نتایح جستجو

در پهنه ی دشت رهنوردی پیداستوندر پی آن غافله ، گردی پیداستفریاد زدم - "دوباره دیداری هست ؟ "در چشم ستاره اشک سردی پیداست فریدون مشیری

هرگز به رخت سیر نگاهی نتوان کرد وز بیم کسان پیش تو آهی نتوان کرد روزی که به نایددن رویت گذرانم شرح غم آن روز،به ماهی نتوان کرد بابافغانی شیرازی

با دگری به رغم من عهد وصال بسته ایورنه به روی من چرا در همه سال بسته ای؟از دهن تو بوسه ای داشتم آرزو ولیچون طلبم؟ که بر لبم جای سوال بسته ایاوحدی مراغه ای

جز خاطره هرکه رفت بازنیامد .. حالا تو خاطره شدهای جایی میان آمدنت ، بودنت ، رفتنت .. از خیسی ِ چشمانم میگذری میروی، بازمیآیی ..

تو اورجینــــآل به دُنیا اومدی ؛ حیفـه کُپی از دُنیا بری .. خودت بـــآش !!

مَــــــــن ، با کـــنــــاری ات ـکـــِنــــار نـــــمی آیـم ! کــــــنــــار مــــی روم……!!!

ﻫــﻮﺍﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿــﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺩﻟﺘﻨــﮕﯽ ﺍﻣــﻮﺍﺟــﯽ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺗــﻮ ﺭﺍ ﻣﯿــــﺨــﻮﺍﻫـــﻢ ﺩﺭ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻤﺖ ﺗﺎ در حوض دلتنگیم غرق نشوم

عـــزیـــزتــریـنـم ای کـــاش بــه جـــای جمـلـه "تــــو لیــاقتـــتــ بیـش از مـــن استــــ" گفتـه بـــودی عـــاشـِق ِ دیـــگری شــده ای... من هــــم عاشـــِق بـــود ه ام...! "عاشق تو" درکتـــ میـــکـــردم!!

مـن عـــاشق بارون و گیتارمـ مـن روزها تا ظـــهر می خوابمـ اما شبهـــــا تا صــبـــــح بیدارمـ دنیـــای ما اندازه ی هم نیست من خیلی وقتا ساکتـمـ ، ســـردمـ .. وقتی که میرمـ تـــو خودمـ شاید پاییـــــز ســـــــــــال بعد برگردمـ دنیای ما اندازه هم نیست می بوسمت اما نمی مونمـ تـــو دائم...

معاشران گره از زلف یار باز کنید شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید حضور خلوت انس است و دوستان جمعند و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید

گهی بر دامن گل گاه در پای گیا افتمنسیم ناتوانم تا کجا خیزم کجا افتمبه هر بانگ و سرودی خاطرم آشفته میگرددگلم گویی که از آمد شد باد صبا افتماگر صدبار سوزی باز بر گرد سرت گردمنیم پروانه کز یک سوختن در دست و پا افتمنظیری نیشابوری

نگو بزمیست عالم لیک ساقی جام غم داردخوش آن مهمان که خورد از دست او پیمانه ای کمترکسی عاشق بود کز آتش سوزان نپرهیزدبه راه عشق نتوان بود از پروانه ای کمترمکن "مانی" عمارت وز سرای دهر بیرون شوبرای این دوروز عمر محنت خانه ای کمترمانی شیرازی

و از اونا جالب تر اینکه یه شاعر جوون به اسم جواد نوروزی بعد از سالها به این دو تا شاعر داده که خیلی جالبه بخونید: دخترک خندید و پسرک ماتش برد ! که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده باغبان از پی او تند دوید به خیالش می خواست، حرمت باغچه و دختر کم سالش را از پسر پس گیرد ! غضب آلود به...

با ترس و شیفتگی در برکه فیروزه گون گلهای سپید می کنی و هر آن به مار سیاهی می نگری گلچین بی تاب و اینجا افسانه نمی گویم نیش مار نوشابه گل ارمغان آورد بیداری ات را جادو می زند سیب باغ ترا پنجه دیوی می رباید و قصه نمی پردازم در باغستان من شاخه بارورم خم می شود بی نیازی دست ها پاسخ می دهد...

دلا تا مهر مهرویی نداریهوای سرو دلجویی نداریز باغ زندگانی بهره ات چیست؟که با سروی لب جویی نداریعجب آسوده ای گویا بدنبالفریب چشم جادویی نداریبدشنامی دل مارا بدست آرکه همچون ما دعا گویی ندارینثاری تبریزی

من اولوم شعر یوخدی کی شعر یازیسان ل گوتولسون اما چوخ گوزل شعردی لايق اولسايديم اگر ترك جفا ايلردون حيف اولسون كه مني بي سر و پا ايتدون حساب

یکدم که با توام بسوی من نظر نکنسیرت ندیده ام ز خودم بی خبر مکنامشب به وصل او خوشم ای صبح دم مزنای آسمان تو نیز شبم را سحر مکنمیبینمت ز دور و دلم میرود ز جایخواهی که زنده مانم از این سو گذر مکنهمایون اسفراینی

یاد باد آن کو به قصد خون ما عهد را بشکست و پیمان نیز هم دوستان در پرده می‌گویم سخن گفته خواهد شد به دستان نیز هم

تو را در بوستان باید که پیش سرو بنشینی و گر نه باغبان گوید که دیگر سرو ننشانم رفیقانم سفر کردند هر یاری به اقصایی خلاف من که بگرفته است دامن در مغیلانم به دریایی درافتادم که پایانش نمی‌بینم کسی را پنجه افکندم که درمانش نمی‌دانم

اگه همه آدمهای دنیا کنارت باشن ؛ همیشه دلتنگ کسی میشی که نمیتونی کنارش باشی … !!!