نتایح جستجو

مردی که خیال می کرد دانشمند است و در نجوم تبحری دارد یک روز رو به ملا کرد و گفت:خجالت نمی کشی خود را مسخره مردم نموده ای و همه تو را دست می اندازند در صورتیکه من دانشمند هستم و هر شب در آفاق و انفس سیر می کنم.ملا گفت : ایا در این سفرها چیز نرمی به صورتت نخورده است؟دانشمند گفت :اتقاقا چرا؟ملا...

بهاء الواعظین می نویسد : در ابتدای مشروطه ؛ به خانه ای رفتم ؛ پیر زن و دختر جوانی آنجا بودند . پیر زن پرسید : منظور از مشروطه چیست ؟؟ گفتم : قوانین جدید . گفت : مثلا چه ؟ به شوخی گفتم : مثلا دختران جوان را به پیر مردان دهند و زنان پیر را به جوانان ! دخترش گفت : این چه فایده دارد ؟؟ پیر زن...

در آن دورانی که به توالت‌های عمومی در شرق اطمینان کمتری وجود داشت، خانمی انگلیسی در تدارک سفری به هندوستان بود. مهمانخانه کوچکی را که متعلق به مدیر مدرسه محلی بود در نظر گرفت و اتاقی در آن رزرو کرد. چون نگران بود که آیا در مهمانخانه توالت وجود دارد یا خیر؛ در نامه‌ای به مدیر مدرسه سؤال کرد...

سلام.... خو شماهام بیاید دور هم باشیم..فقط قبل اینکه بشینی برو اون زیر کرسی رو خاموش کن ..آ قربون دختر

مردی صبح زود از خواب بیدار شد تا نمازش را در خانه خدا (مسجد) بخواند. لباس پوشید و راهی خانه خدا شد. در راه به مسجد، مرد زمین خورد و لباسهایش کثیف شد. او بلند شد، خودش را پاک کرد و به خانه برگشت. مرد لباسهایش را عوض کرد و دوباره راهی خانه خدا شد. در راه به مسجد و در همان نقطه مجدداً زمین...

آورده اند که روزی کبوتری در آینه تصویر آب دید خود را به آب زد ناگاه در خانه ی شکستن تصویر، جان سپرد

نو وان؟

هرچه بیشتر می گریزم به تو نزدیکتر می شوم هر چه رو برمی گردانم تو را بیشتر می بینم جزیره ای هستم در آب های شیدایی از همه سو به تو محدودم. هزار و یک آینه تصویرت را می چرخانند از تو آغاز می شوم در تو پایان می گیرم

پروانه می توانست چون دفتری گشوده شود روی هر گلی گل نیز می توانست پروانه را بخواند این دفتر گشوده به روی نسیم و باغ از عشق و از طلب شعر و حکایتی است ناگاه توری فرود آمد و پروانه لغو شد

نه بابا..هرچی دوس داری بنویس

این شبیه ترانه است شعر نیس.. از رو آهنگ نوشتی؟

بس که پیدا بودی هیچ کس با خبر از نام و نشان تو نبود چشمه ای صاف، نهان در دل کوه غنچه ای سرخ، نهان در دل مه هیچ کس در پی روح جوان تو نبود نگران همه بودی، اما هیچ کس نگران تو نبود

شاپور خان می گوید: وقتی که مست مستم تازه یک آدم معمولی هستم

صُب زود وقتی که باد تو کوچه صداش میاد می رم و فوری درو وا می کنم داد می زنم: آی نسیم سحری! یه دل پاره دارم چن می خری؟

دقیقااااا

آوووو...خسته شدم... خانوم نگار شوما بزار

بر لب جوی فراموشی تو بوته ای می روید من تو را مثل ذرات هوا می خواهم کوه در حسرت یک جرعه طنین من ترا مثل صدا، مثل صدا می خواهم تو به من نزدیکی مثل خورشید به گل مثل تصویر به آب مثل آواز قدمهای دو همراه به پل با حضور تو نمی ترسم ازین تاریکی با تو از خلقتم آگاه شدم با تو فهمیدم انسان...

شبت خوش

اخبار: سرها پایین اما نه برای فکر کردن قدها دولّا اما نه به خاطر تواضع به به! چه ترانه ای، چه سازی به به! چه صدای دلنوازی پروانه فرار کرده از باغ ابر آید و ماه را فشارد آهسته و نرم زیر دندان کاین سکه تقلبی نباشد در پای درختها تبرها این بود خلاصه ی خبرها

آدم به جرم خوردن گندم با حوا شد رانده از بهشت اما چه غم حوا خودش بهشت است