نه تو مي پايي، و نه كوه. ميوه اين باغ: اندوه، اندوه.
گو بترواد غم، تشنه سبويي تو. افتد گل، بويي تو.
اين پيچك شوق، آبش ده، سيرابش كن. آن كودك ترس،
قصه بخوان، خوابش كن.
اين لاله هوش، از ساقه بچين. پرپر شد، بشود. چشم خدا تر شد، بشود.
و خدا از تو نه بالاتر. ني، تنهاتر، تنهاتر.
بالاها، پستي ها يكسان...