نتایح جستجو

دیگر نمی نویسمت هرکس به چشم هایم نگاه کند تو را خواهد خواند

ز جوش صافی دل*، جسم*، جان تواند شد به سعی شیشه پری کرده*اند خارا را به غیر عکس ندانم دگر چه خواهی دید اگر در آینه بینی جمال یکتا را

ماهم که رخش روشنی خور بگرفت گرد خط او چشمه ی کوثر بگرفت دلـــــــها همه در چاه زنخدان انداخت وآنگه سر چاه را به عنبر بگرفت

امَّن یُجیبُ المُظطَرَّ اِذا دَعاهُ و یَکشِفُ السّوء

دِلَم تَنگ اَست... ؛ شایَد بَرایِ " تُو "... ، یـا شایَد بَرایِ دیروز هایی کِه بــا " تُو " سَر کَردَم... [IMG]

اینجا نمیتوان به کسی نزدیک شد آدمها از دور دوست داشتنی ترند ... ♥ ♥ ♥

مخاطب خاص مـــن! خاص بودن خاصیت توست! تـــــــــــــــو همیشه خاص می مونی چون سلیقه ی منی ..

دنیای بی تو مذاق را کور میکند! طوری که دیگر حتی تلخی را هم حس نخواهی کرد ...

کـلاغها گـر چه سیـاهند و آوازشـان ناخوشاینـد امـا انقدر باوفـایند کـه شـاخه هـای خشک زمستـان را تنـها نمی گـذارنـد...

ایــن کــه در آن جـــا خــوش کـــرده ای ، دل اســت .. نــه شـــهـر ِ بـــــازی ! تـــــاب ِ بـــــازی نـــــدارد !

اگر باران ببارد بازهم آنکه خیس می شود منم من... اگر غرق هم بشوم زیر چتر دیگری نخواهم رفت باران که می بارد تو بیا

بـاران کمــی آهستــه تــر اینجــا کســی در خـانـه نیسـت مــن هستــم و تنهــایــی و دردی کــه نــامـش زنـدگیســت ...

خدایـــا .....! به بزرگیـــــت قســـم … توعکس های دست جمعی … جای هیچ پدر و مـــــادری رو خــالی نذار... آمیـــــن.....

مگر می شود این روزها بیایند و تو یادت نباشد دیوانگی های من را ....!! مگر می شود موسیقی این روزها را بشنوی، و یاد آن شبی که آرزوهایت را با ماه قسمت می کردی نیفتی! مگر می شود این روزها، از هر کوچه ای که گذر میکنی، یادِ نگاهِ تمامِ عابران آنجا نیفتی ...!! نمیدانم اگر باران ببارد چه خواهی کرد...

عاشق شدنم را دیدی... چیزی نگفتی!!! دل شکستنم را دیدی... چیزی نگفتی!!! خام شندم را دیدی... چیزی نگفتی!!! دیوانه شدنم را دیدی... چیزی نگفتی!!! ... رفتی و گذشتی ... ذره ذره اب شدنم را دیدی... برنگشی!!! سوختنم را دیدی... برنگشتی!!! تمام شدنم را دیدی... بر نگشتی!!! ... اما تا دیدی عاشقت نیست با سر...

دلــم می خــواهد بـــاور کنم زندگــی مــن و تــو بــه هم ربـط دارد ... اگــر بی ربــط بــود ، هیــچ وقت خــدا ما را به هــم نشــان نمــی داد !

بغضهای مرطوب مرا باور کن ، این باران نیست که میبارد ، صدای خسته ی قلب من است که از چشمان آسمان بیرون میریزد

منم هستم التماس دعا

چشم مرا پیاله ی خون جگر کنید هر وقت تر نبود به اجبار تر کنید من کمتر از گدای شب جمعه نیستم خانه به خانه دست مرا در به در کنید این تحبس الدعا شدن از مرگ بدتر است فکری برای این نفس بی اثر کنید باید برای سوختنم چاره ای کنم این روزه روزه نیست برایم سپر کنید العفو گفتنم که به جایی نمیرسد ذکر...

خدایا من چه سازم خسته راهی درازم نه فرهادم که مرد از داغ شیرین ، نه ایوبم که با دنیا بسازم .