ندیدم آینهای چون لباسخاکیها
همان قبیله که بودند غرق پاکیها
به عشق زنده شدن، «عند ربِّهم» بودن
شده است حاصل آنها زسینه چاکیها
دلیل غربتشان، اهل خاک بودن ماست
نه بی مزار شدنها، نه بی پلاکیها
به آسمان که رسیدند رو به ما گفتند: زمین چقدر حقیر است، آی خاکی ها ....