نتایح جستجو

می بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوان مرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشم

ما را به جهان خوشتر ازین یکدم نیست کز نیک و بد اندیشه و از کس غم نیست ای آنکه به اقبال تو در عالم نیست گیرم که غمت نیست غم ما هم نیست

من مست تو دیوانه ما را که برد خانه صد بار ترا گفتم کم خو دو سه پیمانه

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد

راستش همه ی انسان ها وقتی به سفری می روند بدان امید می روند که روزی بر گردند، و سفری که صد درصد بر گشت نداشته باشد در زندگی تقریبا ً وجود ندارد. اما تنها سفری که برگشت ناپذیر است سفر به دنیای (عقبی) است، که هیچکس از آن بر حذر نیست. won-a-pa-lei عزیز...... در سفر به عقبی بجای اینکه ما چمدان...

ممنون بابت عکسا

تازه بهارا! ورقت زرد شد دیگ منه آتش ما سرد شد

تو نیستی که ببینی چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاری ست...............

دوستی با پیلبانان یا نکن یا طلب کن خانه ای در خورد پیل

تربیت نا اهل را چون گرد کان بر گنبد است پرتو نیکان نگیـــــــرد هر که بنیادش بد است

قرار و خواب ز حافط طمع مدار ای دوست قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا

زعشق ناتمام ما جمـــــــــــــــــــال یار مستغنی ست به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

هر کجا چشمه ای بود شیرین مردم و مرغ و مور گـــــــرد آیند

ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم وز هر چه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم دفتر تمام گشت و به پایان رسید عمر ما همچنان در اول وصف تو مانده ایم

تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد هر بیشه گمان مبر که خالیست شاید که پلنگی خفته باشد

در بیابان فقیر سوخته را شلغم پخته به که نقره ی خام

ای قناعت! توانگرم گردان که ورای تو هیچ نعمت نیست گنج صبر اختیار لقمان است هر که را صبر نیست حکمت نیست

نبیند مدعی جز خویشتن را که دارد پرده ی پندار در پیش گرت چشم خدابینی ببخشند نبینی هیچ کس عاجر تر از خویش

توان به حلق فرو برد استخوان درشت ولی شکم بدرد چون بگیرد اندر ناف شعر از سعدی ست، ببخشید اگر الفاظ کمی دموکرات تر اند.

یا زر به هر دو دست کند خواجه در کنار یا موج روزی افگندش مرده بر کنار