میشه پرنده باشی ،اما رها نباشی
میشه دلت بگیره ،اسیر غصه ها شی
حالا که آسمونم ، دنیای تازه ای نیست
اون وقت یه جا بشینی ، محو گذشته ها شی
ترسیده باشی از کوچ ، اوج و ندیده باشی
واسه یه مشت دونه ، اهلی آدما شی
تو سایه ها بمونی ، درگیر سایه ها شی
مفهوم زندگی رو ،از یاد برده باشی
دلت بخواد دوباره...