خوابیدی بدون لالایی و قصه....
بگیر آسوده بخواب بی درد و غصه...
دیگه کابوس زمستون نمی بینی....
توی خواب گل های حسرت نمی چینی....
دیگه خورشید چهره ات رو نمی سوزونه....
جای سیلی باد روش نمی مونه....
دیگه بیدار نمی شی با نگرونی...
یا با تردید که بری یا که بمونی.....
رفتی و آدمکا رو جا...