فروغ فرخ زاد
فروغ فرخ زاد
در انجا بر فراز قله ي كوه ** دو پايم خسته از رنج دويدن**به خود گفتم كه در اين اوج ديگر ** صدايم را خدا خواهد شنيدن**به سوي ابرهاي تيره پر زد** نگاه روشن اميدوارم** ز دل فرياد كردم كه اي خداوند ** من او را دوست دارم دوست دارم** صدايم رفت تا اعماق ظلمت** بهم زد خواب...