نگارم!
سر بر سینه ی تو, آرامش را در آغوش می گیرم...
پیکر ظریف گل مهر را می چینم
و از تکان های گهواره لطیف نفسهایت, امنیت را به چشم می بینم...
اسکله بستر هم آغوشی مان می شود
و مروارید های درخشان آب, شاهد معاشقه صادقانه مان...
چه لحظات خاصی و چه ثانیه های فراموش نشدنی است...
من چقدر...