نتایح جستجو

دکتر علی شریعتی، در توصیف سه شهید دانشجوی رویداد 16 آذر 1332 می نویسد: «اگر اجباری که به زنده ماندن دارم،نبود، خود را در برابر دانشگاه آتش می زدم؛ همان جایی که 22 سال پیش، «آذر»مان در آتش بیداد سوخت. او را در پیش پای «نیکسون» قربانی کردند. این سه یار دبستانی که هنوز مدرسه را ترک نگفته اند،...

لیلی نام دیگر آزادی است ... لیلی نام دیگر آزادی است دنیا که شروع شد زنجیر نداشت. خدا دنیا را بی زنجیر آفرید. آدم بود که زنجیر را ساخت. شیطان کمکش کرد. دل زنجیر شد؛ عشق زنجیر شد؛ دنیا پر از زنجیر شد؛ و آدم ها همـه دیوانـه زنجیری. خدا دنیای بی زنجیر می خواست. نام دنیای بی زنجیر اما بهشت...

| شهدای گمنام | بگذار گمنام بمانم چه کسی به تو گفت گمنام ؟ نام تو عشــــــــــــــــق است:gol::gol::gol:

دفتری بود که گاهی من و تو می نوشتیم در آن از غم و شادی و رویاهامان از گلایه هایی که ز دنیا داشتیم من نوشتم از تو: که اگر با تو قرارم باشد تا ابد خواب به چشم من بی خواب نخواهد آمد که اگر دل به دلم بسپاری و اگر همسفر من گردی من تو را خواهم برد تا فراسوی خیال تا بدانجا که تو باشی و من...

قول داده اَم… گاهـــی... هَر اَز گاهـــی... فانـــوس یادَت را... میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم... خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛ هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره میان این کوچـه های تاریك پَرسـه میزَنـَم اَما بـه هیچ سِتاره‌ی دیگـَری...

دوباره آسمان این دل ابری شده . دوباره این چشمهای خسته بارانی شده . دوباره دلم گرفته است و شعر دلتنگی را برای این دل میخوانم. میخوانم و اشک میریزم ، آنقدر اشک میریزم تا این اشکها تبدیل به گریه شوند. در گوشه ای ، تنهای تنها و خسته از این دنیا . دوباره این دل بهانه میگیرد و درد دلتنگی را در دلم...

باران ... باران ... ورودی روستا ... یک کارخانه بود، که همیشه بوی خوشمزه ای میداد ... بابا می گفت ... "چغندر" تحویلش می دهی، "شکلات" و "قند" پس می دهد، دودش سفید بود، وقتی می رفت به آسمان من فکر می کردم ... که ابرهای حوالی روستا را ... همان کارخانه ی قند می سازد، دعا می کردم باران ببارد...

حالت به شود ،دل بد مکن ... داغي تابستان برگونه هايت و زمستان سرد بر قلب کوچکت نشسته است تو تغيير خواهي کرد عزيزم زمستان بر گونه هايت و تابستان به قلبت خواهد آمد هاينريش هاينه:gol::heart:

بدون تو... من بی تو موسای بی عصاست... مبعوث شده دز سرزمینی که مردمانش عشق را ایمان نیاورده اند هنوز.... عادل دانتیسم*

آن روز ... بگشوده بال و پر ... با سر به سوی وادی خون رفتی گفتی: «دیگر به خانه باز نمی گردم امروز من به پای خودم رفتم فردا شاید مرا به شهر بیارند بر روی دست ها ... اما ... حتی تو را به شهر نیاوردند !!! گفتند: «چیزی از او به جای نمانده است جز راه ناتمام» قیصر امین...

مادر که برود ... نظم خانه بهم میریزد ... علی نجف ... حسن بقیع ... حسین کربلا ... زینب دمشق ... السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ توی این شب ها التماس دعای شدید داریم ...

زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرار در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گردی به دامانی نمی بینم به غواصان بگو کافیست هرچه بی سبب گشتند در این دریای طوفان دیده مرجانی نمی بینم چه بر ما رفته است؟ ای عمر! ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ...

آخرین جملات استیو جابز ... آخرین جملات استیو جابز ... آخرین جملات استیو جابز بنیان گذار شرکت اپل در خصوص مهارتهای زندگی...

ماه تابان ... تا تو بودی در شبم، من ماه تابان داشتم روبروی چشم خود چشمی غزلخوان داشتم حال اگر چه هیچ نذری عهده دار وصل نیست یک زمان پیشآمدی بودم که امکان داشتم ماجراهایی که با من زیر باران داشتی شعر اگر می...

تو هيچي از من نمي دوني... يه زخم کهنه روي بالم يه آسمون که چشم به رام نيست به غير واژه غريبي چيزي توي ترانه هام نيست حتي يه آيينه پيش روم نيست که اسممو يادم بياره تنهاترين مسافر شب تو خلوتم پا نمي ذاره ازم نخواه با تو بمونم تو هيچي از من نمي دوني اگه بگم راز دلم رو تو هم کنارم نمي...

دوستت دارم ... دوستت دارم ... وقتی در میان کویر تنهایی مرور می کردم خاطرات با تو بودن را باران می بارید، و سقف اتاق چکه می کرد پنجره را که گشودم، آسمان آفتابی بود! دیروز را می گویم وقتی که من، زمزمه می کردم دوستت دارم را خواب بود یا بیداری! تو برای من از باغچه ی احساس سیبی چیدی...

زندگی من... زندگی من... زندگی من یعنی شیب خط گردنت، وقتی به پهنای شانه ات می رسد، یعنی رگ برجسته دستهایت، وقتی آنها را در هوا تکان می دهی، یعنی مهربانی شباهنگام و خواب آلودت، وقتی که می پرسی: "سردت نیست؟"، یعنی رگه های قرمز چشمانت، وقتی خستگی در چشمانت موج می زند، یعنی موهای خیس روی پیشانی...

اول یک جمله بگویم راستش گاهی از شدت علاقه به زندگی حتی سنگها را هم می‌بوسم کلمه‌ها را کتاب‌ها را آدم‌ها را دارم دیوانه می‌شوم از حلول از میل حلول در هر چه هست در هر چه نیست و هی فکر می‌کنم مخصوصا به تو فکر می‌کنم آنقدر فکر می‌کنم که یادم می‌رود به چه فکر می‌کنم حالا باید بخوابم فردا باز هم...

شتاب خواستنت این چنین که می بالد به دوری تو مگر می توان شکیبا شد؟ حسین_منزوی*

نابینای تو ام ... نابینای تو ام ... نابینای تو ام .. نزدیک تر بیا.. فقط به خط بریل می توانم ترا بخوانم.. نزدیک تر بیا که معنی زندگی را بدانم... بدانم... شمس لنگرودی:gol: