نتایح جستجو

ممنونم الناز جان از لطف همیشگی زیادت به من نازنین.:gol::gol::gol:

ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند

ابن قافله ی عمر عجب می گذرد دریاب دمی که با طرب می گذرد

:biggrin:

تو را نادیدن ما غم نباشد که در خیلت بِه از ما کم نباشد..

ما ز میخانه عشقیم گدایانی چند باده نوشان و خموشان و خروشانی چند ای که در حضرت او یافتهٔ بار ببر عرضهٔ بندگی بیسر و سامانی چند

یک دست جام باده و یک دست زلف یار رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست تا اشارات نظر نامه رسان من و توست

چه فی البداهه هایی هر دو عزیز گفتین.بسی کیف کردیم. دهخدا تجربه ی عشق ندارد ورنه معنی "مرگ" و "جدایی" به یقین هردو یکی ست کاظم بهمنی

آتش است این بانگ نای و نیست باد هر که این آتش ندارد نیست باد

این درگه ما درگه نومیدی نیست صدبار اگر توبه شکستی بازآ

واقعا آدم با نسلش داره چیکار میکنه .آخه بچه دوساله 8 ماه تو خیابون..خدایا .. بعضی وقتا انگار کالبدت انقدر تنگ و کوچیکه میخوای بزنی بیرون ازش بری گم شی

روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم ازمجا آمده ام آمدنم بهر چه بود به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل های تر داردد در این بازار عطاران مرو هرسو چو بیکاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد..:gol: دیوان شمس مولوی

بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود.. دیده ی عقل مست تو چرخه چرخ پست تو گوش طرب به دست تو بی تو به سر نمی شود

ز بیداران عالم هر که را دیدم غمی دارد بزن بر طبل بی عاری که آن هم عالمی دارد

تا تو نگاه میکنی کار من آه کردن است ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی, ز بامی که برخاست مشکل نشیند