نتایح جستجو

تا تــــو باشــی مهم نیس کی نیستـــ . . . وقتی تــــو نباشــی مهم نیس که کی هستـــ . . . تــــو باش . . . بگذار دنیا از آن ِ مـــن بــاشــد .!

نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند مثل آسمانی که امشب می بارد.... و اینک باران بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند و چشمانم را نوازش می دهد تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم

هـنـوز هـم گـاهیــ بی آنکـه بـخـواهَمْ... دلـتـَنـگـت میـ شَـوَم... دلـتـنـگِ بـودنَـتْ........ حـَتـی هـَمـان بــودنِ کمْ رنـگـت... خـیـلیــ وقْـت بـود کـه دلـَم میـ خـواست بـگویـم دوسـتـَتْ دارَم........ تــــو که غَـریـبـه نیــستـیــ دیــگر نـمیـ توانم خودم را به آن راهی که نمیـ دانـم...

تو نیستی و من به "دنبالت می گردم" آنقدر به دنبالت گشته ام که فراموش کرده ام آیا روزی با من بوده ای یا همه اینها "خیالی" بیش نبوده است..!!

عـــ ــ ــکس تـــــــو را به سقفــــــ آسمــ ــ ــان سنجــــاق میکنم حال که ایــــن روزهـــا از فرط دلتنـ ــ ـگی چشمانـــم مدام رو به آسمــ ــ ــ ـان استـــــــ بگذار تــــــو در قابـــــــ چشمانــــم باشی...

درد دارد وقتــــی نبـــودنتـــــ می آیـــــد می نشینـــــد روی ایـــن شانـــه هـــا ... سنگیــــن استـــــ !

میانِ آدمـــک هایِ هـــــزار رنـــــگ... دلباخته یک رنـــگی او شدم افــسوس... گذر زمان بیرنـــگش کرد کم رنگ... وکم رنگ تر..... وآخـــ ـــــر مــَــــــحـــــــــو

تو را خودم چـشم زدم بس که نــوشتمت مـیان شعـرهایم ، بی آنکه “اسپنــد” بچرخانم میان واژه هــایم …

در چشمانم تنهايي ام را پنهان مي کنم در دلم ، دلتنگي ام را در سکوتم ، حرفهاي نگفته ام را در لبخندم ، غصه هايم را

تلخ تر از همه اینست که ندانی ندانی چرا پر ز غمی . . . ندانی چرا خسته ای . . . ندانی دردت چیست . . . و تلخ تر از این ها هم اینست که ندانی چرا چرا .. هنوز هم به او می اندیشی ؟

سـاده نیـــســت گـذشـتــن از کـــسی کـه گذشـــتــه ات را ســاخـتـه است …

فلــسـفه نـبــــاف شاعـــر! چـــه مـمــکن - چـــه محــال چه جبـــر - چـه اختـــیار چه هـــر کـــووفـــت دیگــــری...؛ او رفـــته اســـت دیــــگر!

خَستِـﮧ شُدم بَس کِـﮧ دِلَم رَنجید و خَندیدَم

خاطراتم را خیـــــس کردند چشمان بارانی ام ...

من از تکرار واژه ي دلتنگي خسته ام من از حروف فاصله بيزارم... من از باد که بوي گيسوانت رانمي آورد دلخورم... من از هر واژه که نام تو بر آن نباشد گريزانم... بيا که بغض کودکانه ام آغوش تو را کم دارد

مرزها زبان فاصله را نمیفهمند . هرچه دورتر میروم نزدیکتر میشوی !

راه فراموشی، به آتش سپردن خاطره ها و یادگار ها نیست. آنقدر نامت را به زبان می رانم، آنقدر یادت را در ذهن می پیچانم، تا هرز شوی...!

باشد تا دلت میخواهد بر این ذهن آشفته ی دور از تو قدم بزن تا میتوانی بر موجهای خروشان این قلب طوفان زده سرازیر شو دیگر توانی برای انکار نمانده دور، دور توست ....

چندگاهی ست جای خالیت، در دلم سنگینی میکند و وزنه های بغض های آویزان در گلویم.