نتایح جستجو

برای سرودنت دریا را در خود نویسم می ریزم اما ترسم از این است که دریا تمام شود و تو ناسروده بمانی:gol:

چشم ها را بسته ام تا باز هم یادت کنم گاه ناچارم که در افکارم ایجادت کنم جستجویت می کنم در حرف های دیگران دلخوشم با هر چه باعث می شود یادت کنم

از شب سخن مگو که پر از درد میشوم با رفتن تو از همه دلسرد میشوم از کوچه های یاد شما کوچ کرده ام بعداً میان حادثه ها گرد میشوم

از دیدنت دهان غزل باز مانده است مضمون چشم های تو ممتاز مانده است تقلید توست شاخ نباتش اگر غزل در انحصار خواجه ی شیراز مانده است

این چشم های تو انبوه قهوه زار بی خوابی مرا تعبیر می کند

ای آبی دوچشمت هفت آسمان دیگر خندیده در نگاهت رنگین کمان دیگر ای در تن تو جاری سیماب کهکشان ها تا با تو ام چه خواهم از کهکشان دیگر

کار دل تو همیشه جنگ افروزی است یک نازی مست و سرخوش از پیروزی است آغوش تو آشویتس ترین جای جهان چشمان تو کوره های آدم سوزی است

اي كاش تو رودخانه باشي تا من... هر روز تمام قطره هايت را من... من نيز سفال كوچكي باشم كه يك روز شراب اگر بنوشي با من...

گیسوی تو قصه ای پر از تعلیق است جمعی است که حاصلش فقط تفریق است موهات چلیپایی و ابرو کوفی خط لب تو چقدر نستعلیق است

به تو عادت کرده بودم مثل گلبرگی به شبنم

با ساز دلت چقدر کوک شد دل من زیر قدمت ولی چروک شد دل من رفتی تو و عشق هم مجازی گردید ناچار دچار فیسبوک شد دل من

من آمده ام که با تو راهی بشوم آنی که تو از دلم بخواهی بشوم دریا بغلم کن! بغلم کن دریا! می خواهم از این به بعد ماهی بشوم

:gol::gol::gol::heart:دلم در چشمه ی عشقت وضو کرد:heart::gol::gol::gol:

به کرشمه يی نگاهش دل ساده لوح ما را چه به ناز ميربايد چه قشنگ ميفروشد

بر لوح دلم نام ترا حک کردم صرف نظر از بزرگ و کوچک کردم هر بار که آمدی به تو بالیدم هر بار که رفتی به خودم شک کردم

در قله ی انتظار مهمانم کن شب رفت اگر، نهار مهمانم کن صد فصل بر این خواهش بیجا بگذشت یک بوسه ی آبدار مهمانم کن ویرایش شده است

ساقی برو که هردم اندیشه ی نگاهش در جام چشمهایم، ریزد شرابِ دیگر

:gol::gol::gol::heart:زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد:heart::gol::gol::gol:

بابا ایول چه بحث داغیه اینجا.....دمتون گرم

هر صبح چشم که می گشایم؛ پروانه های دلم را می بینم که بسوی تو پرواز می کنند! و هر شب پیله های عشقت را نوازش می کنم؛ تا روز بعد دلت بی پروانه نماند