نتایح جستجو

من دلم گرفته هرچه می روم نمی رسم رد پای دوست ، کوچه باغ عشق ، سایه بان زندگی کجاست ؟ من کلاس چندمم

پرنده گفت : چه بویی! چه آفتابی! آه! بهار آمده است و من به جستجوی جفت خویش خواهم رفت پرنده از لب ایوان پرید، مثل پیامی پرید و رفت پرنده کوچک بود، پرنده فکر نمیکرد پرنده روزنامه نمیخوانَد ، پرنده قلب نداشت پرنده آدمها را نمی شناخت پرنده روی هوا بر فراز چرغهای خطر در ارتفاع بی خبری می...

از چشــــــم یا آسمــــــــان فرقی نمی کند باران وقتی بر زمین افتاد دیگر باران نیست

این روزها آب وهوای دلم آنقدر بارانی ست که رخت های دلتنگیم را فرصتی برای خشک شدن نیست

انگشتان تازه میخواهم ، تا طور دیگری بنویسم. میخواهم الفبایی کشف کنم برای تو ، متفاوت با الفبای تمام زبانها ؛ که در آن چیزی از هارمونی باران باشد ، از غبار هاله ی ماه ، اندوه ابرهای خاکستری ، درد برگهای بید. میخواهم جنگی از کلمات به تو هدیه کنم ؛ که هیچکس هدیه نگرفته باشد. میخواهم تو را به...

چـه شبـاهـت متـفـاوتـی بـیـن مـاسـت ... مـن" دل شکـستـــــــه ام"و تـو " دل" شکـستــــــه ای ...

مرا دیگر انگیزه سفر نیست مرا دیگر هوای سفری به سر نیست قطاری كه نیمه شبان نعره كشان از ده ما می‌گذرد آسمان مرا كوچك نمی‌كند و جاده‌ای كه از گرده پل می‌گذرد آرزوی مرا با خود به افق‌های دیگر نمی‌برد آدم‌ها و بویناكی دنیاهاشان یكسر دوزخی ست در كتابی كه من آن را لغت به لغت از بر...

با تـــــــو می تــــــــوان آسود در انتهـــــــــــای راهــــی که به بن بست رسیده است و بــــــــــــــالا رفت از دیـــــــــوار روزمرگی ها و نتـــــــــــرسید از آنچه پشت دیــــــــوار است !

بوسه‌هایت شیرینم می‌کند! درست وقتی که تلخ می‌شوم...! آغوشت آرامم می‌کند! درست لحظه‌ای که پر از تلاطم می‌شوم...! و وقتی سکوت میکنی ذهنم بیمار میشود... وفتی اخم میکنی قلبم.... نگویم بهتر است!

[IMG] با تـــــــو می تــــــــوان آسود در انتهـــــــــــای راهــــی که به بن بست رسیده است و بــــــــــــــالا رفت از دیـــــــــوار روزمرگی ها و نتـــــــــــرسید از آنچه پشت دیــــــــوار است !

گاهی دلمـــــــــــ برای آن زمانی که نمیشناختمـتـــــــــــ تنگـــــــ میـــ ــــــشود

قول داده ام… گاهـــی... هر از گاهـــی... فانـــوس یادت را... میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشن کنم... خیالت راحـــت! مـن همان منــــم؛ هنوز هم در این شبهای بـی خواب و بـی خاطـــره میان این کوچـه های تاریك پرسـه میزنـم اما بـه هیچ ستاره‌ی دیگـری سلام نخواهـــم کرد…...

گاه در میان کلمات واژه ای را که بتواند بار تمام احساسم را به دوش بکشد نمی یابم. کلمه ای که همه ی عشقم را معنا کند. وقتی نگاهت درزیباترین و قشنگ ترین لحظه های با هم بودن همراه با دلنشین ترین لبخند دنیا پرسشگر در نگاهم گره می خورد، من که تمام واژه ها در بیان احساسم به تو ناتوانند فقط...

بــــرف ببارد یا باران ... بــــرای باور زمستان ، همــــین جای نبــــــودنت کافــــی است !!

دو چشم تو دو مصرع یک رباعی و دو چشم من دو مصرع دیگر بوسه هم که ردیف باشد یک رباعی ناب می شود

من ... انتظـــار تو را می کـِــــشم ... تـــو ... مرا از انتظارت میـــکُــــشی ... ! لعنت بر هر چه فتحه و کسره و ضمه ....

این بی رحمی به انگشت هایت نمی آید ، دست های من تشنه ی گرفتن دست های تو اند

"عزیز" بودن خوب است ها ... ، "عزیزَم " بودن عجب چیز ِ دیگری است ...

چـــــراغهای خانه ات ... روشن بود ... ! و صدای خنده ات می آمد ... ! " چه احساس خوبی است شادمانی تو " ! با آرزوی بهــــترین ها برایت ... آمــــــدم ! نبـــــــودی ؛ رفتم ... !!

مــــا هـــردو دزدیــــم ! تـــــو دل میـــــدزدی ... من نگــــاه !!