نتایح جستجو

اين جهان گذران جز قفسی نيست مرا تا اسير قفسم همنفسی نيست مرا

مي كنم از سينه بيرون اين دل افسرده را نيست اميد شكفتن غنچه پژمرده را

تو غنچه سحر و من چراغ صبحدم تو خنده بر لب و من جان در آستين دارم

ما آبروي خويش به گوهر نمي‌دهيم بخل به جا به همّت حاتم برابر است

تا به سرسوداي آن گيسوي دامنگير دارم خاطري آزاد و پائي بسته در زنجير دارم

ازهرچه مي‌رودسخن دوست خوشتر است پيغــــام آشنـــا نفس روح پرور است

خوزو له درگای خدا نمردای جامی دو سرد مشکه بخواردای خوزو بخفتای له ژیر دوار نمه ناز بکه اوریل وهار واران بواره نم نم بایده خوار تک تک بتکی له دوز دوار شفق السی آگر بکیدو له لیو کوانگه نوی بخیدو

مرا هرگز نباشد خواب و دارم آرزو گاهي كه‌ خواب ‌آيد به‌چشمم بلكه جانانم به خواب‌ آيد

يــــــــــــــــــاد ايامي كه مــــــــــــرغ آرزو بر بساط ابـــــــــــــــرها پر مي ‌گرفت

اگـــــــــــر دستم رسد بر چرخ گــردون از او پرسم كه اين چون است و آن چون يكي را مي‌دهـــــــــــي صد ناز و نعمت يكي را قرص جو آلــــــــــــوده در خون

تو آن لطيف مثالي كه نقشبند قضا نبسته صورت مثلي دگر مثال ترا

تو و ناز و عتاب و از كفم دامن كشيدنها من و عجز و نياز و بي‌تو پيراهن دريدنها

تو ز اشتباه روزي قدمي به خانه‌ام نه كه رسددلي به كامي چوكني تواشتباهي

دل رم كرده ما را به نگاهی درياب اين چه صيدی است كه دائم به سر تير آيد

اي كه گويي دست بردل نه مكن بي طاقتي مي نهـادم دست بر دل گر دلي مي‌داشتم

مژه بر هم نزدم آينه‌سان در همه عمر بس كه در ديده من شوق تماشاي تو بود

من نه پيرسال وماهم گرسپيدم موي بيني حسرت زلف سياهي درجواني كرده پيرم

نه زيب محفل انســـم نه زينت چمنـــــــم من آن گلم كه نه گلچين نه باغبان دارم

از بهر بوسه‌اي كه لبت بر لبم دهد جان را هزار مرتبه برلب رسانده است

دوش در خواب لب نوش ترا بوسيدم خواب ما به بود از عالم بيداري ما