نتایح جستجو

نقاش می شوم نقش تازه میکشم بر نداشته هایت رجایی نقش داشته میکشم:redface:

هماره به یادمان ندایی بوده اشکان در دوره خود شاهی بوده:smile:

امیدم گر ناامید گردد، رجایی هست هنوز خوش به احوالم دوستان نابی هست هنوز:redface:

نازنینا گر به حریم دوست راه یابی خلوت معمار را حرمت داری

فصلی دگر گشودم با نام تو عزیزم فریاد نامت ای اتی بر تارک وجودم

دلم را نشاندم به پای نگاهت اتی جان گویم هرآن سلامت:redface:

معدزت میخوام:(

نه راست حسینی نه، شاید چون سروده خودم بود شک کردم. ببخشید شرمندم:gol::gol:

خواهش میکنم. منم فکر کردم از بیتی که نوشتم خوشتون نیومد براهمین پاکش کردم:(

100 جمع 6600:gol::gol:

ممنون از همراهیتون. روزتون خوش:gol::gol:

شما لطف دارین ممنون:gol::gol: تا بدام عشق افتادیم آزادیم ما شرمسار لطف بی پایان صیادیم ما نیست شیرینی که تا ماند ز ما افسانه ای ورنه در عشق و جنون استاد فرهادیم ما

آقای رجایی شرمنده تشکرام تموم شده. اینهمه ابیات زیبا بدون تشکر حیفن:( تو را گم می كنم هر روز و پیدا می كنم هر شب بدینسان خوابها را با تو زیبا می كنم هر شب تبی این گاه را چون كوه سنگین می كند آنگاه چه آتشها كه در این كوه برپا می كنم هر شب

دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد در میکده رهبانم و در صومعه عابد گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد یعنی که تو را می‌طلبم خانه به خانه

هیچ دانی چیست این سرخی که در چشم منست؟؟ آتشی کز کاروان اشک بر جا مانده است در نگاه گاهگاهت شعله ای دید از هوس گر به چشم حسرتم برق تمنا مانده است

معشوق اگر میل وفا داشته باشد عاشق چه غم از جور و جفا داشته باشد ما همنفس آینه ی زانوی خویشیم یک سینه ندیدیم صفا داشته باشد

چه ساده دل شکست با یک نقطه گفت برو. . . . و چه عاشقانه میشد که نقطه را بالا میگذاشت و میگفت نرو...

وقتی که حالت از غم دنیا گرفته است حال من و تمام غزلها گرفته است دلشوره های بیخود بخود چند روز پیش حالا چقدر یکشبه معنا گرفته است

گاهی اوقات آنقدر دلم برایش تنگی میشود که میخواهم ببینمش.......... حتی با دیگری!!!!!

ﻋﺸـــﻖ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﮏ ﺣﺒﻪ ﻗﻨﺪ ﺍﺳﺖ ... ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﺗﻮﯼ ﻓﻨﺠـــﺎﻥ ﺩﻝ ﻣﺎ ... ﺣﻞ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ... ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﺭﻭﺣﻤﺎﻥ ﺳﺮ ﻣﯿﮑﺸﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯿﺸﻮﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎﺩﮔﯽ....