نتایح جستجو

:w14::w14::w14::w14:

يه وقتايي خودمو بغل مي كنم ؛ و مي گم : غصه نخور ديوونه !!! من كه باهاتــــــــــم ..... دست خودمو ميگيرم و ميبرم گردش.........

کاش اون لحظه ای که یکی ازت می پرسه " حالت چطوره ؟ " و تو جواب میدی " خوبم! " کسی باشه که محکم بغلت کنه و آروم تو گوشت بگه : " می دونم خوب نیستی ... ام غصه نخور تومنو داري...كنارتم "

کاش اون لحظه ای که یکی ازت می پرسه " حالت چطوره ؟ " و تو جواب میدی " خوبم! " کسی باشه که محکم بغلت کنه و آروم تو گوشت بگه : " می دونم خوب نیستی ... "

"حوا"؟؟؟؟؟؟؟ تو مگر سيب را پوست كندي وخوردي؟؟؟ كه دنيا اين چنين پوست مارا ميكند؟؟؟؟؟؟

و من زن شدم، تحملی پایدار... یک دنیا... از سیبی... گفت که من چیدم... ولی هیچکس نگفت... نشان عشق... سیب سرخی شد... که من به آدم دادم...

نمیدونم چرا دلم گرفته. نمیدونم چرا دنیا پره از نامردی. نمیدونم چرا بارون تند تند میباره. نمیدونم چرا خستم. نمیدونم چرا مرگمو ارزو میکنم. نمیدونم کجام" گم شدم. نمیدونم چی بگم" چه کار کنم. نمیدونم چرا بغض گلومو گرفته . نمیدونم...........................

من شهرزاد قصه های خودم هستم هزار و یک شب است هر چه می بافم همه بی درنگ به قامتم اندازه می بینند هیچ کس اما نمی داند راز این دل چیست... !

ای روزگار .... من راههای نرفته بسیار دارم اما با تو یکی زیادی راه آمده ام

آبی تر از آنم كه بيرنگ بميرم از شيشه نبودم كه با سنگ بميرم من آمده بودم كه تا مرز رسيدن همراه تو فرسنگ به فرسنگ بميرم تقصير كسی نيست كه اينگونه غريبم شايد كه خدا خواست كه دلتنگ بميرم...

گاه دلتنگ ميشوم، دلتنگ تر از همه دلتنگــــــــــــــــــــــــــــــــي ها، گوشه اي مي نشينم و حسرت هــــا را مي شمارم و باختنها و صداي شكستن هـــــا را، نمي دانم من كدام اميد را نا اميـــــــــــــــــــــــد كرده ام و كدام خواهـــــــــــش را نشنيدم و به کدام دلتنگی خندیدم که چنین دلتنگم؟

منم اگه ميشه باز بزاريد تو ليست

خب من رشتم مهندسي صنايعه و خيلي هم دوسش دارم.اما بدون تعصب بگم رشته شيمي بيشتر بوده فعاليتاش

واقعا خيلي خوبه كه اين بحثو راه انداختين.... ميتونيم از مشكلات هم و راه حلاي بقيه تجربه كسب كنيم

تبريك آقا وحيد......موفق باشيد

خداي من! خواندمت، پاسخم گفتي؛ از تو خواستم، عطايم کردي؛ به سوي تو آمدم، آغوش رحمت گشودي؛ به تو تکيه کردم، نجاتم دادي؛ به تو پناه آوردم، کفايتم کردي؛ خدايا! از خيمه‌گاه رحمتت بيرونمان نکن. از آستان مهرت نوميدمان مساز. آرزوها و انتظارهايمان را به حرمان مکشان. از درگاه خويشت ما را مران. ...خداي...

خداي من! خواندمت، پاسخم گفتي؛ از تو خواستم، عطايم کردي؛ به سوي تو آمدم، آغوش رحمت گشودي؛ به تو تکيه کردم، نجاتم دادي؛ به تو پناه آوردم، کفايتم کردي؛ خدايا! از خيمه‌گاه رحمتت بيرونمان نکن. از آستان مهرت نوميدمان مساز. آرزوها و انتظارهايمان را به حرمان مکشان. از درگاه خويشت ما را مران. ...خداي...

خداي من! خواندمت، پاسخم گفتي؛ از تو خواستم، عطايم کردي؛ به سوي تو آمدم، آغوش رحمت گشودي؛ به تو تکيه کردم، نجاتم دادي؛ به تو پناه آوردم، کفايتم کردي؛ خدايا! از خيمه‌گاه رحمتت بيرونمان نکن. از آستان مهرت نوميدمان مساز. آرزوها و انتظارهايمان را به حرمان مکشان. از درگاه خويشت ما را مران. ...خداي...

خداي من! خواندمت، پاسخم گفتي؛ از تو خواستم، عطايم کردي؛ به سوي تو آمدم، آغوش رحمت گشودي؛ به تو تکيه کردم، نجاتم دادي؛ به تو پناه آوردم، کفايتم کردي؛ خدايا! از خيمه‌گاه رحمتت بيرونمان نکن. از آستان مهرت نوميدمان مساز. آرزوها و انتظارهايمان را به حرمان مکشان. از درگاه خويشت ما را مران. ...خداي...

خداي من! خواندمت، پاسخم گفتي؛ از تو خواستم، عطايم کردي؛ به سوي تو آمدم، آغوش رحمت گشودي؛ به تو تکيه کردم، نجاتم دادي؛ به تو پناه آوردم، کفايتم کردي؛ خدايا! از خيمه‌گاه رحمتت بيرونمان نکن. از آستان مهرت نوميدمان مساز. آرزوها و انتظارهايمان را به حرمان مکشان. از درگاه خويشت ما را مران. ...خداي...