قفس داران غرورم را شکستند...........دل دائم صبورم را شکستند
مرا از خلوتم بیرون کشیدند............سکوت چون بلورم را شکستند
به جرم پا به پای عشق رفتن..............پر و بال عبورم را شکستند
تمنای نگاهم را نخواندند..............چه بی باور حضورم را شکستند
رهایی در امیدم موج میزد................ولی...