آغوش ِ باران خورده ام٬
پُر از تمنای توست!
هق هق ِ پنجره ام بند نمی آید
مُدام٬
با سُرودی که طعم ِ شبنم میدهد٬
تن ِ تنهایی اش را میشوید!
نمیبندم این پنجره را اما هرگز٬
گر چه جز باد ِ باران زای ِ سرد
کسی گونه ام را نمی بوسد!
فریب ِ سختی ِ شانه هایت را مخور!
محکمترینها هم شبی٬...