هنوز شهر چندان با ساكنانش بيگانه نشده بود و تهران همان شهر دوست داشتني براي مردم بود.
نه صداي غرش خودرو*ها و نه فرياد گوشخراش صاحبانش، هيچكدام اين شهر دوست*داشتني را غريبه نكرده بود.
ژ اگر درشكه در خلوت كوچه*هاي شهر ديده مي شد، تنها صداي يكنواخت پاهاي اسب*ها به گوش مي*رسيد.
اما در اين ميان،...