزد ز طره دوست چه جای دم زدن نافه های تاتاریست

اندر ضمیر دلها گنجی نهان نهادیم از دل اگر برآید در آسمان نگنجد

هر ساعتی از نو قبله ای با بت پرستی می رود توحید بر ما عرضه کن تا بشکنیم اصنام را

دل من نه مرد آنست که با غمش برآید مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور