نتایح جستجو

هیچ می دانی چرا چون موج٬ در گریز از خویشتن٬ پیوسته می کاهم؟

اختراني كه به شب در نظر ما آيند پيش خورشيد محال است كه پيدا آيند همچنين پيش وجودت همه خوبان عدمند گرچه در چشم خلايق همه زيبا آيند گر خرامان به در خانقه آيي روزي صوفيان از در و بامت به تماشا آيند ما نداريم غم دوزخ و سوداي بهشت هركجا خيمه زني، اهل دل آنجا آيند آه سعدي جگر گوشه نشينان خون كرد خرم...

گر شادی وصال تو یک دم نمی رسد شادم که جز غمت به دلم غم نمی رسد خورشید اگر به مشت زری وصل گل خرید هرگز به پاکبازی شبنم نمی رسد ای ابر رهگذار، به برقی نوازشی بر کشت زار ما اگرت نم نمی رسد چون مرغکان گلشن تصویر شیونم هرگز به گوش آن گل خرم نمی رسد با آن که همچو آینه ام در غبار غم گردی ز من...

ابر از خویش می ترسد، و پنهان می کند هر چشمه ای سرّ و سرودش را، در این آقاق ظلمانی چنین بیدار و دریا وار توئی تنها که می خوانی...

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]