خدایا!
جسم من دشتی است ...
که بذر نیکی در ان می کارم
وبا نام تو ان را ابیاری می کنم
تا گل عطر اگین حضورت در قلبم بروید.
خدایا!
چون ماهیان که از عمق ووسعت دریا بی خبرند
عظمت عشق تو را نمی شناسم
فقط میدانم...
که معبود این دل خسته هستی
واگر دیده از من برگیری
خواهم مرد.