نتایح جستجو

والا تا اونجا که ما دیدیم پسر ، پسر مامانه! مامان من که .....:cry: معلومه از دست اشکان بد شکاری....:D می خوای حالشو بگیرم واست؟ آره راس می گی.... خب اینجا تاثیرات عوامل محیطی هم خیلی مهمه! من دیدیم هنوز خونواده هایی هستن که سنتی به بچه هاشون نگاه می کنن.... مثلا می گن دختر نباید بلند بخنده،...

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است راه دل خود را ، نتوانم که نپویم هر صبح ، در آیینه ی جادویی خورشید چون می نگرم ، او همه من ، من همه اویم!

نه اینطورام نیست..... الان دیگه خونواده ها دارن یاد می گیرن که تو این دوره زمونه دیگه پسر و دختر تو اکثر زمینه ها تواناییشون یکیه! من فکر کنم کم کم اوضاع داره بهتر میشه ......:redface:البته امیدوارم برداشت من درست باشه!

رفتی و فراموش شدی از دل دنیا چون ناله ی مرغی که ز یاد قفسی رفت!

رفتی و غم آمد به سر جای تو ، ای داد! بیدادگری آمد و فریاد رسی رفت!

نزن این حرفا رو تروخدا....:cry: ایشالا چراغ دلت پرنور.... چراغ شادیات روشن....:redface: دلم می گیره اینا رو که می گی.... تو که دوست نداری آسمان ابری شه... ها؟؟:w04:

آره والا نازی.... حرفت درسته! همش پسر پسر قند عسل... از بس رو می دن به پسراشون !!!:w06: باید خودمون دست به کار شیم!:w05:

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند به شهر پر ملال ما پرنده پر نمی زند عزیز جان اتفاقا وقتی نقل قول نگیری ادیت آسونتره!:redface:

خب الهی شکر... بابا چراغتو روشن کن... پول برق نمیاد ! پول برق باشگاه مجانیه واسه کاربرا!:w25::w12: من هیچ وقت نمی فهمم تو هستی یا نه!:w06:

سلام ظهر بخیر... خوشحالم برگشتی به مشاعره....:w12: ایشالا که دیگه از دست من دلخور نیستی....:w05: من که سرگیجه گرفتم از بس سرعت پستای مشاعره زیاده.......:confused: شما سنگرو حفظ کن ولی!:victory:

تا عشق تو و فاصله همزاد همند این دل و غروب جاده محکوم غمند هر چند که انتظار سخت است ولی چشم من و عشق و جاده ها هم قسمند قاطی پاتی شده ها....:D

من خود به خواهش خویش سر در رهت نهادم دستان مساز و دامم در پیش پا مگستر

سلام به همه! بچه ها ادیت کنین دیگه اگه اشتباه شد!

دیدار تو گر صبح عدم هم دهدم دست من سرخوشم از لذت این چشم براهی..... شب خوش!;)

نصفش به نظر من متلک بودا.....:razz:

تا نباشی آشنا زین پرده رمزی نشنوی گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

[IMG]

محسن باز ادیت می خواد شعرت تو مشاعره! مرسی.... شبت هم شیرین!

دل چو پرگار به هر سو دورانی می کرد ودران دایره سرگشته ی پابرجا بود.. مطرب از درد محبت غزلی می پرداخت که حکیمان جهان را مژه خون پالا بود........

دائم گل این بستان شاداب نمی ماند دریاب ضعیفان را در وقت توانایی