نتایح جستجو

خوبشونم هست. باید منتظر سرنوشت و قسمت هم بود. من که امیدوارم همه جوونا خوشبخت بشن. یکمم دست خود انسانه که به خودش کمک کنه که نارضایتی ها کمتر بشه و زندگی شادی داشته باشه.

منم دارم کم کم تنها میشم. دو تا از بچه هام رفتند پی سرنوشت خودشون. یه دختر برام مونده و همسر مهربانم. ولی خوب بدون اونا همیشه احساس تنهایی میکنیم. هر چند که خودمونو عادت میدیم که از این به بعد دنیا رو این شکلی ببینیم.

راست میگه. عین شقایق باشید. هیچوقت گیر نمیده. فقط آدمو میکشه.:biggrin::biggrin::biggrin:

دیگه چی؟ نه خواهش میکنم بازم ازدواج نکن. کیه که با همچین موجود افسانه ای ازدواج نکنه.

عزیزم اینجا نه تریبون مجلسه نه میتینگ انتخابات. ما داریم تو این تالار موضوعات رو آنگونه که بهش اعتقاد داریم بیان میکنیم. جملات شعاری رو میشه زد ولی جا نمی افته.

حرفای شما رو که میخونم یاد سخنرانی های اسقف اعظم می افتم. ایشونم با این دید به جهان نگاه میکنه. واقعیت ها رو نمیشه انکار کرد. ولی میشه انشاء نوشت.

شما دنیا را وارونه میبینید. این دیگر تقصیر کسی نیست.زندگی با این دیدگاه خیلی سخته. دعا میکنم خداوند بهتون کمک کنه که مثبت بیاندیشید.

ریشه اسارات و اعتیاد و جنایت ، و همه سوء رفتارهای بشری در این افکار است«من از مجازات فرار خواهم کرد»اگر بدانیم که در این جهان پهناور از چیزی نمی توانیم فرار کنیم ، احتیاط خواهیم کرد،اگر در ظلمت شب کار بدی انجام دهیم و به خود نهیب بزنیم،و هیچ کس آن را ندید،من فرار خواهم کرد»وجدان بیدارمی...

شما درست میگید ولی هستند انسانهای بیشماری که اینگونه می اندیشند. امیدوارم بقول شما این فرهنگ تو نالار ما هم جا بیفته.:gol:

منتظر کسی نباش جانم. امروزه روز بچه ها خیلی تو خودشونن. همشون یه جورایی نگران اینده هستند و حال و هوای پارسال و پیارسال رو ندارن. باید بهشون حق بدیم. همه چی نامعلومه براشون. مشکلات درسی و بی پولی و هزینه های سر سام اور و آینده نا معلوم و . . . دیگه این گلدونا زیادی گل نمیدن. هوا براشون سرد و ابریه.

جهانی بیاندیش و منطقه ای عمل کن. با حلو ا حلوا گفتن دهان شیرین نمیشه عزیز دلم. واقعیت های جهان رو ببین بعد به حرف من میرسی. همه دینا که تو محله من و شما خلاصه نمیشه. یکم وسیع تر ببینی به نقطه نظر مشترک میرسیم. در ضمن برای ابراز نظراتمون که نباید قشون کشی بکنیم. شما نظرت رو بگی ما احترام...

فکر میکنم آنچه را که ایشان مینوشتند حرف دل خودشون نبود. بازتاب نگاه دیگران رو در قالب داستان به تصویر میکشیدند. نوشته های ایشان مطلب نبودند آینه بودند. من اینجوری فهمیدم.

سلام عزیزم. راستش این موقع روز کاربران پایه و اصلی حضور ندارن. اونا شبا میان. امشب که اومدن تاپیکت رو گل بارون میکنند. در طول روز معمولا کاربران عادی و کاربران جدید اینجان. همیشه همینجوریه. شبا اینجا مثه قدیما میشه.

اگه مجبور باشم با این آدما یه جا زندگی کنم , سعی میکنم با تردستی همان رفتار رو باهاشون بکنم . این رفتار تدافعی من تا بحال خوب جواب داده. بهشون رو دست میزنم که بفهمند دارن چیکار میکنند. بعضی وقتام محلشون نمیذارم . وجودشونو از ذهنم پاک میکنم.

:biggrin::biggrin::biggrin::gol:

دوست من اگر میخواهی بزرگ باشی هیچوقت به بزرگان توهین نکن.

به به . بالاخره بعد مدتها یه موضوع خوب مطرح شد. مرشی شقایق جان. راستش همه انسانها کم و بیش یه مقدار خوی بهانه جویی دارن. اما اینکه این ویژه گی رو کجا ازش استفاده بکنند برام جای سئوال هست. بهانه جویی برای رسیدن به تفاهم بر سر سلیقه های مشترک خوبه. اما بهانه جویی برای خرد و حقیر کردن طرف بسیار زشت...

ببخشید شما ایشون رو میشناسید؟

در كتاب «حاجي‌آقا » نوشته « صادق هدايت »(1945)، حاجي به كوچك‌ترين فرزندش درباره نحوه كسب موفقيت در ايران نصيحت مي‌كند: توي دنيا دو طبقه مردم هستند؛ بچاپ و چاپيده؛ اگر نمي‌خواهي جزو چاپيده‌ها باشي، سعي كن كه ديگران را بچاپي ! سواد زيادي لازم نيست، آدم را ديوانه مي‌كنه و از زندگي عقب...

قول بده که هرگز با من موافق نباشی، حداقلش این که کاملا یا فی البداهه موافق نباشی. قول بده که همیشه دنبال موضوعی برای مخالفت خواهی گشت، دنبال استثناهایی برای چیزهایی که من نوشته ام و استدلال هایی که به نظرت بی ربط و غلط می رسد. این طوری به من فرصت می دهی که ازت یاد بگیرم. من اگر پاسخی ندادم این...