نتایح جستجو

مثل همیشه عالی بود

شاخه ها چشم انتظار سرگذشت ابر وآسمان چون من غبارآلود دلگیری باد بوی خاک باران خورده می آرد سبزه ها در رهگذار شب پریشانند آه اکنون بر کدامین دشت می بارد باغ حسرتناک بارانی است چون دل من در هوای گریه سیری سایه - 1344

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد؟ چون بشد دلبر وبا یار وفادار چه کرد؟ حافظ

سلام گلم ممنون خانومم همیشه شاد باشی ایام به کام

سلام دوست گلم ممنون از لطفت هدیه تم مثل خودت گله آخه تو گلی ایام به کام

دیدی که آخر آمد روز جدایی سفر به خیر عزیزم خدانگهدار آه ای مسافر من وقتیکه خسته به شهر خود رسیدی مرا به یاد آر هر جا که رفتی با هرکه بودی من اینجا با یاد تو شادم آنیا از خود گریزان در زیر باران پرنده ای اسیر بادم من میخندم ولیکن دلم گرفته آواز من چه رنگی ز غم گرفته . می خندم تا ندانی غم دل من...

نه بسته ام به کس دل, نه بسته کس به من دل چو تخته پاره بر موج, رها رها رها من...!

زین گونه ام که در غم غربت شکیب نیست گر سر کنم شکایت هجران غریب نیست گم گشته ی دیار محبت کجا رود؟ نام حبیب هست و نشان حبیب نیست

دلم مرگ تو آرزوی من است اگر چه نگاه تو سوی من است

من نمی دانم که چرا می گویند اسب حیوان نجیبی است ، کبوتر زیباست و چرا در قفس هیچ کس کرکس نیست گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد؟ چشم ها را باید شست طور دیگر بید دید واژه هارا باید شست واژه باید خود باد واژه باید خود باران باشد

نثار آه سحر میکنم سرشک نیاز که دامن توام ای گل ز دسترس نرود دلا بسوز و به جان برفروز آتش عشق کزین چراغ تو دودی به چشم کس نرود

شب ميلادتواي يارمراشب غمگيني بود خانه بايادتوازگل لبريز همه جاپرتولرزنده شمع دوستانت همه شاد عاشقانت همه جمع ليك درجمع عزيزان تونبودي افسوس!همه بايادتودرطيف سرور خانه درگل مستور همه جا لمعه نور يادشيرين تودرموج نشاط‍ عكس زيباي تودرجام بلور ليك درجمع عزيزان تونبودي افسوس! همه بايادتوخندان...

دلم رميده شد و غافلم من درويش ..........كه آن شكاري سرگشته را چه آمد پيش چو بيد بر سر ايمان خويش ميلرزم .......... كه دل به دست كمان ابرويي است كافر كيش خيال حوصله بحر مي پزد هيهات ........... چهاست در سر اين قطره محال انديش به كوي ميكده گريان و سرفكنده روم......... چرا كه شرم همي آيدم ز حاصل خويش

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

ياس کبود به بار می‌نشاند بر رنج خاطرات‌ام آميخته‌ای از عشق و آرزو را ... بارها اين قمری غمگين که زندانی حنجره‌های نياموختنی‌ام بود از سکوت من تا تو که دورترين تولد من بودی تا ترانه‌ی رها شدن پريده بود

من که دوست دارم جزوه عیدی بگیرم آخه دیروز جزوه مو گم کردم :cry:

کنار آشیانه تو آشیانه میکنم فضای خانه را پر از ترانه میکنم یکی سوال میکند به خاطر چه زنده ای ؟ و من برای زندگی تو را بهانه میکنم __________________

ز تو دورم چه غمگين و چه من زارم فقط نام تو را من روي لب دارم چه غم گر ديگران گويند من خوارم كه عشق تو شد روز و شب كارم...

تا مرا دیدی زخلق از عشق رویت سوخته سنگ و آهن بودت از دل سنگ بر آهن زدی قامتم چون لام و نون کردی چو موسی در امید پس مرا در گلبن غیرت نوای "لن" زدی

جوجو جان تسلیت می گم گلم ایشا الله دیگه مرگ عزیزای دوستداشتنی تو نبینی :cry::(:cry: