نتایح جستجو

أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ

زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست و دلم بس تنگ است باز هم می‌خندم آنقدر می‌خندم كه غم از روی رود… زندگی باید كرد گاه با یك گل سرخ گاه با یك دل تنگ گاه باید رویید در پس این باران گاه باید خندید بر غمی بی‌پایان…

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود.................... هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

من دلم مي‌خواهد خانه‌اي داشته باشم پر دوست کنج هر ديوارش دوست‌هايم بنشينند آرام گل بگو گل بشنو...؛ هر کسي مي‌خواهد وارد خانه پر عشق و صفايم گردد يک سبد بوي گل سرخ به من هديه کند شرط وارد گشتن شست و شوي دل‌هاست شرط آن داشتن يک دل بي رنگ و رياست... بر درش برگ گلي مي‌کوبم روي...

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد..................... بال وقتی قفس پرزدن چلچله هاست

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن ................ منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

اللهم صل علی محمد و آل محمد

ترس جای عشق جولان داد و شک جای یقین.................... آبروداری کن ای زاهد مسلمانی بس است

وه که گر من بازبینم روی یار خویش را................... تا قیامت شکر گویم کردگار خویش را

مارا سروسودای کس دیگر نیست............. درعشق تو پروای کس دیگر نیست

تا اوج ، راهی ام به تماشای من بيا............... با بالهای عشق تو پرواز دیدنیست

یارب سببی ساز که یارم بسلامت ................. بازآید و برهاندم از بند ملامت