نتایح جستجو

للهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

هر ساعتم اندرون بجوشد خون را واگاهی نیست مردم بیرون را الا مگر آنکه روی لیلی دیدست داند که چه درد می‌کشد مجنون را؟ سعدی

بلا رمزی زبالای تو باشه جنون قِسمی ز سودای تو باشه به صورت آفرینم این گمانه که پنهان در تماشای تو باشه "بابا طاهر"

آنها که کهن شدند و اینها که نوند هر کس به مراد خویش یک تک بدوند این کهنه جهان بکس نماند باقی رفتند و رویم دیگر آیند و روند حکیم خیام

تاريکــ بـــــــاد ! خـانـه ي مــــردي که نــمي جنـگـــــد بـــراي زنـي که دوستـــش دارد !

زخم زبان هم که میزنی مردانه بزن ... جانانه بزن ... جایی بزن که امید همه را از برگشت دوباره ات نا امید کنی یا نزن، یا کاری بزن. __________________

اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم

بسم الله اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 50 و صل علی الحجة ابن الحسن العسکری و علی آبائه المعصومین و عجل فرجه 50

340.......................

فرصتِ زندگی داری ، بخاطرم خطرنکن/ به پای این شکسته دل،جوونیتُ هدر نکن

(( أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ)) التماس دعا

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

من زندانی سلول شماره ی شش با تن پوشی ازابرها به ملاقات باران می روم لطفا دست های مرا بازکنید!

يا زهرا (س) سال72 در محور فكه اقامت چندماهه‌اي داشتيم. ارتفاعات 112 ماواي نيروهاي يگانما بود. بچه‌ها تمام روز مشغول زير و رو كردن خاك هاي منطقه بودند، وليشهيدي پيدا نمي‌كرديم. من پيش خودم مي‌گفتم: «يا زهر (س)! من به عشقمفقودين به اين‌جا آمده‌ام اگر ما ار قابل مي‌داني مددي كن كه شهدا به مانظر...

طلب علم درمنطقه عملياتي والفجر 1 در ارتفاع 112 فكه، نوجواني 16- 17 ساله را يافتيمبر روي پيكر، آنجا كه زماني قلبش در آن مي‌تپيده، بر جستگي‌اي نظرم را بهخود معطوف كرد. جلوتر رفتم و در حالي كه نگاهم به پيكر استخواني و انداماسكلتي‌اش بود و گودي محل چشمانش، معصوميت ديدگانش را مي‌خواندم،...

پيرمرد سال‌خورده خاك‌هارا كنار زدم جمجمه‌ي يك انسان بود. بچه‌ها آمدند داخل گودال آرام و بااحترام اطراف سر را خالي كرديم بلكه پلاكش را پيدا كنيم. چيزي چشمشان راگرفت. دندان‌هاي مصنوعي‌اش بود كه در دهانش، ميان فك‌هاي بالا و پايينديده مي‌شد. بعد از آن عينك ته استكاني‌اش را پيدا كرديم. مطمئن...

زمزمسال 72 در محور فكه اقامت چند ماه هاى داشتيم. ارتفاعات 112 ماواى نيروهاى يگان ما بود. بچه ها تمام روز مشغول زيرورو كردن خاك هاى منطقه بودند. شب ها كه به مقرمان بر مى گشتيم، از فرط خستگى و ناراحتى، با هم حرف نمى زديم! مدتى بود كه پيكر هيچ شهيدى را پيدا نكرده بوديم و اين، همه رنج و غصه بچه ها...