نتایح جستجو

صفحه 601 __ سوره عصر- همزه – فیل سوگند به عصر! بى‏ترديد انسان در زيان‏كارى بزرگى است مگر كسانى كه ، ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند و يكديگر را به حق توصيه نموده و به شكيبايى سفارش كرده‏اند.

روزها فکر من این است و همه شب سخنم ............ که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

یاد باد آنکه نهان نظری با ما بود ............ رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

یاد ایام جوانی جگرم خون می کرد ......... خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

دل همه دم به یاد توست دیده در انتظار توست ........... بر در و دیوار دلم نقش تو و نگار توست

شادی روی تو ای دیده به دیدار تو شاد باغ جانت همه وقت از اثر صحبت دوست تازه، عطرافشان ، گلباران باد

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور ......... پدر را بازپرس آخرکجا شد مهر فرزندی

نصیحت گوش کن جانا که ازجان دوست تردارند ............ جوانان سعادتمند پندپیردانا را

صفحه 563 _ آیه 13 تا 26 سوره ملک صفحه 564 _ آیه 27 تا 30 سوره ملک – آیه 1 تا 15 سوره قلم بگو : اوست كه شما را آفريد و براى شما گوش و ديده و دل قرار داد ، ولى اندكى سپاس مى‏گزاريد. از تكذيب‏كنندگان [قرآن و نبوّت] فرمان مبر . و از هر سوگند خورده زبون و فرومايه فرمان مبر.

ما عاشقیم و خوشتر از این کار ، کار نیست ............. یعنی به کارهای دگر اعتبار نیست

ماچوپیمان با کسی بستیم دیگر نشکنیم ............. گرهمه زهر است چون خوردیم ساغر نشکنیم

من نه آنم که دو صد مصرع رنگین گویم ............. من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم :gol::gol:

نوبهار آمد وچون عهدبتان توبه شکست ............ فصل گل دامن ساقی نتوان داد زدست

ما نباشیم که باشد که جفای تو کشد .............. به جفا سازد و صد جور برای تو کشد

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد............. وجود نازکت آزرده گزند مباد

من دلم مي‌خواهد خانه‌اي داشته باشم پر دوست کنج هر ديوارش دوست‌هايم بنشينند آرام گل بگو گل بشنو...؛ هر کسي مي‌خواهد وارد خانه پر عشق و صفايم گردد يک سبد بوي گل سرخ به من هديه کند شرط وارد گشتن شست و شوي دل‌هاست شرط آن داشتن يک دل بي رنگ و رياست... بر درش...

تا تو نگاه میکنی کار من آه کردنست ............. ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردنست

سرآن ندارد امشب که برآید آفتابی ................ چه خیالها گذر کرد و گذر نکرد خوابی

وای بر من که مفت بخشیدم .............. دل آشفته حال غافل را

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور .............. پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی