نتایح جستجو

بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران

گر طالب دلداری از کون و مکان بگذر هست او ز مکان برتر، از کون و مکان تا کی

آمده‌ام که سرنهم، عشق تو را به سر برم ور تو بگوئيم که نه، نی شکنم، شکر برم آمده‌ام چو عقل و جان، از همه ديده‌ها نهان تا سوی جان و ديدگان مشعله نظر برم آمده‌ام که ره زنم، بر سر گنج شه زنم آمده‌ام که زر برم، زر نبرم خبر برم ** گر شکند دل مرا جان بدهم به دل‌شکن گر ز سرم کله برد، من ز ميان کمر برم **

تا چند فروغی را مجروح توان ديدن يا مرهم زخمی کن، يا ضربت محکم زن **

شب فراق که داند که تا سحر چند است مگر کسی که به زندان عشق، دربند است

بس که کشت مهر جانم تشنه است ز ابر دیده اشکبارم روز و شب

پيش از من و تو بسيار بودند و نقش بستند ديوار زندگی را زين‌گونه يادگاران وين نغمه محبت بعد از من و تو ماند تا در زمانه باقيست، آواز باد و باران

من آن نگين سليمان به هيچ نستانم که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

ما آتش افتاده به نيزار ملاليم ما عاشق نوريم و سروريم و صفاييم

باران اشکم می‌رود وز ابرم آتش می‌جهد با پختگان گو اين سخن، سوزش نباشد خام را

چو مي‌توان به صبوري كشيد جور عدو چرا صبور نباشم كه جور يار كشم

چنانت دوست می‌دارم که گر روزی فراق افتد تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم

ياری اندر کس نمی بينم ياران را چه شد؟ دوستی کی آخر آمد دوست داران را چه شد؟

آتـــشـــــی در سـیـــنــــــه دارم جـــــاودانـــی عـمـــر مــن مـرگیـســت نـامــش زنــدگــانـــی

صبح است ساقیا قدحی پر شراب کن دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

ای عاشقان، ای عاشقان من از کجا، عشق از کجا ای بی دلان، ای بی دلان من از کجا، عشق از کجا گشتم خریدار غمت حیران به بازار غمت جان داده در کار غمت من از کجا، عشق از کجا ای مطربان، ای مطربان بر دف زنید احوال من من بی دلم، من بی دلم من از کجا، عشق از کجا عشق آمدست از آسمان تا خود بسوزد بد گمان عشق است...

حیران خودم که از کجا می‌آیم از بهر چه آمدم چرا می‌آیم خواهم بکجا رفت چه از مردودی نی دوزخ و نی بهشت را می‌شایم

پایان شب سخن سرایی می‌گفت ز سوز دل همایی فریاد كزین رباط كهگل جان می‌كنم و نمی‌كنم دل مرگ آخته تیغ بر گلویم من مست هوا و آرزویم روزم سپری شده است و سودا امروز دهد نوید فردا مانده است دمی و آرزوساز من وعده سال می‌دهم باز آزرده تنی فسرده جانی در پوست كشیده استخوانی در حنجره‌ام به تنگ...

تا نگريد طفلك حلوا فروش ديگ بخشايش كجا آيد به جوش

نفروخته خود را ز غمت باز خریدیم آن خط غلامی که ندادیم دریدیم