نتایح جستجو

به لهجه خودمون:::: توام گوشـادا وا کـون، دیگه شعـری آخِرِس مـا میبـاس جــدا بشیم، اینجـوری خیلی بِیتِـرِس کلّه من که دیگه داغ نیس، خیلی یَم چایده شُدِه س هِی نگو دوسِد دارم، این حرفا بی فایده شُدِه س تو پاچِم مار بوده سا خیال می کردم آدِمِه س کوچه علی چپ نرو، خُب می دونی که من چِمِس تازه فمیدم...

تکرار شو شاید ما سهم هم باشیم شاید به جرم عشق ما متهم باشیم باز در حضور تو آشفته خویشم در سفره عشقت درویش درویشم

تعجب می کند یارم ز رفتاری که من دارم تصور می کند دیوانه ام یاری که من دارم نه او، هر کس دگر باشد تعجب می کند طبعاً ز رفتار عجیب و نابهنجاری که من دارم همه گویند رفتارم عجیب و نابهنجار است و گاهی مایه شرم است اطواری که من دارم خودم یکبار رفتار خودم را بررسی کردم ولی دیدم که...

تو آن بُتی که پرستیدنت خطایی نیست و گر خطاست مرا از خطا ابایی نیست بیا که در شب گرداب زلف موّاجت به غیر گوشه ی چشم تو ناخدایی نیست درون خاک، دلم می تپد هنوز اینجا به جز صدای قدم های تو صدایی نیست نه حرف عقل بزن با کسی نه لاف جنون که هر کجا خبری هست ادعایی نیست دلیل عشق فراموش کردن دنیاست و گرنه...

" تـــو " واژه سنگینی است " رفـتن " از آن هم سنگـین تـر می نویسم ، " تـــو رفته ای " و می بنـدم بـه پـای ایـن شعـر

دنیا از آمد من شاد نگشت جز والد من هیج دگر شاد نگشت من زیستم و بدان روزی بروم از رفتن من جز دل من شاد نگشت

ما در این عالم که خود کنج ملالی بیش نیست عالمی داریم در کنج ملال خویشتن سایه‌ی دولت همه ارزانی نودولتان من سری آسوده خواهم زیر بال خویشتن

روزگاریست همه عرض بدن میخواهند همه از دوست فقط چشم و دهن می خواهند دیو هستند ولی مثل پری می پوشند گرگ هایی که لباس پدری می پوشند آنچه دیدند به مقیاس نظرمی سنجند عشق ها را همه با دور کمر می سنجند خوب طبیعیست که یکروزه به پایان برسد عشق هایی که سر پیچ خیابان برسد

گفتم چشمم گفت براهش می دار گفتم جگرم گفت پر آهش میدار گفتم که دلم گفت چه داری در دل گفتم غم تو گفت نگاهش میدار

توراميبينم وميلم زيادت ميشود هردم توراميبينم ودردم زيادت ميشود دردم

من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی ولی با خفت و خواری پی شبنم نمی گردم بلا گردان آن رندم که با زخم دو صد خنجر به پیش هر کس و ناکس پی مرحم نمی گردد

اگر با دیگری باشم؛ سبک تر می شود دردم خیانت دیدم وُ گفتم : تلافی می کنم من هم خیانت کردم اما تو؛ ز من با طعنه پرسیدی : چرا با اینکه بیزاری دچار ترس و تردیدی؟ خیانت کردی و چون ابر؛ به شَکَّم گریه باریدم خیانت کردم وُ اشکی به چشمانت نمی دیدم تلافی کردم و دردی فزون گردیده بر دردم درونت از غمم...

موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بكشد رود را از جگر كوه به دريا بكشد گيسوان تو شبيه‌است به شب اما نه شب كه اينقدر نبايد به درازا بكشد خودشناسي قدم اول عاشق شدن است واي بر يوسف اگر ناز زليخا بكشد عقل يكدل شده با عشق، فقط مي‌ترسم هم به حاشا بكشد هم به تماشا بكشد

یونجه زاریست در این دشت بغل ... ببر آنجا تو مرا ماه عسل زود می پوش کنون پالون نو ... پُر بکن توبره از یونجه و جو باز شد نیش خر از خوشحالی ... گفت به به چه قشنگ و عالی عرعری کرد به آواز بلند ... هردو از فرط خریّت خرسند

شکر خدای مهربان

پ ن پ

خواهش میکنم شما خودت صاحب نظری

دنیا را بغل گرفتیم گفتند امن است هیچ کاری با ما نداردخوابمان برد بیدار شدیم دیدیم آبستن تمام دردهایش شده ایم

من معتقدم که ما جوان می­میریم مابین زمین و آسمان می­میریم لب­های من و تو لاله و لادن شد از هم که جدا کنندمان می­میریم