جاذبه ی خاک به ماندن می خواند ....
و آن عهد باطنی به رفتن...
عقل به ماندن می خواند .... و عشق به رفتن....
و این هر دو را خداوند آفریده است تا وجود انسان، در آوارگی و حیرت میان عشق و عقل معنا شود.
--------شهید آوینی-------
جاذبه ی خاک به ماندن می خواند ....
و آن عهد باطنی به رفتن...
عقل به ماندن می خواند .... و عشق به رفتن....
و این هر دو را خداوند آفریده است تا وجود انسان، در آوارگی و حیرت میان عشق و عقل معنا شود.
--------شهید آوینی-------
هنوز یادم هست اولین بار که گفتی ........................
ولی باور کن یادم رفته که گفتی.......................
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
زبامی که برخواست مشکل نشیند.