نتایح جستجو

A Farewell by Charles Kingsley A Farewell by Charles Kingsley A Farewell My fairest child, I have no song to give you; No lark could pipe to skies so dull and grey: Yet, ere we part, one lesson I can leave you For every day. Be good, sweet maid, and let who will be clever; Do...

* ذبيحي، شکرالله * چهره * ذبيحي، شکرالله * چهره در باز مي شود ، رفيق پيراهنش را مي کَنَد . هوا گرم است پنکة روشن اتاق را به دوران مي اندازد . در اين اوايل بعد از ظهر مي خواهم بنويسم . نوشتن نيز آرامم نمي کند . هيچ مُسَکني نيست . تنها راه خلاص شدن مُردن است .حس مي کنم از چيزي...

بشر دوباره به جنگل پناه خواهد برد به کوه خواهد زد به غار خواهد رفت تو کودکانت را بر سينه مي فشاري گرم و همسرت را چون کوليان خانه به دوش ميان آتش و خون مي کشاني از دنبال و پيش پاي تو از انفجارهاي مهيب...

ماهي هميشه تشنه ام در زلال لطف بيکران تو مي برد مرا به هر کجا که ميل اوست موج ديدگان مهربان تو زير بال مرغکان خنده ها ت زير آفتاب داغ بوسه هات اي زلال پاک جرعه جرعه جرعه مي کشم ترا به کام خويش تا...

جو گیریه دیگه بلد نیستم بگم تا می‌نویسم خوبه

یا روی به کنج خلوت آور شب و روز یا آتش عشق بر کن و خانه بسوز مستوری و عاشقی به هم ناید راست گر پرده نخواهی که درد، دیده بدوز

وویسکا اومدم

رویی که نخواستم که بیند همه کس الا شب و روز پیش من باشد و بس پیوست به دیگران و از من ببرید یارب تو به فریاد من مسکین رس

خوبرویان جفاپیشه وفا نیز کنند به کسان درد فرستند و دوا نیز کنند پادشاهان ملاحت چو به نخجیر روند صید را پای ببندند و رها نیز کنند نظری کن به من خسته که ارباب کرم به ضعیفان نظر از بهر خدا نیز کنند عاشقان را ز بر خویش مران تا بر تو سر و زر هر دو فشانند و دعا نیز کنند گر...

اگر تو برشکنی دوستان سلام کنند که جور قاعده باشد که بر غلام کنند هزار زخم پیاپی گر اتفاق افتد ز دست دوست نشاید که انتقام کنند به تیغ اگر بزنی بی‌دریغ و برگردی چو روی باز کنی بازت احترام کنند مرا کمند میفکن که خود گرفتارم لویشه بر سر اسبان بدلگام کنند چو مرغ خانه به...

نشاید که خوبان به صحرا روند همه کس شناسند و هر جا روند حلالست رفتن به صحرا ولیک نه انصاف باشد که بی ما روند نباید دل از دست مردم ربود چو خواهند جایی که تنها روند که بپسندد از باغبانان گل که از بانگ بلبل به سودا روند برآرند فریاد عشق از ختا گر این شوخ چشمان به یغما...

منعم که به عیش می‌رود روز و شبش نالیدن درویش نداند سببش بس آب که می‌رود به جیحون و فرات در بادیه تشنگان به جان در طلبش

تا گرفتم خلوتی تاریک روشن‌تر شدم قطره‌ای بودم چو رفتم در صدف گوهر شدم

بیو تو تاپیک

استادیم من برم لالا دیگه فردا باز میام بهت سر می‌زنم شبت بخیر [IMG]

اووه چوخ تازگیا هم یاد گرفته خودش لباس باباش‌و می‌پوشه راه می‌ره تو خونه [IMG]

:surprised:تشکرام چه زود قوتولدو sometimes i think sb is following me it's so confusing because of that i come here but i quit as soon as i can

عسکشو نداری بهم نشون بدی؟ این یه کارایی می‌کنه نمی‌دونی که رژ می‌زنه کفشش‌و هم میاره می‌گه ددر [IMG]

چؤخ گؤزلدی بو دا فرشته‌ی ما [IMG]