نتایح جستجو

هنوز عاشقي و دلربايي نشدست هنوز زوري و زورآزمايي نشدست هنوز نيست مشخص كه دل چه پيش كسيت هنوز مبحث قيد و رهايي نشدست دل ايستاده بدر يوزه كرشمه ولي هنوز فرصت عرض گدايي نشدست ز اختلاف تو امروز يافتم صد چيز عجب كه داعيه بي وفايي نشدست همين تواضع عام است حسن را با عشق ميان ناز و نياز آشنايي...

كاش چون پائيز بودم ... كاش چون پائيز بودم كاش چون پائيز خاموش و ملال انگيز بودم برگ هاي آرزوهايم يكايك زرد مي شد آفتاب ديدگانم سرد مي شد آسمان سينه ام پر درد مي شد ناگهان توفان اندوهي به جانم چنگ مي زد اشگ هايم همچو باران دامنم را رنگ مي زد وه ... چه زيبا بود اگر پائيز بودم وحشي و پر شور و رنگ...

يار ما بي رحم ياري بوده است عشق او با صعب كاري بوده است

عاقبت فکری به حال زار خواهم کرد. بعد................. یک جهان را از خودم بیزار خواهم کرد.بعد.......... روبه روی آینه تردید را تف میکنم........... لحظه های اهلی ام را هار خواهم کرد. بعد...... گوشه ای در دفتر شعر پریشان حالی ام............. خاطرات مرده را تکرار خواهم کرد...

دلم برای خودم تنگ می شود آری همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم

خوش است خلوت اگر يار يار من باشد نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد من آن نگين سليمان به هيچ نستانم كه گاه گاه بر او دست اهرمن باشد روا مدار خدايا كه در حريم وصال رقيب محرم و حرمان نصيب من باشد هماي گو مفكن سايه شرف هرگز در آن ديار كه طوطي كم از زغن باشد بيان شوق چه حاجت كه حال آتش دل توان...

تا در ره عشق آشناي تو شدم با سد غم و درد مبتلاي تو شدم ليلي وش من به حال زارم بنگر مجنون زمانه از براي تو شدم

امشب از آسمان دیده ی تو روی شعرم ستاره می بارد در زمستان دشت کاغذها پنجه هایم جرقه می کارد شعر دیوانه ی تب آلودم شرمگین از شیار خواهش ها پیکرش را دوباره می سوزد عطش جاودان آتش ها آری آغاز دوست داشتن است گرچه پایان راه ناپیداست من به پایان دگر نیندیشم که همین دوست داشتن زیباست از سیاهی چرا...

تو گل سرخ منی تو گل یاسمنی تو چنان شبنم پاک سحری ؟ نه از آن پاکتری تو بهاری ؟ نه بهاران از توست از تو می گیرد وام هر بهار اینهمه زیبایی را

نقل وفا در بزم نه تارام گردد مدعي مرغي كه نبود در قفس او را فريب دانه ده

ترك من تيغ بكف بر زده دامن برخاست جان فدايش كه بخون ريختن من برخاست

سد بلعجبي هست همه لازمه عشق از جمله يكي قصه محمود و اياز است

حالا فعلا ببينم كدوم فاز بهتره ... تو شوورو پيدا كن من شوهر ميكنم ... مامانم هم پشيمون شده ميگه من از پس تو بر نميام بساطتو جمع كن برو ...

دلم امروز از آن لب هرزمان شكري دگر دارد زبان كز شكوه ام پر زهر بوداكنون شكر دارد

اي سرخ گشته از تو بخون روي زرد ما ما را زدرد كشته و غافل ز درد ما

من همان قاب تهی خسته و بی تصویرم که برای تو و تصویر دلت می میرم

سایه جان رفتنی استیم بمانیم که چه زنده باشیم و همه روضه بخوانیم که چه درس این زندگی از بهر ندانستن ماست این همه درس بخوانیم و ندانیم که چه خود رسیدیم به جان نعش عزیزی هر روز دوش گیریم و به خاکش برسانیم که چه آری این زهر هلاهل به تشخص هر روز بچشیم و به عزیزان بچشانیم که چه دور سر هلهله و هاله...

می‌تراود مهتاب می‌درخشد شبتاب نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک غم این خفته چند خواب در چشم ترم می‌شکند نگران با من استاده سحر صبح می‌خواهد از من کز مبارک دم او آورم این قوم بجان باخته را بلکه خبر در جگر لیکن خاری از ره این سفرم می‌شکند نازک آرای تن ساق گلی که به جانش کشتم و به جان...

اي جان و تنم مطيع و شوق تو مطاع رفتي و جدا زان رخ خورشيد شعاع هيهات كه جان وداع تن كرد و نداد چندان مهلت كه تن شتابد به وداع

چرا زهم بگريزيم، راهمان كه يكى ست سكوتمان، غممان، اشك و آه ِمان كه يكى ست چرا زهم بگريزيم دست كم يك عمر مسير ميكده و خانقاه مان كه يكى ست اگر سپيدى روزى تو، من سياهى شب هنوز گردش خورشيد و ماه مان كه يكى ست تو از سلاله ى ليلى من از تبار جنون اگر نه مثل هم ايم، اشتباه مان كه يكى ست من و تو هر دو...