نتایح جستجو

بــــلایی و جای تـــو در دیده باشد به عالم کسی این بلا دیده باشد؟ شنیـــــــدم که آزار دلـــها پسندی پسندیده تــــــــــــو پسندیده باشد مــــنادی ندا کرد در شهرخــــــوبان دلی کرده ام گم کسی دیده باشد الهــــــی زمـــن آن جـــفاجو نرنجد اگـــــــر چـــــرخ رنجید رنجیده باشد

شاید ای خستگان وحشت دشت! شاید ای ماندگان ظلمت شب! در بهاری که میرسد از راه گل خورشید ارزوهامان سر زد از لای ابرهای حسود شاید اکنون کبوتران امید بال در بال امدند فرود... پیش پای سحر بیافشان گل سر راه صبا بسوزان عود به پرستو به گل به سبزه درود!

کفاره شراب خوری های بی حساب هوشیار در میانه مستان نشستن است

تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز میکشم ناز یکی تا به همه ناز کنم

در پیش بیدردان چرا فریاد بی حاصل کنم گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحبدل کنم

بخوان به نام گل سرخ در صحاری شب که باغ ها همه بیدار و بارور گردند بخوان ‚ دوباره بخوان ‚ تا کبوتران سپید به آشیانه خونین دوباره برگردند

راه ما بر بندر صورت فتاد ای کاروان سخت می ترسم همی چشمی رسد دنباله را

گــر ز حال دل خبـــــــر داری بگو ور نشــــانی مختصـــر داری بگو مرگ را دانم ولی تا کوی دوست راه اگـــــر نزدیکـــــــــتر داری بگو

این ما و من نتیجـﮥ بیگانگی بود صد دل به یکدگر چو شود آشنا، یکی است در چشمِ پاک بین نبوَد رسمِ امتیاز در آفتاب، سایـﮥ شاه و گدا یکی است

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد، صیّاد رفته باشد آه از دمی که تنها با داغ او چو لاله در خون نشسته باشم چون باد رفته باشد خونش به تیغ حسرت یارب حلال بادا صیدی که از کمندت آزاد رفته باشد از آه دردناکی سازم خبر دلت را روزی که کوه صبرم بر باد رفته باشد پر شور از حزین است...

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]