نتایح جستجو

سلام بانو بعد از چند صباح منور فرموديد

سلام خانمي كم پيدا؟؟؟

در این شبِ سیـاهم گم گشته راهِ مقصود از گوشه ای بُرون آی ای کوکبِ هدایت

تا فضل و عقل بینی بی‌معرفت نشینی یک نکته‌ات بگویم خود را مبین که رستی

خداوندا از تو به سبب دانشت (كه به همه چيز آگاهى) درخواست خير دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و در حقّم به خير حكم كن، و شناخت آنچه را كه برايمان اختيار كردى به ما الهام فرما،

تنها درستی و شيدايی لحظه های ديدار توست که سجاده ای از نور مي گسترانم و سکوت خسته پريشان جانم را با سروده هايی از نيايش های عا شقانه می شکنم.

جاي شما هم اينجا خاليست http://www.www.iran-eng.ir/showthread.php?p=1464281#post1464281

بار خدایا به تو پناه می آورم از طغیان آز، و تندی خشم چیره گی حسد، و سستی صبر، و کمی قناعت، و بدی اخلاق، و زیاده روی در شهوت، و پافشاری در عصبیت، و پیروی هوا و هوس، و مخالفت با هدایت، و خواب غفلت، و کوشش بیش از اندازه، و انتخاب باطل بر حق، و پافشاری بر گناه، و کوچک شمردن معصیت، و بزرگ شمردن طاعت،...

خداوندا از تو به سبب دانشت (كه به همه چيز آگاهى) درخواست خير دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و در حقّم به خير حكم كن، و شناخت آنچه را كه برايمان اختيار كردى به ما الهام فرما،

طوطی باغ ِ محبت نرود کـُلبۀ جُغد باز ِ فردوس ، کجا کـَلبِ معلـّم باشد

طاق ابروی تو محرابِ دل و جان من است من کجا و تو کجا ؟ زاهد و محراب کجا ؟

حاشا که من به موسم گل ترک می کنم من لاف عقل می‌زنم این کار کی کنم مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم در کار چنگ و بربط و آواز نی کنم از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم کی بود در زمانه وفا جام می بیار تا من حکایت جم و کاووس کی کنم

ای پیک راستان خبر یار ما بگو احوال گل به بلبل دستان سرا بگو

ای دل ، به کوی او ز که پرسم که یار کو در باغ پر شکوفه ، که پرسد بهار کو نقش و نگار کعبه نه مقصود شوق ماست نقشی بلند تر زده ایم ، آن نگار کو جانا ، نوای عشق خموشانه خوش تر است آن آشنای ره که بود پرده دار کو

التماس دعا

با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی تابی خبر بمیرد ٬ در درد خود پرستی

دفتر زندگى انسان‌ها با واژه محبت آغاز شده است و در آخرین لحظات زندگى سرشار و لبریز از عشق و دلدادگى به سرچشمه محبت مى‌پیوندند، پس آغاز و سرانجام زندگى و هستى از مهر و محبت آکنده است و آنان که از محبت بی بهره اند چگونه می توان نامشان را بر جریده انسانیت نوشت؟

ای عاشقان ای عاشقان آن کس که بیند روی او شوریده گردد عقل او آشفته گردد خوی او معشوق را جویان شود دکان او ویران شود بر رو و سر پویان شود چون آب اندر جوی او در عشق چون مجنون شود سرگشته چون گردون شود آن کو چنین رنجور شد نایافت شد داروی او

نامــه جـــرم مــرا روز جــزا باز مــکن من به امید عطای تو خطا کار شدم