نتایح جستجو

نامت را که میارم دوباره ابر دلم میبارد اینبار تنگ نیست دل کوچکم با تو غریبگی میکند...!

عطر وجودت پر می کند فضای اتاقم را ومن حضورت را به دنیایم شکرانه می دهم

می آیی، نشئه می شوم.. می روی، خـُمار.. مرا به تخته ی چشم هات ببند تَرکْ بده! رضا کاظمی

گاهی چقدر دریای چشمانت مواج می شود و من که محو تماشا ام..

درست همین جا همین گوشه دنج دنیا بود که عاشقانه هایم را برایت باز گفتم و تو چه عاشقانه مرا بستی در آغوشت یادت هست آن روز تو مرا در آغوش کشیدی و من برای اولین بار با حس خوب تو پرواز کردم سبک سبک سبک و سبک تر از همیشه لحظه ای بود که سنگینی سرت را روی شانه هایم حس کردم به یاد داری تمام ساعات...

دلتنگی آمده تا بگوید به یادت هستم اشکهایم جاری شده تا بگویم خیلی دوستت دارم حس و حال مرا خودت میدانی ، آنچه که قلب مرا به این روز انداخته را خودت میدانی تو خودت میدانی چقدر برایم عزیزی ، خودت میدانی و اینگونه مثل من به عشق دیدنم مینشینی در لحظه دیدارمان چه عاشقانه نگاه میکردی به چشمانم...

سر آغاز نامه عاشقانه با نام یارم می نویسم صادقانه. از عشق می نویسم از صفایش ، از محبت می نویسم از وفایش ، از دلش می نویسم ، از نگاهش. در همان لحظه اول که تو را دیدم عاشقت شدم، عاشق آن چهره ماهت شدم ، عاشق آن قلب تنهایت شدم. عاشق حرفهای پر مهرت شدم، عاشق چشمهای زیبایت شدم. در همان لحظه بیادماندنی...

یک روز دوباره می آیم : این جمله را خودش گفت. گفت که روزی می آید اما نگفت چه روزی! او که قلبم را شکست و رفت روزی دوباره می آید.می آید و به منی که خسته و بی جانم ، جانی دوباره می دهد و دوباره خاطرات شیرین با هم بودنمان را زنده می کند، می آید و دوباره خاکستر عشق را در دلم شعله ور میکند. به انتظار...

فرقـے نمـے کند !! بگویم و بدانـے ...! یا ... نگویم و بدانـے..! فاصله دورت نمی کند ...!!! در خوب ترین جاﮮ جهان جا دارﮮ ...! جایـے که دست هیچ کسـے به تو نمـے رسد.: دلــــــــــــــم.....!!!

به شقایق سوگند که تو برخواهی گشت من به این معجزه ایمان دارم ... باغبان دلشاد کنج ایوان زمزمه کنان می گوید: " منتظر باید بود تا زمستان برود، غنچه ها گل بکنند ... " دیرگاهیست که من روزنه را یافته ام به امید رویش لحظه سبز دیدار بذر بودنت را در دلم کاشته ام ... با خودم می گویم : " نکند بی خبر از راه...

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست گر امید وصل باشد همچنان دشوار نیست

تو ترجم نکنی بر من مخلص گفتم ذاک دعوای و ها انت و تلک الایام

در آغوشـم کـ ِ مۓ گیــرۓ آنقــَــَدر آرام مۓ شوم کـ ِ فـَـراموش مۓ کنم بـایـ ـد نفس بکشم ...

از میان جمله*ی آدم*ها بیرونت آوردم آوردم چون کلمه*ای عزیز در پرانتزِ آغوشم

کاش میدانستی لحظه هایم بی تو تنهاست....

مهمانی که تمام شد من ماندم و یک سن خالی و دنیایی پشیمانی که چرا درخواست تو را برای رقص اجابت نکرده بودم......