اقیانوس بی کران درون
موج های خروشانش را بر صخره های دل می کوباند
گاهی این موج های دغدغه ی مردی را می گیرند که زمین و اسمان و همگان منتظرش هست
و جسورانه صخره های سخت را می شکافند
و گاهی نمی دانم چرا بی حال و خسته باتالاقی می شوند
خدایا مانده ام
گاهی می دانیم و می خروشیم
و گاهی هم نمی دانم و...