نتایح جستجو

من قصد نفی بازی گل را و باران را ندارم شاید به زخم من كه می پوشم ز چشم شهر آن را دردستهای بی نهایت مهربانش مرهمی نیست شاید و یا شاید هزاران شاید دیگر اگرچه اینك به گوش انتظارم جز صدای مبهمی نیست

ممنونم شما لطف دارين دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشمم سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت

ببخشين تشكر ندارم مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد نیت خیر مگردان که مبارک فالیست

می نشینم از زمین سرزمین بی گناهم مشت خاكی روی زخم خونفشانم می فشانم

یا به زوال می روم یا به کمال می رسم یکسره کن کار مرا بگو که عاشقم بگو

می بیاور که ننازد به گل باغ جهان هر که غارتگری باد خزانی دانست

ما از آن سودن و نياسودن سنگ زيرين آسياب شديم

در آتش تو زاده شد ققنوس شعر من سردي مكن با اين چنين آتش به جان اي دوست

زان طره پرپیچ و خم سهل است اگر بینم ستم / از بند و زنجیرش چه غم هر کس که عیاری کند

الهم صلی علی محمد و ال محمد

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند پیش کمان ابرویش لابه همی‌کنم ولی گوش کشیده است از آن گوش به من نمی‌کند

دلا طمع مبر از لطف بی‌نهایت دوست چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست

تا به غایت ره میخانه نمی‌دانستم ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد