نتایح جستجو

هر دم از درد بنالم که فلک هر ساعت کندم قصد دل ِریش به آزار دگر

این موج تنهایی آخر، روزی مرا می کشد در گرداب ناکامی خویش. دستم بگیر آه.. پیش از، روزی که بینی تو دیگر، این آب از سر گذشته ست؛ من نیستم غرقه ای بیش. (از خودم)

من از آن روز که در بند توام،آزادم پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

هر چه کمتر شود فروغ حیات، رنج را جان گدازتر بینی سوی مغرب چو رو نهد خورشید، سایه ها را درازتر بینی "رهی"

اشک ها آهسته می لغزند بر رخسار زردم آرزو دارم روم جایی که دیگر برنگردم..

ای شاهد افلاکی!در مستی و در پاکی من چشم تو را مانم،تو اشک مرا مانی

تو را خبر ز دل بی قرار باید و نیست غم تو هست ولی غمگسار باید و نیست اسیر گریه ی بی اختیار ِ خویشتنم فغان که در کف من اختیار باید و نیست چو شام غم دلم اندوهگین نباید و هست چو صبحدم نفسم بی غبار باید و نیست مرا ز باده ی نوشین نمی گشاید دل که می به گرمی آغوش یار باید و نیست درون آتش از آنم...

یاران چو گل به سایه ی سرو آرمیده اند ما و هوای قامت با اعتدال تو

:w05:

تو از هر در که باز آیی بدین خوبی ّو زیبایی دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی

می روم وز سر حسرت به قفا می نگرم خبر از خویش ندارم که زمین می سِپرم می روم بی دل و بی یار و یقین می دانم که من ِبی دل ِ بی یار نه مرد سفرم دل من زنده به تاثیر ِ هوای لب توست سازگاری نکند آب و هوای دگرم

با سلام و خسته نباشید چند روزیه که وارد شدن به باشگاه واقعا تبدیل به یک کار بسیار شاق و اعصاب خرد کن شده..همین امشب بعد از یک ساعت و پنج دقیقه ی تمام تلاش مداوم موفق شدم وارد سایت بشم..آن هم از داخل کافی نت..هر کافی نتی هم که رفتم همین طور بوده.. پیشاپیش ممنون از رسیدگی شما

تا شدم حلقه به گوش در میخانه ی عشق هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم :gol:

داشتم دلقی و صد عیب مرا می پوشید خرقه رهن می و مطرب شد و زنّار بماند

خواهش می کنم عزیزم.. اما یه سوال برام پیش اومد..اونم این که چه چیزی در من توجهت رو جلب کرد و باعث شد تا از من بخوای به تاپیکت بیام؟؟ :gol:

سلامrhعزیز اومدم تاپیکتون اما متاسفانه من با آهنگ های رضا صادقی چندان آشنا نیستم..یعنی زیاد گوش ندادم.. اما ترانه هایی رو که ازش نوشته بودی،خوندم..قشنگ بودن.. امیدوارم همین فردا... :gol:

تو خرسند و شکیبایی؛چنینت در خیال آید که ما را همچنین باشد شکیباییّ و خرسندی :gol:

دل دردمند ما را که اسیر توست یارا! به وصال مرهمی نِه چو به انتظار،خستی :gol:

این شعر سعدی،به خصوص بعضی ابیاتش رو خیلی دوست دارم: شب دراز به امّید صبح بیدارم مگر که بوی تو آرد نسیم اسحارم عجب که بیخ ِ محبت نمی دهد بارم که بر وی این همه باران شوق می بارم از آستانه ی خدمت نمی توانم رفت اگر به منزل قربت نمی دهی بارم به تیغ هجر بکشتی مرا و برگشتی بیا و زنده ی جاوید کن...

همچو نی می نالم از سودای دل آتشی در سینه دارم جای دل من که با هر داغ ِپیدا ساختم سوختم از داغ ناپیدای دل همچو موجم یک نفس آرام نیست بس که توفان زا بوَد دریای دل :gol: