نتایح جستجو

کلا اینجور دوستی ها ارزش نداره

یک چند به کودکی به استاد شديم / یک چند ز استادی خود شاد شديم پايان سخن شنو که ما را چه رسيد / چون آب بر آمدیم و چون باد شديم

وقـت سحر است خیز ای مایـه ناز / نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز کانها کـه بجـایند نــپایند کسی / و آن ها که شدند کس نمیآيد باز

تا دست به اتفاق بر هم نزنیم / پایی ز نشاط بر سر هم نزنیم خيزيم و دمی زنیم پيش از دم صبح / کاين صبح بسی دمد که ما دم نزنیم

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد / از سر پیمان برفت با سر پیمانه شد صوفی مجلس که دی جام و قدح می​شکست / باز به یک جرعه می عاقل و فرزانه شد

دلنوشته یک عزیز نیازمند عضو اينک خسته تر از پروانه ، سالهاست گرد روياهاي سرخ باغچه خويش پر مي زنم و هنوز غربت تلخ هميشه را مزه مزه مي کنم . من خسته ام و حاجتي به تائيد هيچ پروانه اي نيست ، کافي است دکمه پيراهن پريروزم را باز کني تا پاره پاره هاي عريان عصر هزار پروانه را به سوگ بنشيني. خسته...

یادش بخیر منو یادت هست؟

خیلی زیاد

درسته ولی به قول بزرگان اگر در زندگی غم با شادی برابر نباشد همانطور که شب و روز، زندگی کاملا بی معنی بود.

مده ای رفیق پندم که نظر بر او فکندم / تو میان ما ندانی که چه می​رود نهانی

تو نظیر من ببینی و بدیل من بگیری / عوض تو من نیابم که به هیچ کس نمانی نه عجب کمال حسنت که به صد زبان بگویم / که هنوز پیش ذکرت خجلم ز بی زبانی

هنگام سپیده دم خروس سحری / دانی که چرا همی کند نوحه گری یعنی که نموده اند در ایینه صبح / کز عمر شبی بگذشت و تو بی خبری

یاد دارم در غروبی سرد سرد میگذشت از کوچه ما دوره گرد داد میزد:کهنه قالی می خرم دسته دوم جنس عالی میخرم کاسه و ظرف سفالی میخرم گر نداری کوزه خالی میخرم اشک در چشمان بابا حلقه بست عاقبت اهی کشید بغضش شکست اول ماه است و نان در سفره نیست ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟ بوی نان تازه هوشش برده...

آن که هلاک من همی​خواهد و من سلامتش / هر چه کند ز شاهدی کس نکند ملامتش میوه نمی​دهد به کس باغ تفرجست و بس / جز به نظر نمی​رسد سیب درخت قامتش

حاجی کرتیم!

نه من خام طمع عشق تو می​ورزم و بس / که چو من سوخته در خیل تو بسیاری هست

همه اینها در یک کلام انهم کلام قران: هر انچه که برای خود می پسندید برای دیگران هم بپسندید و هر انچه که برای خود نمی پسندید برای دیگران مپسندید. اعتقاد و عمل به این کلام همه چیز را حل میکند.

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست / یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست به کمند سر زلفت نه من افتادم و بس / که به هر حلقه موییت گرفتاری هست

حالا شد مهم حقیقت پشت مسئله است من فقط میخواستم بگم بعضی ها واقعا دیگاهشون اینه و دلایل خودشون رو دارند گفتم بگم تا دیدگاه اونها به نقد کشیده بشه

بله فرمایش شما کاملا صحیحه و این نتیجه همان باورهای غلط است.