نتایح جستجو

سلاااااااااااااااااااااااااااااااااااام....سوگلی من چطووووووووووووووووووووووووره؟؟ خوش میگذره دخمل؟

سلام مهدی کجایی؟؟ رفتی خونه خوابیدی؟؟ خوابای بد ببینی که نیستی!... نه دلم سوخت خواب خودتو ببینی تو لباس دامادی.وای چی بشه داداشی من تو لباس دامادی.....:biggrin::biggrin::biggrin: شبت بخیر:w38:

بیا بگشای در بگشای... دلتنگم...

غوغاي دل روزي آرام ، آرام آمد به سراغم چند لحظه اي نگاهم کرد و رفت من غوطه ور در خيال سبز خويش او آهسته بر حياط دلم کوبيد و رفت از آن روز دگر نديدم خودم را شايد او خود را در من جا نهاد و رفت من مشتاق دوباره ديدنش ، در پي او هرجا رسيد از خود نشاني گذاشت و رفت در جست و جويش به گلستان...

يک روز ديوانه مي شوم ! شايد براي حادثه بايد گاهي کمي عجيب تر از اين باشم با اين همه تفاوت احساس مي کنم که کمي بي تفاوتي بد نيست حس مي کنم که انگار نامم کمي کج است و نام خانوادگي ام ، نيز از اين هواي سربي خسته است امضاي تازهء من ديگر امضاي روزهاي دبستان نيست ... قیصر

.. تو نمي داني واژه هايت از عشق که مي نويسند از انتظار که خسته نمي شوند بر کج و تاب کاغذ و ميز که مي لغزند و از گونه هاي من فرو مي ريزند اينجا همه چيز چه تنها تر و چه شاعرتر مي شود

شب بود و ....... شب بود و سکوت شب بود و حياط خانه چقدر انتظار کشيد تا در را بگشايي شب بود و آن هنگام شد که ديگر عقل انتظار تو را جنون پنداشت شب بود و من و شب بود و سکوت اما چرا فريادم به جايي نمي رسيد؟

آيا کسي که مهرباني يک جسم زنده را به تو مي بخشد جز درک حس زنده بودن از تو چه مي خواهد؟ فروغ، تولدي ديگر، پنجره

سلام اي شب معصوم! سلام اي شبي که چشم هاي گرگ هاي بيابان را به حفره هاي استخواني ايمان و اعتماد بدل مي کني و در کنار جويبارهاي تو، اراواح بيدها ارواح مهربان تبرها را مي بويند من از جهان بي تفاوتي فکرها و حرفها و صداها مي آيم و اين جهان به لانه ماران مانند است و اين جهان پر از صداي حرکت...

خب دیووووووووووووونه..بخشید داداش گله خودم..! برو خونه حداقل ناهار بخور بعد برگرد.. راه خونه تادانشگاتون دوره؟؟ خدا نکنه داداش مهدی خودمی... من دیگه میرم...قربونت توم برو خونه دیگه فک نکنم استاد بیادشا!! بای بای

چرا ناهار نخوردی تو؟؟خب ناهارتو بخور بعد بیا دانشگاه...چرا داداش منو گشنگی میدی ها؟؟ مهدی ماه رمضونی میخوای بیای شمال؟؟! بیا البت قدمت سر چشم ابجیت!!:d

در تو خون خوشه ها جوشیده است خوشه ها خون تو را نوشیده است دستهایت بوی گندم می دهد بوی یک خرمن تظلم می دهد دارد آن فصل کسالت می رود باز امید اصالت می رود تازه کن آن روزهای خوب را روزهای خیش و خرمنکوب را چند فصلی کشت بذر عشق کن هر چه قربانی است نذر عشق کن سرخ کن یأس سفید یاس را پاک کن...

دل من دیر زمانیست که می پندارد دوستی نیز گلیست مثل نیلوفر و ناز ساقه ترد و ظریفی دارد بی گمان سنگ دل است ،آنکه روا می دارد جان این ساقه ی نازک را دانسته بی آزارد

تو با منی زمانه با من است بخت و کام جاودانه با من است تو بهار دلکشی و من چو باغ شور و شوق صد جوانه با من است یاد دلنشینت ای امید جان هر کجا روم روانه با من است ناز نوشخند صبح اگر توراست شور گریه ی شبانه با من است برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست رقص و مستی و ترانه با من است گفتمش...

نه بابا همش که بارونی نیست تابستون گرمه معمولا نمی دونم امسال چی شده از شانس من بوده:d پروزت چی شد؟؟

دفتر مرا دست درد می زند ورق شعر تازهء مرا درد گفته است درد هم شنفته است پس در این میانه من از چه حرف می زنم؟ درد ،نام دیگر من است من چگونه خویش را صدا کنم؟

سلااااااااااااااااااااااااااااااام ممول جان خوبی عزیز؟؟

مهدی جون نیستی؟؟...ببخش مسنجرم باز نمیشه سرعتم پایینه!! مراقب داداشیم باش... راستی یه چیزی...چن روز پیش رفتم دریا بگو چی شد؟! همین که پامونو گذاشتیم تو اسکله یهو بارون گرفت اونم چه بارونی.... گفتیم چیکار کنیم چیکار نکنیم...رفتیم جنگل...اقا همین که نشستیم شام بخوریم اونجام بارون گرفت...:d...

من مرگ را... اينک موج سنگين گذر زمان است که در من می گذرد. اينک موج سنگين گذر زمان است که چون جو بار آهن در من می گذارد. اينک موج سنگين گذر زمان است که چون دريائی از پولاد و سنگ در من می گذرد. ● در گذرگاه نسيم سرودی ديگرگونه آغاز کردم در گذرگاه باران سرودی ديگرگونه آغاز کردم در گذرگاه سايه سرودی...

روزها مي ايند شب ها مي گذرند تا به کي اين دل ديوانه بماند تنها تا به کي صبر کند يکه و تنها بنشيند يک جا دگرم تاب و تحمل نيست اين دوري تو همه وقت و همه جا در غم رنجوري تو